Τρυγόνι
Ξεκινάμε όπως κάθε χρόνο το κυνήγι στις 20 Αυγούστου τα τελευταία χρόνια από την βόρειο Ελλάδα παρόλο που δεν μας κάνει τα χατίρια. Είναι η συσσωρευμένη η μεγάλη επιθυμία για κυνήγι η ελπίδα ότι φέτος θα είμαστε πιο τυχεροί οι φίλοι από τα βόρεια που μας παροτρύνουν οι πληροφορίες για πουλιά τοπιάρικα η τάση φυγής και απόδρασης στη φύση, πολλά είναι που μας σπρώχνουν προς το Βορρά.
Φέτος είχαμε πληροφορίες ότι έχει τρυγόνια στον Εύρο και δεν ήταν ψέματα. Πράγματι είχε από αρκετά μέχρι πολλά πουλιά. Την προηγουμένη το απόγευμα Κυριακή 19/8/2001 είχαμε πάει για ανίχνευση για εντοπισμό τρυγονιών. Τόσα πολλά τρυγόνια μαζεμένα δεν έχω δει στη ζωή μου.
Μέσα σε χαμηλό παραγινωμένο, καμένο και βοσκημένο ηλιόσπορο να παίζουν δεκάδες τρυγόνια πέντε πέντε, δέκα δέκα να ανεμίζουν και να κάθονται στα γύρω δέντρα γιατί γύρω γύρω ήτανε δάσος από βελανιδιές και στη μέση ένα τεράστιο χωράφι ηλιόσπορο. Χαρά, δεν περιγράφεται. Επιτέλους κι εμείς μια φορά τυχεροί μια φορά να μας τα δώσει και άλλα τοιαύτα . έλα όμως που κάθε φορά κάτι γίνεται, κάποιος κάνει τη βλακεία, κάποιοι θα μπούνε μπροστά και τα πράγματα θα στραβώσουν. Έτσι λοιπόν έγινε και στην περίπτωσή μας. Πρωί 6 η ώρα στα καρτέρια με τα κουνουπέλαια τα καρεκλάκια όπλα, καφέδες, πανέτοιμοι. Αρχίζουν να μπαίνουν τα τρυγόνια 6+20 μπήκε το πρώτο.
Οι τουφεκιές πυκνώνουν. Μπροστά από μας στα 500 μέτρα και σε καθαρό χέρσο τεράστιο χωράφι μες τη μέση έχουν φτιάξει δύο φυλάχτρες και τουφεκάνε τα τρυγόνια. Τα τρυγόνια μόλις τουφεκισθούν ακολουθούν όλα μία συγκεκριμένη πορεία, μια γραμμή. Αποτέλεσμα ο φίλος που του πέσανε πάνω τα τρυγόνια να ρίξει του κόσμου τα φυσίγγια εγώ στα 70-80 μέτρα μακριά κάποιες τουφεκιές σε ανεμίδια πουλιά και οι άλλοι δύο πιο πίσω από μένα καμιά εκατοστή μέτρα μέχρι τις 8 η ώρα που αλλάξανε μέρος ούτε τουφεκιά. Το πιο καλό της υπόθεσης είναι ότι ο φίλος που κοντέψανε να τον φάνε τα τρυγόνια (ονόματα δεν λέμε) έριξε τέσσερα κουτιά φυσίγγια και πήρε τέσσερα πουλιά. Ένα τρυγόνι το κουτί, θα το θυμάται για όλη του τη ζωή κι εμείς μαζί τη βλακεία που κάναμε να μην πάμε από τις πρώτες τουφεκιές δίπλα του.
Είχε λοιπόν τρυγόνια φέτος αρκετά σε όλα τα τρυγονοτόπια. Βέβαια κάποιοι που έχουν ασχοληθεί με πολλές αναζητήσεις ντόπιοι κυρίως κυνηγοί βρήκαν αρκετά πουλιά. Οι θερμοκρασίες φέτος ήταν φυσιολογικές για την εποχή χωρίς καύσωνες και ο κόσμος κυνήγησε πιο άνετα.
Έτσι είναι φίλοι κυνηγοί και να έχεις πληροφορία καλή και να τα έχεις δει τα πουλιά το να κάνεις 2000 χιλιόμετρα να πάς και να έρθεις για το τρυγόνι είναι μεγάλο ρίσκο. Βέβαια όλη η προετοιμασία η ιεροτελεστία μπορώ να πω πριν την έναρξη είναι κάτι που μας “φτιάχνει ” αλλά πρέπει και καμιά φορά να μπαίνει και κανένα τρυγόνι στην τσάντα. Καλή η πρώτη εξόρμηση αλλά που και που θέλουμε και κάποιο αποτέλεσμα όχι συνέχεια εκδρομή. Γι΄ αυτό πολλές φορές πρέπει εμείς οι κυνηγοί να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και όχι να χαλάμε τη δουλειά μεταξύ μας και ξέρεται καλά τι εννοώ, γιατί ο κάθε κυνηγός έχει κάνει πολλές και μεγάλες θυσίες για το πάθος του για ένα τρυγόνι για να δει το κουτάβι του να του φερμάρει ένα ορτύκι.
Ορτύκι
Το ορτύκι το κυνηγήσαμε τη τρίτη μέρα και μετά στην περιοχή του Σουφλίου. Δεν βρήκαμε ορτύκια σε ικανοποιητικούς αριθμούς χτυπήθηκαν όμως αρκετά πουλιά την πρώτη μέρα όμως γενικά από φίλους που τηλεφωνιόμασταν δεν είχε πουθενά πολλά ορτύκια. Βέβαια εδώ το πράγμα θέλει πολύ συζήτηση. Ένας πλήρης κύκλος κυνηγίου του ορτυκιού είναι καταρχήν να εντοπιστεί από το σκύλο που σημαίνει σκύλος με: έρευνα, αντοχή, μύτη, εντοπισμό, φέρμα, οπωσδήποτε ποντάρισμα, ξεσήκωμα, απόρτ.
Από αυτά τα προσόντα που πρέπει να έχει ένα ορτυκόσκυλο τα 19 σκυλιά από τα είκοσι 20 είχαν το πρώτο προσόν για καμιά ώρα δηλαδή έρευνα, αλλά χωρίς ουσία. Προσπερνούσαν τα πουλιά χωρίς να τα πάρουν καν μυρουδιά και το τελευταίο προσόν δηλαδή το απόρτ, και αυτό αν ο κυνηγός εύρισκε το πουλί και το οδηγούσε πάνω του (εδώ, εδώ έλα, πάρτο, νάτο κτλ.)γιατί τα περισσότερα σκυλιά δεν τα βρίσκανε τα σκοτωμένα ορτύκια. Σκυλιά με μεγάλες ταχύτητες και μεγάλα ανοίγματα πόιντερ και σέτερ να φερμάρουν στα 200-300 μέτρα άγαλμα. Να πηγαίνει ο κυνηγός ασθμαίνων και ορτύκι πουθενά. Προφανώς το τοπιάρικο ορτύκι την είχε κοπανήσει αλλά γαλλικά και το σκυλί ούτε πόντα ούτε τίποτα. Πάμε παρακάτω ο σκύλος να ψάχνει μπροστά δέκα μέτρα και μόλις ο κυνηγός σταματήσει να πετάγεται από πίσω του το ορτύκι. Τουφεκιά, εδώ εδώ, απόρτ ο σκύλος και “μπράβο , μπράβο αγόρι μου μπράβο κούκλε μου” που έφερε το ορτύκι. Ευτυχώς που στις 22 Αυγούστου το απόγευμα άνοιξαν οι καταρράχτες του ουρανού αστραπές μαύρα σύννεφα πάνω στο Μπέλες κεραυνοί προς το Νευροκόπι χαμός κι έτσι την άλλη μέρα το πρωί τα πουλιά βγήκανε από τα βαμπάκια. Είχε αρκετά ορτύκια εξω. Το πρωί είχε χαμηλές θερμοκρασίες δροσιά και τα σκυλιά δουλέψανε καλύτερα.
Πάντως στην περιοχή Δράμας που κυνηγούσαμε εάν σηκώσανε όλοι οι κυνηγοί σε διάστημα μίας εβδομάδας χίλια πουλιά τα 900 ήτανε προγκιχτά ούτε φέρμα ούτε πόντα ούτε τίποτα. Τα ορτυκόσκυλα πού άξιζαν το ψωμί που τρωνε ήταν ελάχιστα. Στην παρέα μας τα περισσότερα ορτύκια σήκωσε μία κοκερίνα 8 χρονών κουρεμένη. Κατά γενική ομολογία τα σκυλιά που υπερτερούν στο ορτύκι είναι τα αργά σκυλιά μεσαίας και μεθοδικής έρευνας άτριχα που αντέχουν στη ζέστη. Αυτά τα σκυλιά είδαμε με τα μάτια μας και φέτος στον ¨Έβρο στη Δράμα στα Λεγρενά στη Κορώνη να ψάχνουν σιγά, προσεκτικά με οικονομία δυνάμεων να ποντάρουν και να βγάζουν φερμαριστά τα ορτύκια. Μιλάμε λοιπόν κυρίως για Κούρτσχααρ, Επανιέλ, Ντράχτχααρ, Βίσλα με σαφή υπεροχή του Κούρτσχααρ λόγω πληθώρας σκύλων. Πόιντερ Σέτερ ελάχιστα σκυλιά ήταν αποτελεσματικά. Πράγματι τα χαιρόσουν να τα βλέπεις κάλυπταν τεράστιες εκτάσεις αλλά επαναλαμβάνω τσάντας σκυλιά ελάχιστα. Απ ότι φαίνεται ένα σκυλί για να γίνει καλό ορτυκόσκυλο πρέπει να έχει πολλά εκπαιδευτικά. Πολλά “παιχνίδια στα πόδια του” και κάποια στιγμή να δουλέψει και με το μυαλό. Πάντως για να τελειώνουμε δεν επιτρέπεται 19 στα 20 φερμόσκυλα να βγάζουν τα ορτύκια όλα σχεδόν προγκιχτά η καθόλου και να λέμε ότι έχουμε σκυλιά φέρμας.
Ιδικά Πόιντερ και Σέτερ σημαίνει 80% φέρμα και 20% όλα τα άλλα. Ας μην κοροϊδευόμαστε και να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Ποιος έχει πραγματικό ορτυκόσκυλο? Τα καλά ορτυκόσκυλα είναι ελάχιστα και τα έχουνε κυνηγοί που τα βγάζουν κάθε μέρα στα Τρίκαλα, στις Σέρρες στη Δράμα στο Σουφλί και όχι μόνο στα σαλόνια και τις εκθέσεις μορφολογίας. Και κάτι άλλο. Κάπου διάβασα μία εκτίμηση από έναν ιδικό ότι “είναι υποτιμητικό το πόιντερ το καθαρόαιμο άλογο του ιπποδρομίου να κυνηγήσει ορτύκι.”Καλό είναι τέτοιες προσωπικές εκτιμήσεις που παραπλανούν τον απλό κυνηγό που ακόμα έχει το σκυλί του για κυνήγι να αποφεύγονται γιατί στο χωριό μου λένε “όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια”.
Μπάμπης Γκαβάς
Μεγαλόπολη Αρκαδίας
