Το είδος της Πετροπέρδικας εξαπλώνεται σε όλη την Βαλκανική με όρια ανατολικά την Θράκη συνεχίζει στην Αλβανία…Δαλματικές ακτές…Συνεχίζει στον ορεινό όγκο των Άλπεων, “κατηφορίζει” στην Ιταλική χερσόνησο και “τελειώνει στη Σικελία!
Τελικά αποδεδειγμένα τα υποείδη της Γκρέκα είναι τρία:
Η Alectoris greaca greaca
H Alectoris greaca Saxatillis
H Alectoris greaca Whitecerry
Η λεγόμενη Orlandoe τελικά δεν υπάρχει και κάτι τέτοιο έχει τελικά ξεπερασθεί σαν θεωρία λανθασμένη που έγινε από τον Priolo Ιταλό ερευνητή παλαιότερα 1993 περίπου! Η γενετική της διαφορά είναι τόσο μικρή που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί υποείδος.
Φυσικά και αυτό θα τεκμηριωθεί κάνοντας μια πιο αναλυτική ανάλυση του DNA των εν λόγω πληθυσμών!
Εδώ παρατηρούμε μια Saxatilis η οποία χτυπήθηκε από φίλο μου Ιταλό (Vago Flavio) στις Άλπεις περιοχή ΙταλοΕλβετικών συνόρων.! Είναι σαν την δικιά μας ορεινή αλλά διαφοροποιείται στο φτέρωμα!
Παρ όλα αυτά η γενετική της απόσταση με την δικιά μας είναι αμελητέα! 0,02%
Τελικά από τα στοιχεία που έχουμε μέχρι στιγμής και θα τα αναλύσουμε προκύπτει ότι η δικιά μας πέρδικα υπάρχει σε όλη την Βαλκανική Αλβανία και Δαλματικές ακτές και στην Κεντρική Ιταλία!
Οι Ιταλοί είναι οι μόνοι που έχουν όλα τα είδη της πετροπέρδικας και αυτό εξηγείται λόγω του μεγάλου μήκους της χερσονήσου στην πλήρη απομόνωση της Σικελίας αλλά και των Άλπεων..!
Η συγγένεια μεταξύ της πέρδικας της Κεντρικής Ιταλίας και της δικιάς μας που είναι ακριβώς ίδιες είναι λόγω του ότι παλαιότερα υπήρχε επικοινωνία όταν η Αδριατική ήταν δάση και επικοινωνούσαν με την βαλκανική γιατί ήταν ξηρά!
Τα τελευταία χρόνια έγιναν επίσημες μελέτες από Ιταλικά Πανεπιστήμια τα οποία χρησιμοποιήσανε ανάλυση μιτοχονδριακού DNA της, το οποίο εξελίχθηκε ακόμα περισσότερο σήμερα και τώρα χρησιμοποιείται ανάλυση κυτταρικού με ακόμα καλύτερα και αναλυτικότερα αποτελέσματα!
Αυτές οι έρευνες (οι οποίες υπάρχουν στην διάθεση οποίου ζητήσει) αναλύσανε και καταγράψανε λεπτομερώς όλα τα είδη Γκρέκα σε σύγκριση και με Ruffa, Chucar.
Αποδείχθηκε από αυτή την ανάλυση γενετικού υλικού ότι τελικά ανάμεσα στα είδη της Γκρέκα η γενετική διάφορα μεταξύ της (Άλπεων) Saxatilis και (Βαλκανίων Κεντρικής Ιταλίας) Grecae είναι 0,02% άρα αμελητέα και παρόλο ότι στον φαινότυπο υπάρχουν διαφορές οι οποίες οφείλονται στο διαφορετικό χρώμα φτερών κλπ. αυτό είναι αποτέλεσμα διαφοράς λόγω περιοχής και όχι γενετικής απόστασης.!
Μόνο η Σικελική (Whitekery) είναι περισσότερο διαφοροποιημένη και άρα θα δημιουργήσει υβρίδια σε τυχόν επιμειξίες!
Η ανάλυση του γενετικού υλικού είναι σχετικά εύκολη και μπορεί να γίνει με απλά δείγματα φτερών τα οποία στην βάση τους έχουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και αρκεί όταν τα αφαιρούμε να τα κλείνουμε σε ένα περίβλημα!
Επίσης και με ιστοτεμάχια τα οποία τοποθετούνται σε 70% αλκοόλη!
Έτσι μπορούμε πλέον να δημιουργήσουμε ένα χάρτη με το πλήρες γενετικό υλικό της Πέρδικας την ταυτοποίηση όλων των ειδών της που έχει γίνει, την μελέτη περιοχών που αν θεωρήσουμε πιο απομονωμένες, Εύβοια, Πελοπόννησος, μπορεί να μελετηθούν για τυχόν ιδιαιτερότητες των πληθυσμών τους!
Στην Ελλάδα επίκειται μια Επίσημη τέτοια μελέτη που να κατοχυρώνει και τυπικά τον πληθυσμό της Ελληνικής Πετροπέρδικας, θα γίνει με συνεργασία όλων των φορέων, θα ανατεθεί δε από την Δ’ ΚΟΣΕ σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Επίσης ο ΩΡΙΩΝ έχει ανακοινώσει μια προσπάθεια έρευνας της “καθαρότητας” του Ελληνικού πληθυσμού της Πετροπέρδικας για τυχόν υβριδισμούς με Τσούκαρ που προέρχονται από τις ανεξέλεγκτες απελευθερώσεις Τσούκαρ στην Ελληνική ύπαιθρο.
Κ. Γκριτζάλας
