Για τη σημασία του κυνηγιού στις αγροτικές περιοχές της Ευρώπης (on the importance of shooting for Europe’ s rural region).
Ο Κανονισμός 882 (1987) του Συμβουλίου της Ευρώπης αποτελεί μια άλλη πτυχή αναγνώρισης της σημασίας του κυνηγιού, που εκφράζεται μέσα από τα επίσημα νομικά έγγραφα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο Κανονισμός αυτός μεταξύ άλλων αναφέρει:
Το Συμβούλιο της Ευρώπης
1. Αναγνωρίζοντας ότι, ενώ σε πολλά μέρη της Ευρώπης το κυνήγι τυγχάνει της καθολικής δημόσιας αποδοχής, σε άλλα οι στάσεις είναι αυξανόμενα επικριτικές, ακόμη και στο σημείο της καθολικής απαγόρευσης αυτής της δραστηριότητας.
2. Αναγνωρίζοντας ότι αυτή η αύξηση μπορεί να οφείλεται όχι μόνο στην αποτελεσματικότητα διάφορων αντι-κυνηγετικών εκστρατειών και στα συναισθηματικά επακόλουθα της θανάτωσης ζώων, αλλά επίσης στην ακατάλληλη ζημιά, που προξενείται από κυνηγούς με μη ικανοποιητική εμπειρία.
3. Θωρώντας ότι τα ενδιαιτήματα, και κατ’ επέκταση η ύπαρξη πολλών ειδών άγριας πανίδας, απειλούνται από τη ρύπανση, και την εντατική γεωργία, καθώς και από την εξάντληση λόγω βιομηχανική, αστικής, οικιστικής και αναψυχής χρήση, που οδηγεί σε ανυπέρβλητα προβλήματα, όπως για παράδειγμα, την διευθέτηση ή τη στεγανοποίηση των υδάτινων οδών.
4. Γνωρίζοντας ότι διάφορα χαρακτηριστικά της σύγχρονης γεωργίας είναι επίσης επιζήμια στο σύνολο της άγριας ζωής, όπως οι μονοκαλλιέργειες, η έντονη χρήση ζιζανιοκτόνων και η εξόντωση των δασών, των φυτοφρακτών και άλλων φυτικών καταφυγίων.
5. Πεπεισμένο ότι το κυνήγι για προστατευτικούς διαχειριστικούς σκοπούς, εκτός από το να θεωρείται αξιοσημείωτη οικονομικής σημασίας δραστηριότητα για πολλές αγροτικές περιοχές αλλά και για την εθνική οικονομία, μπορεί ακόμη να έχει ουσιαστική συμβολή στην προστασία του περιβάλλοντος, με τη διατήρηση κατάλληλης ισορροπίας μεταξύ των ειδών άγριας πανίδας και με την παρεμπόδιση του υπερπληθυσμού διαφόρων ειδών, οδηγώντας στην εξάντληση, σε ασθένειες και σε καταστροφές της βλάστησης ευαίσθητων περιοχών.
6. Καλεί τις κυβερνήσεις των κρατών μελών:
Α. να εργαστούν κατά προτίμηση για την καλύτερη εκπαίδευση και ενημέρωση των κυνηγών, κυρίως σύμφωνα και με τον Κανονισμό Νο R (85) 17 της Επιτροπής Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκπαίδευση των κυνηγών.
Β. να καταρτίσουν τις αγροτικές τους πολιτικές, σε μια εποχή που η Ευρωπαϊκή Γεωργία μαστίζεται από την υπερπαραγωγή και οικονομικές δυσκολίες, ώστε να επιτρέψουν σε περισσότερα είδη της άγριας ζωής ώστε να βρίσκουν κατάλυμα σε αγροτικές περιοχές, με τη δημιουργία φυτοφρακτών, υδατοδεξαμενών και δασικών καταφυγίων ανάμεσα σε αγρούς, προμηθεύοντας τους αγρότες με συμπληρωματικό εισόδημα από κυνηγετικές προσόδους, ενοίκια και τουρισμό.
Γ. να προωθήσουν τον διάλογο μεταξύ των κυνηγών, αγροτών, δασολόγων, πράκτορες ταξιδιών και περιβαλλοντολόγων, έτσι ώστε η κάθε ομάδα να αντιληφθεί τα οφέλη που θα έχει μέσω της στενής συνεργασίας.
Δ. να συμβάλλουν όσο το δυνατόν περισσότερο στη μεγαλύτερη δυνατή κατανόηση ανάμεσα στην κοινή γνώμη για τον ουσιαστικό ρόλο του κυνηγιού στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διεύρυνση της οικονομικής ανάπτυξης σεις αγροτικές περιοχές.
ΠΑΝ – ΘΗΡΑΣ 2002
Επιμέλεια – μετάφραση
Κυριάκος Ε. Σκορδάς
Δασολόγος – Περαβαλλοντολλόγος
