Τελευταίο αντίο στον Στ. Μπασουράκο

0

1561-mpasourakos.jpg

Ηράκλειο 19 Μαίου 2005

Στη μνήμη Δρός Σταύρου Μπασουράκου

Αρ.Πρωτ. 17

Ο Όμιλος Φίλων Κρητικού Ιχνηλάτη μετά τον χαμό του πατέρα της κυνολογίας στην χώρα μας, αισθάνεται την υποχρέωση αλλά και την ανάγκη να μεταφέρει τα πιο θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος αλλά και σε όλους τους κυνόφιλους στην Ελλάδα. Εμείς που τον γνωρίσαμε από κοντά τα τελευταία 13 χρόνια αλλά και που μεγαλώσαμε με τα άρθρα του και γνωρίσαμε την επιστημονική του κατάρτιση αλλά και την ανθρώπινη πλευρά του, οφείλουμε να μεταφέρουμε στους νεότερους αυτά που γνωρίζουμε για τον θεμελιωτή της κυνολογίας-κυνοτεχνίας στη χώρα μας.

Άνθρωπος ακέραιος, γνήσιος έλληνας και ο πλέον καταρτισμένος στον τομέα του επιστήμονας κατάφερε να μεταφέρει τις γνώσεις του σε μας για περισσότερα από 55 χρόνια δημιουργώντας εκ του μηδενός την σημερινή κυνολογική Ελλάδα.. Είναι τιμή για εμάς τους Κρητικούς η προσπάθεια του για την αναγνώριση και καλλιέργεια του δικού μας σκύλου, του Κρητικού Ιχνηλάτη.

Το Δ/Σ του Ο.Φ.Κ.Ι αναγνωρίζοντας την πολυετή προσφορά του και έχοντας τον ως πρότυπο συνεχίζει στην πορεία που χάραξε και του υπόσχεται να αγωνιστή για την συνέχιση της καλλιέργειας του Κρητικού Ιχνηλάτη αλλά και της υγιούς κυνοφιλίας γενικότερα στον τόπο μας. Η παρακαταθήκη που μας άφησε θα είναι η σημαία στην πορεία μας. Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε καλό ταξίδι στην αγκαλιά των αγγέλων.

Με τιμή
Το Δ/Σ
ΤΟΥ Ο.Φ.Κ.Ι

_____________________________________________________________

ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΝΤΙΟ

του Ευάγγελου Γενειατάκη

Ο Δρ.Στ. Μπασουράκος γεννήθηκε το 23/03/1918 στο χωριό Λεήμωνα στη Σκάλα Λακωνίας από εύπορη αγροτική οικογένεια. Το πάθος του για μάθηση ήταν τόσο που παρά τις αντιρρήσεις της οικογένειας του, όταν τελείωσε το δημοτικό σχολείο έφυγε από το χωριό του και εγκαταστάθηκε στο Γύθειο προκειμένου να τελειώσει το γυμνάσιο. Στη συνέχεια και με οδηγό πάντα το πάθος του για τα ζώα και την γνώση μετανάστευσε στην Βόρεια Ιταλία και συγκεκριμένα στο Τορίνο όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Τορίνου και συγκεκριμένα στην κτηνιατρική σχολή.
Με το τέλος των σπουδών του αρχίζει ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος και η εισβολή της Φασιστικής τότε Ιταλίας στην Ελλάδα. Πήρε μέρος σε διάφορες διαδηλώσεις κατά του Μουσολίνι και της εισβολής με αποτέλεσμα την ημέρα που πήρε το πτυχίο του από την κτηνιατρική σχολή και βρισκόταν στον σιδηροδρομικό σταθμό του Τορίνου για να ενημερώσει τηλεγραφικά τον πατέρα του στην Ελλάδα για το ευτυχές γεγονός, να συλληφθεί από τους Ιταλούς φασίστες και να φυλακιστεί αρχικά και στην συνέχεια να εξοριστεί- για 5 χρόνια- μέχρι το τέλος του πολέμου, στη περιοχή της κάτω Ιταλίας, Ιρπίνια κοντά στη πόλη Αβελίνο.
Στην εξορία του και προκειμένου να επιβιώσει τα δύσκολα αυτά χρόνια και χωρίς να έχει καμιά πλέον επαφή με την πατρίδα, ασκούσε το επάγγελμα του ως κτηνίατρος στην συγκεκριμένη περιοχή και τα γύρω χωριά και έτσι κατάφερε να επιβιώσει, δεχόμενος ως αμοιβή αυτά τα οποία οι χωρικοί της περιοχής του προσέφεραν για της κτηνιατρικές του υπηρεσίες. Μετά το τέλος του πολέμου και αφού άρχισε η αποκατάσταση και στη Ιταλία, επέστρεψε στο Τορίνο όπου και παντρεύτηκε την Λουϊτζίνα Μποτζολίν και απέκτησαν μία κόρη.
Συγχρόνως με την επάνοδο του στο Τορίνο διορίστηκε από το Ιταλικό κράτος στο Δικαστήριο του Τορίνου ως νομικός σύμβουλος επί θεμάτων κτηνιατρικής, θηραματολογίας και ορνιθολογίας. Αυτό υπήρξε η μεγαλύτερη αναγνώριση της ικανότητας του σε αυτά τα θέματα από το Ιταλικό κράτος το οποίο επί 5 χρόνια του ανέθεσε αυτή την σοβαρή θέση την οποία υπηρέτησε με πάθος.
Παράλληλα με την θητεία του ως νομικός σύμβουλος, μαθήτευσε κοντά στον μεγαλύτερο κυνολόγο του αιώνα μας Τζ. Σολάρο επί 4 χρόνια σε θέματα κυνοτεχνίας και κυνολογίας καταφέρνοντας έτσι να αναγνωριστεί διεθνώς για την κυνοτεχνική ικανότητα του, πράγμα που τον έκανε σύντομα διεθνή κριτή της διεθνούς κυνολογικής ομοσπονδίας (FCI) και του επέτρεψε να πάρει μέρος σε διεθνής εκθέσεις και κυνολογικά συνέδρια καθιερώνοντας τον ως έναν από τους πλέον ικανούς κυνολόγους της εποχής μας. Συγχρόνως αρθρογραφούσε σε διάφορα Ιταλικά έντυπα και περιοδικά σε σχέση πάντα με κυνολογικά και φιλοθηραματικά θέματα.
Στη συνέχεια και πάντα ωθούμενος από την αγάπη του για τον τόπο του επέστρεψε στην Ελλάδα το Μάιο 1954 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου άσκησε το επάγγελμα του Κτηνιάτρου για σχεδόν 30 χρόνια.
Με την επιστροφή του ίδρυσε τον Ε.Κ.Ο (Ελληνικό Κυνολογικό Οργανισμό) ο οποίος υπήρξε ομόσπονδο μέλος της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας (FCI) και μέσα σε μόλις 3 χρόνια κατάφερε να καταγράψει και να μελετήσει και στην συνέχεια να αναγνωρίσει διεθνώς την εθνική μας κυνηγετική φυλή, τον Ελληνικό Ιχνηλάτη. Η οποία είναι η μόνη ως και σήμερα διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνική φυλή σκύλου.
Την ίδια περίοδο συνέβαλε στην ίδρυση και οργάνωση του Κτηνιατρικού συλλόγου Ελλάδος του οποίου υπήρξε πρόεδρος μέχρι το 1969, χρονιά την οποία παραιτήθηκε μη θέλοντας να υποκύψει στις πιέσεις της νοσηρής αυτής περιόδου.
Ακόμα ξεκίνησε την έκδοση του περιοδικού Κυνηγεσία και Κυνοφιλία μέσω του οποίου μετέδωσε απίστευτη γνώση σε όλους του έλληνες κυνόφιλους οι οποίοι σήμερα μπορούν να καυχώνται για την κυνολογική θέση της χώρας μας διεθνώς. Επίσης μετέφρασε και δημιούργησε όλο το κυνοτεχνικό λεξιλόγιο με το οποίο σήμερα μπορούμε να εκφραζόμαστε σωστά σε θέματα κυνοφιλίας, κυνολογίας, κυνοτεχνίας και θηραματολογίας. Η συμβολή του υπήρξε τεράστια και το έργο του τέτοιο που δικαίως σήμερα μπορούμε να τον αποκαλούμε ως τον θεμελιωτή και πατέρα της Ελληνικής κυνολογίας-κυνοτεχνίας. Ας σκεφτούμε ότι το περιοδικό το οποίο ίδρυσε, (Κυνηγεσία και Κυνοφιλία) και διηύθυνε μέχρι και το 1996 κυκλοφορεί ακόμα και είναι το μοναδικό περιοδικό το οποίο συνεχίζει την επιτυχή πορεία του επί 45 και πλέον χρόνια. Είναι το περιοδικό το οποίο μετέφερε όλη αυτή τη γνώση η οποία επέτρεψε σε όλους εμάς τους κυνόφιλους να μιλάμε σήμερα για σκυλιά Ουλότριχες και όχι «Λουλούδες» και για Γερμανικούς Δείκτες λειότριχους και όχι πουαντέρ Αλεμάν.
Μας έμαθε με τα δημοσιεύματα του στο εν λόγω περιοδικό την κυνοφιλική ιστορία του τόπου μας, τις φυλές των σκύλων που υπήρξαν στην Ελλάδα και εκείνες που ακόμα υπάρχουν, αλλά και μετέφρασε και μετέδωσε τέλεια στην Ελληνική τους μορφολογικούς τύπους των κυριοτέρων φυλών σκύλων της Ευρώπης και βοήθησε τα μέγιστα στην κατανόηση της κυνηγετικής τους ιδιομορφίας, αλλά και της μορφολογίας τους. Επίσης μας μετέδωσε γνώσεις κυνοτεχνίας και κυνολογίας, αλλά και θηραματολογίας δημοσιεύοντας θέματα σχετικά βασισμένα στην επιστημονική γνώση που ακόμα και σήμερα μπορούμε να τα χρησιμοποιούμε και να ακολουθούμε με σίγουρα αποτελέσματα.
Αν ακόμα, αναλογιστούμε ότι, από την πρώτη Πανελλήνια έκθεση Κυνών που έγινε το 1958 στο Άλσος Κηφησίας και που ήταν μια πρωτοποριακή πράξη, δεδομένων των συνθηκών εκείνης της περιόδου όπου ή αντίδραση του κλήρου ήταν με κωδωνοκρουσίες κατά της διεξαγωγής της έκθεσης την οποία θεωρούσαν βλάσφημη, μέχρι την σημερινή κατάσταση η Ελλάδα να φιλοξενεί με επιτυχία διεθνείς κυνοφιλικές διοργανώσεις για το πανευρωπαϊκό κύπελλο και μάλιστα σκυλιά Ελληνικής εκτροφής και απόγονοι σκύλων επιλεγμένων από τον Δρ. Στ. Μπασουράκο και εισηγμένων από το εξωτερικό να πρωτεύουν πανευρωπαϊκά σε αυτές τις εκδηλώσεις, έχει διανυθεί μια τεράστια πορεία με εκπληκτικά αποτελέσματα, η οποία όχι μόνο μας έχει φέρει σε πλεονεκτική θέση αλλά μας έχει μάθει να εκτιμούμε και να γνωρίζουμε την κυνηγετική και κυνοφιλική μας θέση.
Στην πολύχρονη πορεία του, και πάντα με όνειρο την αξιοποίηση των Ελληνικών φυλών σκύλων ο Δρ. Στ. Μπασουράκος κατάφερε να καταγράψει και να αναγνωρίσει Πανελληνίως την μέχρι πρότινος σχεδόν άγνωστη φυλή τον Κρητικό Ιχνηλάτη. Η οποία φυλή είναι η δεύτερη εθνική μας φυλή η οποία καλλιεργείται με επιτυχία τα τελευταία 13 χρόνια. Θυμάμαι έντονα την πρώτη μου επαφή με τον Δρ. Στ. Μπασουράκο όταν για πρώτη φορά είδε καθαρόαιμους Κρητικούς Ιχνηλάτες μου είπε «αν αντέξω και συντάξω τον εθνικό μορφολογικό τύπο του Κρητικού Ιχνηλάτη, τότε μπορώ να πεθάνω ήσυχος» Τέτοιο ήταν το πάθος του που αν και σε ηλικία προχωρημένη 74 ετών ταξίδεψε για πρώτη φορά στην Κρήτη για να δει να μελετήσει και να καταγράψει την Κρητική φυλή σκύλου. Την οποία στήριξε και ως κριτής σε 8 εκθέσεις μορφολογίας που πραγματοποιήθηκαν στο νησί.
Όσο κουρασμένος και να ήταν, έφτανε ένα όμορφο σκυλί να τον κάνει πάλι να ξεκινήσει από την αρχή. Εμείς οι Κρήτες του οφείλουμε πολλά και όχι μόνο για την αναγνώριση του Κρητικού Ιχνηλάτη αλλά και για την αγάπη που έτρεφε στην Κρήτη.
Στο έργο του υπάρχουν ατελείωτα θέματα για να δημοσιεύσουμε που δεν φτάνει χώρος ώστε να μνημονευθούν. Ελπίζω οι κυνηγετικές οργανώσεις αλλά και οι εκδότες να ασχοληθούν με το έργο του έτσι ώστε να συνεχίσει να δίνει καρπούς τους οποίους έχουμε ακόμα ανάγκη.
Υπήρξε μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα με ήθος και σεβασμό, έντιμος και ανιδιοτελής, το μόνο που απαιτούσε με πάθος από τους άλλους ήταν η τιμιότητα, η εντιμότητα και η ειλικρίνεια. Συζητητής απαράμιλλος και άριστος χρήστης και γνώστης της Ελληνικής γλώσσας που δεν άφηνε τίποτα να περάσει απαρατήρητο και αδιόρθωτο. Πάντα έτοιμος να συμβουλέψει να διευκρινίσει και να διδάξει. Να δώσει κάθε δυνατή εξήγηση και να πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο συνομιλητή του. Αυτή του η ικανότητα τον έκανε να δείχνει απόμακρος και εσωστρεφής αλλά κατά βάθος το μόνο που ήθελα ήταν να δώσει την γνώση του και στους άλλους και ποτέ δεν έκανε εκπτώσεις σε αυτό. Από την 15χρονη επαφή μου μαζί του διαπίστωσα την ευθυκρισία του αλλά και την γενναιότητα του στο να αντιμετωπίζει όλα τα θέματα που προέκυπταν δημιουργώντας πάντα θετική ατμόσφαιρα έτσι ώστε να έχει κερδίσει από όλους μας το σεβασμό και την αγάπη.
Απεβίωσε πλήρης ημερών συντροφιά με την μοναχοκόρη του σε Ιδιωτική Κλινική της Αθήνας στις 5/5/2005.
Κλείνοντας να ήθελα να υπενθυμίσω σε όλους τους φίλους αναγνώστες ότι ο Δρ.Στ. Μπασουράκος είναι ο θεμελιωτής της κυνοφιλίας στη χώρα μας που του οφείλουμε την κυνολογική θέση μας στην Ευρώπη αλλά και την γνώση μας στα θέματα αυτά, ως κυνόφιλοι. Του ευχόμαστε καλό ταξίδι και του υποσχόμαστε ότι ο σπόρος που έσπειρε θα είναι πάντα ανθισμένος και θα αποδίδει όσο τα χρόνια θα περνάνε και περισσότερο. Στους οικείους του εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια για την απώλεια του δικού τους ανθρώπου, και τους ευχόμαστε καλή δύναμη και υγεία να τον θυμούνται πάντα.

Στο κυνολογικό μου πατέρα
Γενειατάκης Ευάγγελος
κυνοτρόφος

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων