Ο Αγιοθόδωρας είναι χτισμένος ψηλά, πάνω από την Τρίπολη, ένα ταπεινό εκκλησάκι σε μια τοποθεσία που σε μαγεύει με τη θέα της. Τον Αγιοθόδωρα γιορτάζουν κάθε χρόνο οι κυνηγοί της Τρίπολης και τον θεωρούν προστάτη τους.
Ανηφορίζει κόσμος στη γιορτή του, έρχονται επισκέπτες από τα γύρω μέρη, ακόμη και από Αθήνα, να προσκυνήσουν την εικόνα του Αγίου και να παρακαλέσουν να τους φυλάει όταν βγαίνουν στα βουνά.
Τα τελευταία 60 σχεδόν χρόνια, διοργανώνονται σκοπευτικοί αγώνες στον περιβάλλοντα χώρο με τη συμμετοχή κυνηγών αλλά και αθλητών σκοπευτών.
Όλα ήταν έτοιμα και φέτος για να συνεχιστεί η παράδοση. Κόσμος είχε συρρεύσει, κυνηγοί με τις οικογένειές τους, σκοπευτές από όλα τα μέρη της Ελλάδας, άρτοι μελωμένοι είχαν προσφερθεί από τους κυνηγούς προς τιμή του Αγίου. Όλα έτοιμα και για τους σκοπευτικούς αγώνες, οι μηχανές στημένες, οι πούλες στις θέσεις τους, τα βραβεία σε περίοπτη θέση.
Μετά το τέλος της λειτουργίας ο κόσμος πήρε θέση να παρακολουθήσει τον αγώνα, αλλά ήρθε το φιρμάνι. Εντολή εισαγγελέα λέει να μην πέσει ούτε τουφεκιά.
Ο κόσμος πάγωσε, μια βουή ένα μουρμουρητό ακουγόταν από όλους. Γιατί; Τι έγινε; Στρατιωτικός νόμος; Πως σταματάς ένα έθιμο με ένα χαρτί; Ακούστηκαν και φωνές αγανάκτησης.
Οι τόνοι εντάθηκαν, αλλά τίποτα, η εντολή θα εκτελεστεί, αγώνες stop. Γιατί κάποιος, λέει, «ευαίσθητος πολίτης» έκανε κάποια καταγγελία.
Τι να πούμε, μερικές φορές εμείς οι κυνηγοί κάνοντας την αυτοκριτική μας λέμε «μήπως είμαστε μεμψίμοιροι;» «μήπως νομίζουμε ότι όλοι είναι εναντίον μας;» αλλά τελικά μήπως ο αντικυνηγετισμός είναι τόσο προφανής που ούτε τα προσχήματα δεν μπορεί να κρατήσει?
