Ημερίδα με θέμα: Θήρα: ανάπτυξη περιβάλλον και δίκαιο διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία από τον Kυνηγετικό Σύλλογο Καβάλας στις 2/11/2002, στο αμφιθέατρο της Νομαρχίας Καβάλας.
Η διοργάνωση της ημερίδας, αποτέλεσε ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός, μέσα από το οποίο, οι διακεκριμένοι ομιλητές ενημέρωσαν τα μέλη του Συλλόγου της Καβάλας και των όμορων νομών που προσήλθαν στην ημερίδα, για το παρόν και το μέλλον του κυνηγιού, ενώ παράλληλα είχαν την ευκαιρία να ακούσουν τους προβληματισμούς των κυνηγών και να απαντήσουν στα ερωτήματά τους.
Συστατικό της όλης επιτυχίας εκτός του πάνελ των ομιλητών, ήταν η παρουσία του υπoυργoύ Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. κυρίου Γιάννη Τσακλίδη, του Αντινομάρχη Καβάλας κυρίου Τριαντάφυλλου Κουκούδη, άλλων εκπροσώπων τοπικών φορέων αλλά και η μεγάλη συμμετοχή των κυνηγών.
Ο πρόεδρος του Κ. Σ. Καβάλας κύριος Γιώργος Χαλκιδαίος, στον χαιρετισμό του τόνισε: είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι κυνηγετικοί Σύλλογοι, πρέπει ν’ αποτελούν βασικό παράγοντα για τη διαμόρφωση πολιτικής προστασίας, τόσο σε τοπικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, πέραν όμως από την προστασία για την αύξηση του θηραματικού πλούτου, οι κυνηγετικοί σύλλογοι πρέπει να καταστούν oυσιαστικοί κοινωνικοί παράγοντες; γεγονός που μπορεί να επιτευχθεί με την αξιoπoίηση του δυναμικoύ τους. Ενώ για το στόχο της ημερίδας είπε: πέραν της ενημέρωσης, να δώσει τα ερεθίσματα για σοβαρή, ενασχόληση με τα ζητήματα της θήρας, η διάθεση των κυνηγετικών οργανώσεων να βοηθήσουν στην προστασία ειδών άγριας πανίδας και βιοτόπων, είναι δεδομένη. Ολοκληρώνοντας, ο κ.Χαλκιδαίος, ανέφερε πως εφόσον έχει είδη επιτευχθεί η σχέση εμπιστοσύνης με ης αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες που οφείλεται στις δράσεις των συλλόγων, αυτό που ευελπιστούμε στην χάραξη εθνικής πολιτικής για την ανάπτυξη της θήρας στην Ελλάδα ως ένα σπουδαίο παράγοντα της εθνικής οικονομίας και της ορθολογικής διαχείρισης των φυσικών πόρων, αρκεί να παραμεριστούν οι προκαταλήψεις για το ποιος είναι περισσότερο οικολόγος.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πρόεδρος της Κυνηγετικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος κ. Νίκος Παπαδόδημας με θέμα: Κυνήγι για συμβατή δραστηριότητα με το περιβάλλον.
Στο πλαίσιο της ομιλίας του ο κ. Πρόεδρος αναφέρθηκε στην αλλαγή της στάσης της κοινωνίας προς το κυνήγι και το περιβάλλον: πάνω σ’ αυτά τα θέματα οι κυνηγετικές οργανώσεις έχουν να παίξουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσει η κοινωνία που δεν έχει σχέση με το κυνήγι, ότι η άσκηση της θήρας δεν καταστρέφει το περιβάλλον, αλλά αποτελεί εγγύηση προστασίας και διαφύλαξής του. Και αυτό ίσως να είναι το πρώτο ζητούμενο και το καθήκον των κυνηγετικών οργανώσεων. Ο κ. Παπαδόδημας μίλησε για το ρόλο των οικολογικών οργανώσεων και τις δικές τους θέσεις για την προστασία του περιβάλλοντος ενώ χαρακτηριστικά ανέφερε: σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μία διεθνή υποκρισία που παίζεται από πολλούς παίκτες και σε πολλά θέατρα! Αναφερόμενος στη Γενική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης των Κυνηγών τον περασμένο Μάιο είπε: Οι μόνοι ομιλητές ήταν εκπρόσωποι περιβαλλοντικών οργανώσεων που εξήραν το έργο των κυνηγετικών οργανώσεων και μεταξύ αυτών ο Δ/ντης Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έργο του οποίου είναι η προστασία του περιβάλλοντος, ο εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Προστασίας Νομικών Περιβαλλοντικού Δικαίου κ.α. Συνεχίζονταις ο κ. Παπαδόδημας, σχολιάζοντας τις διαφόρων ειδών απαγορεύσεις, όπως Natura, Εθνικούς Δρυμoύς κ.λ.π., ενστερνιζόμενος το σύνθημα του κινήματος που αναπτύχθηκε στην Eυρώπη, COUNΤRYSIDE, και το οποίο υποστηρίζει ότι η φύση δεν αποστειρώνεται αλλά ότι η φύση βιώνεται, είπε πως η πρόκληση των καιρών είναι να δημιουργήσουμε τις συμβατές δραστηριότητες με συμβατό τρόπο προς την ανάπτυξη του περιβάλλοντος. Όσο αφορά τις ρυθμίσεις που διέπουν το κυνήγι και στις οποίες στο τέλος γίνονται δεκτές όλες σχεδόν οι προτάσεις των Κυνηγ. Οργανώσεων, υποστήριξε πως αυτό οφείλεται στο ότι υπάρχει μεγάλη συσπείρωση και oμoθυμία μεταξύ οργανώσεων και απευθυνόμενoς στα μέλη των Κυνηγ. Συλλόγων τους ευχαρίστησε γι’ αυτό. Επίσης ένας ακόμη παράγοντας είναι ότι Κυνηγετικές Οργανώσεις είναι οι μόνες που έχουν έγκυρα στοιχεία παρακολούθησης της άγριας πανίδας και των θηραμάτων και τέλος στο γεγονός ότι οι ίδιοι οι κυνηγοί αποδεικνύουν με την καθημερινή τους συμπεριφορά, εκείνο το οποίο προσπαθούν οι οργανώσεις να δώσουν στην κοινωνία να καταλάβει.
Ο κ. Παπαδόδημας για τις σχέσεις Κυνηγετικών Οργανώσεων και Δασικών υπερεσιών, θεωρεί τη συνεργασία επιβεβλημένη. Το πρόβλημα που υπάρχει στην Αθήνα, σε αντίθεση με την περιφέρεια, είναι ότι δεν’ έτυχε να γίνει αντικείμενο παρακολούθησης η δράση των Kυνηγ. Οργανώσεων, υπάρχει δηλαδή μία καχυποψία στο θέμα της Θηροφύλαξης.
Διαβεβαίωσε ότι στόχος ζωής της Κ.Σ.Ε. είναι να αυξάνει και να δυναμώνει την Oμoσπoνδιακή Θηροφυλακή. Ευχαρίστησε στο σημείο αυτό της ομιλίας του τους θηροφύλακες που παραβρέθηκαν στην ημερίδα, ενώ για το έργο τους εξέφρασε την πίστη του ότι αυτή η προσπάθεια επικροτείται από τους κυνηγούς διότι όπως είπε: δείχνουμε στην κοινωνία ότι με τη δική μας προσπάθεια αστυνομεύουμε τον εαυτό μας, είμαστε δηλαδή συνειδητοποιημένοι απέναντι στο περιβάλλον. Ίσως να ακούσετε ότι πρόσφατα υπάρχει μια προσφυγή εναντίοv της θηροφυλακής, η οποία θα αντιμετωπιστεί από την Κ.Σ.Ε. Απευθυνόμενος προς τον Υφυπoυργό ΥΠΕΧΩΔΕ κ. Γιάννη Τσακλίδη, που μόλις είχε φθάσει στο χώρο διεξαγωγής της ημερίδας ανακεφαλαίωσε στα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του και μίλησε για το ρόλο των κυνηγών, ο οποίος είναι προστατευτικός για τη φύση και το περιβάλλον και οι οργανώσεις για να το γνωστοποιήσουν αυτό έχουν κάνει τις εξής ενέργειες: Ίδρυσαν τη Θηροφυλακή. Δημιούργησαν προγράμματα αναβάθμισης βιοτόπων, όπου δεν είναι απαγορευμένες ζώνες. Οργάνωσαν Πανελλαδική εκστρατεία ενημέρωσης των κυνηγών.
Ο κ. Παπαδόδημας ολοκλήρωσε την ομιλία του τονίζοντας ότι από την Kυνηγετική Συνομοσπονδία
Ελλάδος:
– Θα συνεχιστεί το μελετητικό έργο
– Θα επεκταθεί ο κύκλος των συνεργατών επιστημόνων
– Θα ενισχυθεί η Θηροφυλακή
– Θα υλοποιηθούν τα προγράμματα αναβάθμισης του περιβάλλοντος.
Τέλος κάλεσε τα μέλη των Κυνηγετικών Συλλόγων να συσπειρωθούν σ’ όλα αυτά τα θέματα και τις
αποφάσεις, σεβόμενοι τους στόχους του Κ.Σ.Ε. Επίσης κάλεσε τους κυνηγούς να δείξουν εξωστρέφεια και να μεταδώσουν το μήνυμα στην κοινωνία ότι είναι αυτοί που διασφαλίζουν και εξασφαλίζουν τη συνέχιση της φύσης, γιατί μόνο με την ανθρώπινη δραστηριότητα διατηρείται η φύση.
Ο κ. Υπουργός χαιρετίζοντας την ημερίδα, εκδήλωσε την προσωπική του συμπάθεια προς τους
κυνηγούς και αναφέρθηκε στο έργο των Κυνηγετικών Οργανώσεων. Η ωριμότητα που επιδεικνύουν οι κυνηγετικές οργανώσεις είναι αξιοζήλευτη και αυτό είναι επίσης άποψη και της πολιτικής ηγεσίας του Υπ. Γεωργίας. Σ’ αυτό οφείλεται και η αποδοχή των προτάσεων των οργανώσεων, ενώ δικαιωματικά μπορούν οι κυνηγοί να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην προστασία της φύσης και του περιβάλλοντος.
Τέλος ευχήθηκε να συνεχιστεί το έργο των κυνηγών με την ίδια σύνεση, ώστε να δρομολογηθούν πιο θετικές εξελίξεις στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους και διαβεβαίωσε για άλλη μία φορά τη φιλία και τη συμπαράστασή του.
Ο Aντινoμάρχης Καβάλας κ. Τριαντάφυλλος Κουκούδης, χαιρέτισε με τη σειρά του την εκδήλωση,
συμφώνησε με τα προαναφερθέντα από τον κ. Υπουργό, συνεχάρη τα μέλη του Δ.Σ. του Κυνηγετικού Συλλόγου Καβάλας για τις Δραστηριότητες και τους συμβούλευσε ότι το σημαντικό αυτό έργο τους θα πρέπει να γνωστοποιηθεί στην ευρύτερη κοινωνία.
Ο κ. Γιώργος Δέλιος, Πρόεδρος της 6ης Κυνηγετικής Oμoσπoνδίας Αν. Mακεδoνίας και Θράκης και Επίκουρος Καθηγητής Δικαίου ήταν ο επόμενος ομιλητής της ημερίδας, με θέμα “Κυνήγι και Δίκαιο”. Πριν αναπτύξει το θέμα του ο κ Δέλιος, δήλωσε εντυπωσιασμένος από την χαρισματική ομιλία του κ. Παπαδόδημα, εκφράζoντας και την ικανοποίησή του για την ιδιότητά του ως προέδρου της Κ.Σ.Ε.
Στην διάρκεια της ομιλίας του ο κ. Δέλιος, εξιστόρησε ένα δικό του βίωμα που έζησε ως νέος κυνηγός, όπου στη διάρκεια κυνηγιού βουνίσιας πέρδικας με το γέρο δάσκαλό του, όταν σταμάτησαν να ξεκουραστούν κοντά σε πηγή, βλέποντας ο ίδιος ένα κοπάδι πέρδικες, κινήθηκε να πάρει το όπλο του και τότε ο δάσκάλος του είπε: “το πουλί στο φτερό, όχι στο νερό”. Αυτό τόνισε είναι το δίκαιο του κυνηγού. Στη συνέχεια έκανε ιστορική αναδρομή στο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τι κυνήγι. Μέχρι τη δεκαετία του ’70, οι νόμοι για την προστασία του περιβάλλοντος ήταν η κωδικοποίηση των άγραφων κανόνων, απαγορευόταν το κυνήγι όταν ζευγάρωνε το θήραμα, όταν μεγάλωνε τα μικρά του κλπ. Για το νομοθετικό διάταγμα του 1969, το οποίο ισχύει μέχρι και σήμερα. ανέφερε μεταξύ άλλων ότι αρκετές από τις επιμέρους διατάξεις είχαν οικολογικό περιεχόμενο με ευεργετικά αποτελέσματα για το περιβάλλον, ενώ απόρροιά του ήταν και η δημιουργία των κυνηγετικών οργανώσεων και ο καθoρισμός του πλαισίου λειτουργίας του. Εντόπισε τα θετικά σημεία του Δασικού Κώδικα και τη σημασία του, ωστόσο σχολιάζοντας τη δυνατότητα έκδοσης ετήσιων ρυθμιστικών αποφάσεων, ανέφερε πως πολλές φορές λειτουργεί ως τροχοπέδη, ένα καθεστώς μόνιμης αβεβαιότητας που οφείλεται στις συνεχείς ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας, το οποίο δημιουργεί με τη στάση του, κάτι που νομικά καλείται αντίστροφη του βάρους της απόδειξης”. Δηλαδή μεταθέτει από τις πλάτες της πολιτείας το βάρος των μελετών και το ρίχνει στις πλάτες των κυνηγών. Έτσι καλούνται οι κυνηγοί να είναι εκείνοι που πρέπει να αποδείξουν με μελέτες, ότι μπορούν να κυνηγάνε. Παρόλο που αυτό τελικά γίνεται, είναι παράλογο, ιδιαίτερα όταν η πολιτεία κρίνει μη αξιόπιστες τις μελέτες, που στην ουσία είναι δική της ευθύνη να συνταχθούν.
Για το οικολογικό κίνημα που ξεκίνησε από την Ευρώπη και εξαπλώθηκε στην Ελλάδα γύρω στο
1970, ο Κ. Δέλιος ανάφερε ότι δημιούργησε κλίμα αντικυνηγετικής συνείδησης, ιδιαίτερα στους
αστικούς πληθυσμούς, λόγω κυρίως της ατελής γνώσης του αστού για τη φύση, ο οποίος ζητά
ουσιαστικά ένα περιβάλλον “μουσείο”, για να το επισκέπτεται σπανίως. Στις αρχές της δεκαετία του ’80, ενόψει του ευρωπαϊκού οράματος, οι αρμόδιες αρχές σπασμωδικά και πρόχειρα, έκαναν
λανθασμένες ενέργειες που αφορούσαν το περιβάλλον. Έτσι πολλές προστατευόμενες με διεθνής
συμβάσεις περιοχές, χαρακτηρίστηκαν καταφύγια θηραμάτων, χωρίς όμως να εξασφαλίζεται η
προστασία του από τις καταστροφές, παρά μόνο απαγόρευαν το κυνήγι. Για το νόμο 1650, που μόλις το 1986 επέβαλε ζωνοποίηση των προστατευομένων περιοχών, τόνισε πως η πολυπλοκότητα των ρυθμίσεων και των κοινών υπουργικών αποφάσεων, δεν οδηγούσαν σε τρόπο εφαρμογής.
Ο κ. Δέλιος, ακολουθώντας τη χρονική εξέλιξη, στο Δίκαιο και τη σχέση του με το κυνήγι, για την Κοινοτική Οδηγία 9243, γνωστή ως Νατούρα, ανέφερε ότι παρόλο που ζητούσε να ορίσουν τα κράτη κάποιο δίκτυο βιοτόπων, η Ελλάδα και πάλι βιαστικά ενέταξε πάνω από 20% της επιφάνειάς της, ένα τεράστιο αριθμό έκτασης, που στη συνέχεια οδήγησε σε περιπέτειες, τις οποίες τώρα αρχίζει να αντιλαμβάνεται η κοινωνία που τότε δεν αντέδρασε. Από το 1992 έως σήμερα, λόγω τις μεγάλης αοριστίας των διατάξεων, το δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κλήθηκε να τις ερμηνεύσει, και αυτό με τη σειρά του διατύπωσε μία αυστηρότατη νομολογία, “μουσειοποίησης” του περιβάλλοντος που αποδέχθηκε η Ευρωπαϊκή επιτροπή πρόθυμα και περιέλαβε σε σχετική εγκύκλιό της. Την χαριστική βολή, έδωσε ο νόμος 2637 του 1998, που μετονόμασε τα καταφύγια, σε καταφύγια άγριας ζωής, και όπως χαρακτηριστικά είπε ένας Δασολόγος που μάχεται για την φύση. Αυτές οι ενέργειες σηματοδοτούν το πνεύμα μιας απομονωμένης από την ύπαιθρο αστικής κοινωνίας, και ενός απομονωμένου από τη φύση και τις λειτουργίες τις, Νομοθέτη, που αναζητεί πρόχειρα, γρήγορα, μια υποτιθέμενη προστασία, αδιαφορώντας για πολλές ανθρώπινες δραστηριότητες, με καταστρεπτικά αποτελέσματα για το περιβάλλον. Από όλα αυτά συνάγεται μία άμεση ανάγκη επαναπροσέγγισης του θέματος από το Νομοθέτη, κατέληξε ο κ .Δέλιος. Συνεχίζοντας για το ρόλο των οργανώσεων είπε: Οι Κυνηγετικές οργανώσεις, λόγω των προαναφερθέντων έχουν ζητήσει επανειλημμένα τη θέσπιση του οργανισμού θήρας, όπου με τη συμμετοχή των κυνηγών, ως κύριων φορέων εμπειρίας και γνώσης του προβλήματος, θα επωάζονται νομοτεχνικά τα ενδεδειγμένα μέτρα της Πολιτείας. Ολοκληρώνοντας ο κ. Δέλιος, είπε ότι η δράση των κυνηγών έχει ήδη αποδώσει, αφού η κοινωνία στρέφεται πλέον με θετικότητα προς τους κυνηγούς, αναγνωρίζοντας την προσφορά τους, σε αντίθεση με τα προηγούμενα χρόνια που οι πάντες έβριζαν τους κυνηγούς. Αυτό θα γίνει πιο ξεκάθαρο σε λίγα χρόνια, όπου στις περιοχές που ασκείται το κυνήγι θα φανεί ότι όχι μόνο υπάρχει θήραμα, αλλά αυξάνεται, ενώ στις περιοχές που έκαναν μουσείο, το θήραμα θα εξαφανίζεται, αν ήδη δεν έχει γίνει.
Ο κύριος Καραμπατζάκης Φάνης, ήταν ο επόμενος ομιλητής της ημερίδας με θέμα: ΤΟ ΚΥΝΉΓΙ ΣΤΗΝ ΑΝ. ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΉ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ Κ.Σ.Ε. -ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΡΤΕΜΙΣ. Στο πλαίσιο της ομιλίας του, εκπροσωπώντας την τετραμελή επιστημονική ομάδα που ασχολείται με το πρόγραμμα, μίλησε για την κυνηγετική δραστηριότητα της ΑΜΘ. Εξήγησε στους παρευρισκόμενους ποιο είναι το πρόγραμμα Άρτεμις και με τι ασχολείται και μέσω των διαφανειών, παράθεσε τα συλλεγμένα στατιστικά στοιχεία, που αφορούν τον υπολογισμό του αριθμού θηραμάτων στη χώρα μας, την καταγραφή των χαρακτηριστικών της κυνηγετικής δραστηριότητας και τον αριθμητικό προσδιορισμό των δεικτών της θηραματικής αφθονίας.
Με ενδιαφέρον παρακολούθησαν οι κυνηγοί τα γραφήματα. που έδωσαν πληροφορίες για τη κυνηγετική δραστηριότητα γεωγραφικά και κατά θήραμα από το 1994 ως το 2001.
Εξάλλου όλα τα αυτά τα σημαντικά στοιχεία έγιναν με τη βοήθεια και τη συμμετοχή των κυνηγών, οι οποίοι συμπληρώνουν για αυτό τον σκοπό Στατιστικό Ερωτηματολόγιο του Κυνηγού. Επόμενος και τελευταίος ομιλητής ήταν Ο κ. Πλατής Πέτρος, με θέμα: Διαχείριση υδάτινων πόρων και άγριας ζωής Ο κ. Πλατής μίλησε με την ιδιότητα του ως αρμόδιος από πλευράς επιστημονικού προσωπικού στον ευρύτερο χώρο της 6ης Κυνηγετικής Ομοσπονδίας.
Συνυφασμένο απόλυτα με τη φύση και το περιβάλλον, το μέλλον των υδάτινων πόρων, κυρίως του γλυκού νερού, αφορά άμεσα τους κυνηγούς, που μέλημά τους είναι η ισορροπία της φύσης.
Ο κ. Πλατής ενημέρωσε τους ακροατές για την υφιστάμενη κατάσταση, η οποία μέσα από επιστημονικές μελέτες, παρουσιάζεται ιδιαίτερα ανησυχητική, γεγονός που οφείλεται στην πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, στην μόλυνση των υδάτων και γενικά στην υποβάθμιση των επιφανειακών και των υπόγειων υδάτων. Αναλυτικότερα, οι λόγοι στις ποσοτικές υποβαθμίσεις είναι: Η μείωση βροχοπτώσεων σε ποσοστό 20 έως 30%, η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη (φαινόμενο θερμοκηπίου), η υπερκατανάλωση νερού, η κακή χρήση των πόρων και η έλλειψη σχεδίου διαχείρισης υδάτινων πόρων. Ενώ για την ποιοτική υποβάθμιση ευθύνεται η ρύπανση και η μόλυνση.
Ο Κ. Πλατής ανέπτυξε τους επιμέρους παράγοντες, που ευθύνονται για τη ρύπανση, εντόπισε τα προβλήματα και σκιαγράφησε τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, την χλωρίδα και την πανίδα γενικότερα και ειδικότερα στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μακεδονίας και Θράκης. Πολύ σημαντικές πληροφορίες έδωσε, στα πλαίσια της ομιλίας του, ο κ. Πλατής για τα είδη της πανίδας ανά περιοχή και τον πληθυσμό των θηραμάτων, στοιχεία για την ανάπτυξη και την μείωση πληθυσμών σε συνάρτηση με τους υδάτινους πόρους της περιοχής τα τελευταία 10 χρόνια, (Γεωτρήσεις, πτώση του υδροφόρου ορίζοντα, εγκατάλειψη από άνθρωπο). Η λύση που πρότεινε ο κ. Πλατής για την αντιμετώπιση της κατάστασης, αφορούσε άμεσα τους κυνηγούς: Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, για να βοηθήσουμε την κατάσταση, είναι να κάνουμε όλοι οι σύλλογοι μια παρόμοια καταγραφή, να δούμε που έχουμε ελλείψεις και μετά να εφαρμόσουμε αντίστοιχα πρόγραμμα, ώστε για ομοιόμορφη κατανομή, να φροντίσουμε κάποιες πηγές για να επιβιώσουν πολλά είδη ζωής και πολλές οικογένειες σε μια περιοχή.
Μετά το πέρας των ομιλιών, ακολούθησαν τα ερωτήματα των κυνηγών, που επικεντρώθηκαν γύρω από τα θέματα της Θήρευσης, κυρίως στις διαφόρων ειδών απαγορεύσεις, τις οποίες έκριναν άδικες. Αφού απαντήθηκαν τα ερωτήματα, ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της ημερίδας, η οποία διήρκησε πάνω από 3,5 ώρες.
Το συμπέρασμα, που αποκόμισε ο κάθε συμμετέχοντας, είναι ότι οι κυνηγετικές Οργανώσεις μάχονται για τα προβλήματα του περιβάλλοντος και της φύσης και ίσως τελικά να είναι οι πρωτοπόροι στην έμπρακτη προσπάθεια επίλυσης αυτών.
