Το κυνήγι δέχεται άδικες επιθέσεις από παντού.
Ακούμε να κατηγορούνται άδικα ελληνικές κυνηγετικές οργανώσεις από Έλληνες ευρωβουλευτές για το εάν μπορούν και είναι ικανές να διαχειριστούν κεφάλαια τα οποία προέρχονται από κοινοτικά κονδύλια όταν καθημερινά διαβάζουμε στον κυνηγετικό τύπο για «άκρως» δημοκρατικές «οικολογικές» οργανώσεις των 10.000 ατόμων με δικαίωμα ψήφου 5 ατόμων!!! Στην έννοια της δημοκρατίας τουλάχιστον δεν μπορεί να κάνει κανένας μάθημα στις κυνηγετικές οργανώσεις διότι είναι (οι ίδιες) ο καθρέπτης της δημοκρατίας.
Ακούμε για «οικολόγους» οι οποίοι είναι σύμφωνοι με την διακήρυξη πολέμου σε κράτη και σύμφωνοι με την επιβολή κυρώσεων στους Κυπρίους σε περίπτωση που ψηφίσουν όχι στο δημοψήφισμα όταν σε αντίθεση με όλα αυτά καραβάνια ολόκληρα με ανθρωπιστική βοήθεια ξεκινούσαν από Ελλάδα και έφταναν στις χώρες που είχαν ανάγκη ύστερα από πρωτοβουλία Ελλήνων κυνηγών.
Ακούμε για «οικολόγους» οι οποίοι στο Κολωνάκι και στο Σύνταγμα υψώνουν την φωνή τους μπροστά στις κάμερες ώστε να σωθούν διάφορα είδη πτηνών που «απειλούνται» από τους κυνηγούς, όταν κυνηγετικές οργανώσεις με τα μέλη τους περπατάνε πάνω στα παγωμένα νερά λιμνών με κίνδυνο της ζωής τους προκειμένου να ρίξουν τροφή στα πεινασμένα υδρόβια οι «τρελοί» όταν θα μπορούσαν να πάνε με τις κάμερες και να τα ταΐσουν στο Αττικό πάρκο.
Ακούμε ευυπόληπτους κυρίους οι οποίοι δηλώνουν ότι θα «θα χαιρόντουσαν εάν άκουγαν κυνηγούς να σκοτώνονται από ατυχήματα με κυνηγετικά όπλα» και στην συνέχεια να κατέρχονται στις εκλογές ώστε να μας αντιπροσωπεύσουν στο κοινοβούλιο ή σε άλλα πολιτικά αξιώματα ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους.
Ακούμε να αποκαλούν «αιμοσταγείς δολοφόνους» τους κυνηγούς όταν μεγάλες προσωπικότητες του κόσμου οι οποίοι πρόσφεραν στην ανθρωπότητα με τον έναν ή άλλο τρόπο όπως: Βέρντι, Αλέξανδρος Δουμάς κ.α ήταν φανατικοί κυνηγοί διότι είχαν ανακαλύψει τι σημαίνει κυνήγι.
Ακούμε να γίνεται αναφορά σε θάνατο ηλικιωμένης από επίθεση αρκούδας σε ακριτική περιοχή της Ελλάδας και στην συνέχεια να συζητούν τι οδήγησε την αρκούδα στο να κάνει αυτήν την ενέργεια.
Ακούμε να καταργείται το κυνήγι στο σύνολο σχεδόν των υδροβιότοπων της χώρας μας με το πρόσχημα της «προστασίας» των υδροβίων και στην συνέχεια βλέπουμε τις αποξηράνσεις , μπαζώματα, εκμετάλλευση των λιμνών για σχολή σκι ή μετατροπής της σε σκουπιδότοπο ή απέραντο οικοδομικό τετράγωνο.
Ακούμε να χαρακτηριζόμαστε οι κυνηγοί ως «εχθροί της φύσης» αλλά βλέπουμε τους κυνηγετικούς συλλόγους να έχουν προχωρήσει στην σύσταση ομάδων δασοπυρόσβεσης και να τρέχουν με τον κίνδυνο της ίδιας της ζωής τους να σβήσουν τις πυρκαγιές όταν άλλοι τις «απολαμβάνουν» από την τηλεόραση.
Ακούμε για την ερήμωση των ακριτικών και ορεινών περιοχών της Ελλάδας όταν οι 5 – 10 κάτοικοι περιμένουν τους κυνηγούς ώστε να πουν μια καλημέρα σε έναν άνθρωπο.
Ακούμε για την νεολαία ότι οδηγείται στα ναρκωτικά ή σε αδιέξοδα της ζωής όταν εμείς οι κυνηγοί μέσα από τους κυνηγετικούς συλλόγους χτίζουμε σκοπευτήρια ώστε οι νέοι να ασχοληθούν με Ολυμπιακά αθλήματα όπως το trap και το skeet.
Ακούμε, ακούμε, ακούμε……Πρέπει κάποια στιγμή να μιλήσουμε, πρέπει κάποια στιγμή να βάλουμε όλοι στην άκρη την κομματική μας ταυτότητα για το καλό του τρόπου ζωής που έχουμε επιλέξει για την ζωής μας.
Αυτή την φορά Κ.Ε.Κ.
Συναδελφικά
Κ. Ζ.
