Επιτέλους ας σοβαρευτούμε, πρόκειται για το περιβάλλον

0

1559-pyrgaki.jpg
Στέφανος Π. Βογιατζής
Δασοπόνος, MSc. στη Διαχείριση, Προστασία & Έλεγχο
των ειδών της άγριας ζωής στο Διεθνές εμπόριο

Πρωτοσέλιδο Αθηναϊκής εφημερίδας της 28/3/2005 αναγγέλλει ότι άναψε “πράσινο φως” για την ίδρυση της Αγροφυλακής. Νωρίτερα στις 27/1/2005 και στα κύρια άρθρα των εφημερίδων γνωστοποιούνται επίκαιρες ενέργειες που θα λύσουν το σημαντικό πρόβλημα της προστασίας του περιβάλλοντος στην Ελλάδα. “Κεντρικός στόχος της κυβέρνησης είναι να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς και στην πόλη και στο χωριό”, δήλωσε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, μετά τη συνεργασία που είχε με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου. Και πρόσθεσε αμέσως μετά ότι “ενεργοποιούνται μια σειρά από διαδικασίες, οι οποίες άλλες είναι σε εξέλιξη και άλλες επιταχύνονται, με κεντρικό στόχο να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών. Η αναδιάρθρωση των υπηρεσιών της Αστυνομίας – ένα χρόνιο αίτημα, το οποίο απασχολούσε το Σώμα – θα προχωρήσει. Οι διαδικασίες θα ενεργοποιήσουν και την Αστυνομία του Περιβάλλοντος – που παλιά ονομάζαμε Αγροφυλακή – θα προχωρήσουν και αυτές και θα βρουν το δρόμο τους”.

Μα είναι δυνατόν στην μεταολυμπιακή Ελλάδα να ακούγονται αυτές οι εξαγγελίες;
Είναι δυνατόν η παλαιά αγροφυλακή να ενεργοποιηθεί για να καλύψει το ζωτικό τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος. Και μόνον η αναφορά στην παλιά αγροφυλακή υποβαθμίζει το νέο φορέα. Θα είναι ατόπημα και θλιβερή πράξη να επαναφέρει η κυβέρνηση για τρίτη φορά στην ιστορία το θεσμό του αγροφύλακα σε νέο περιτύλιγμα ως Αστυνομία του Περιβάλλοντος.

Όχι γιατί δεν χρειάζεται ένας τέτοιος φορέας που ενδεχόμενα να ονομάζεται αστυνομία περιβάλλοντος ή επιθεωρητές περιβάλλοντος ή υπηρεσία προστασίας του περιβάλλοντος ή κάποια τέλος πάντων σχετική ονομασία, αλλά γιατί δεν πρέπει να συσχετίζεται ούτε με την παλιά αγροφυλακή του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, ούτε με την παλιά και νέα δασοφυλακή του σύγχρονου ως προς την ονομασία Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (πρώην Γεωργίας), ούτε με την παλαιά θηροφυλακή, την…σύγχρονη δασοθηροφυλακή, τους δασοφύλακες Α΄, τους δασοφύλακες Β΄, τους ΥΕ7, τους ΥΕ9, τους οδηγούς της δασικής υπηρεσίας του ίδιου Υπουργείου, τους μαγείρους και σερβιτόρους των πάλαι ποτέ δοξασμένων ΞΕΝΙΑΣ που τους βάπτισαν δασοφύλακες με καθήκοντα μάλιστα ανακριτικών λειτουργών, τους οδηγούς της παλαιάς ΜΟΜΑ που όταν διαλύθηκε έγιναν σε μια βραδιά φύλακες προστασίας των τόσο ευαίσθητων φυσικών αγαθών, τους επιθεωρητές περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ που δεν γνωρίζω το απολογιστικό τους έργο, αν υπάρχει κάτι τέτοιο.

Ο νέος λοιπόν φορέας που χωρίς καμιά αμφιβολία επιβάλλεται να δημιουργηθεί για το σκοπό αυτό, οφείλει να είναι ένας και μοναδικός, με την ευθύνη ενός υπουργείου. Να έχει τη δομή μιας σύγχρονης υπηρεσίας, με προσωπικό όλων των ειδικοτήτων που να καλύπτουν όλο το φάσμα της προστασίας του περιβάλλοντος από τους πραγματικούς κινδύνους που το απειλούν. Οι κίνδυνοι είναι γνωστοί σε κάθε κυβέρνηση, αφού τακτικά επισημαίνονται από ειδικούς μέσα και έξω από την χώρα και νομικά τουλάχιστον αντιμετωπίζονται με δεκάδες σημαντικές περιβαλλοντικές συμβάσεις που έχει υπογράψει η Ελλάδα και τυπικά βρίσκονται σε ισχύ.

Ο ρόλος ενός τέτοιου προστατευτικού για το περιβάλλον φορέα οφείλει να μην έχει καμιά σχέση με την παλιά αγροφυλακή, αλλά να εμπεριέχει προστατευτικές δράσεις που έχουν να κάνουν με τη ρύπανση των θαλασσών, των λιμνών, των ποταμών, της ατμόσφαιρας, την μεταφορά επικίνδυνων βιομηχανικών και όχι μόνον αποβλήτων, την προστασία της βιοποικιλότητας, της άγριας πανίδας και της αυτοφυούς χλωρίδας, τη βιομηχανική ρύπανση, τις χωματερές, τα φυτοφάρμακα, τις τοξικές ουσίες, την μόλυνση του πόσιμου νερού, το μπάζωμα των ρεμάτων, την αποδάσωση, τις καταπατήσεις, την αυθαίρετη δόμηση, το παράνομο κυνήγι, τον έλεγχο των “τσίρκο” και των άλλων περιπλανώμενων και μη εκθέσεων, το παράνομο εμπόριο των ειδών της άγριας ζωής, τα προβλήματα και τις αιτίες που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και της απερήμωσης, και ένα σωρό από σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα που δυστυχώς θάβονται και επιδεικτικά αγνοούνται στην Ελλάδα. Οφείλει να σχεδιάσει και να οργανώσει τον υπεύθυνο σύγχρονο φορέα που θα έχει όλα τα κατάλληλα μέσα και την τεχνογνωσία για την μέτρηση όλων των ρύπων στα υδάτινα και χερσαία οικοσυστήματα, που θα αναγνωρίζει, θα πιστοποιεί και θα καταλογίζει ευθύνες στους υπεύθυνους, σύμφωνα με τους μηχανισμούς προστασίας που καταγράφονται στα σχετικά άρθρα επιβολής των περιβαλλοντικών συμβάσεων που έχει υπογράψει η Ελλάδα.

Έτσι, και μόνο με αυτό τον τρόπο στο κεφάλαιο περιβάλλον η Ελλάδα θα μπορέσει να επιβάλλει στην επικράτειά της το διεθνές, το κοινοτικό και το εθνικό περιβαλλοντικό δίκαιο που οφείλει να θέσει σε ισχύ, για να μπορεί με ψηλά το κεφάλι να δίδει το παρόν που της αξίζει στους διεθνείς οργανισμούς και στις διακρατικές συνεργασίες. Θα είναι τραγικό να ξεθάψει την παλιά αγροφυλακή για να σώσει το περιβάλλον…

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων