Η στραβός είν΄ ο γιαλός … ή στραβά αρμενίζουν …

0

1875-kset.jpg
του Γιάννη Θεοδώρου

Στις 3/6/2006 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα η Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη για το κυνήγι και η Ελλάδα βρέθηκε στο «επίκεντρο του ενδιαφέροντος», μιας και πολλοί διεθνούς εμβέλειας Οργανισμοί και θεσμικοί παράγοντες που έχουν αντικείμενο ενασχόλησης το κυνήγι, ήρθαν να συζητήσουν και να ανταλλάξουν απόψεις και ταυτόχρονα, βασική «υπόθεση εργασίας» τους, ήταν η έναρξη του Πανευρωπαϊκού Προγράμματος κυνηγετικής κάρπωσης.

Από την σελίδα μας στις 1/6/2006 (Editorial) και με το τίτλο «Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη για το κυνήγι στην Αθήνα», αντλήσαμε χρήσιμες και εξειδικευμένες πληροφορίες για τους συμμετέχοντες, τις ιδιότητες τους και τα θέματα «ημερήσιας διάταξης»».

Η Συνδιάσκεψη αυτή έρχεται να προστεθεί στις επιτυχημένες προσπάθειες των Κυνηγετικών Οργανώσεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, προκειμένου να διαμορφωθεί μια κοινή θηραματική πολιτική και να οριοθετηθούν κοινοί στόχοι και επιδιώξεις, ώστε το κυνήγι στην Ευρώπη να αντιμετωπίζεται ως μια δραστηριότητα «μείζονος σημασίας» που αφορά εκατομμύρια Ευρωπαίους πολίτες, οι οποίοι πρέπει να οφείλουν να έχουν λόγο και γνώση των «πεπραγμένων» ή των «μελλοντικών ενεργειών» που τους αφορούν.

Οι υφιστάμενες Κοινοτικές Οδηγίες (79/409, 92/43 κλπ), οι Διεθνείς Συμβάσεις, το Πρόγραμμα «NATURA 2000» αποτέλεσαν και αποτελούν χρόνια τώρα, σημεία «τριβής» και «αψιμαχιών» των Κυνηγετικών Ενώσεων (Κ.Ο) και των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων (Π.0) που θεωρούν το κυνήγι ως μια μη «συμβατή δράση» αντιθέτως με το αξίωμα της «συνετής χρήσης» που αναφέρεται στα παραπάνω θεσμικά νομοθετήματα και φυσικά οι εισηγήσεις τους προς τα αρμόδια Κοινοτικά Όργανα κατέτειναν πάντα στην ποσοτική και κατ΄ είδος «περικοπή» των θηρευόμενων ειδών και στη δραστική περιστολή του χρόνου άσκησης του κυνηγιού, χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί, η χρόνια διαμάχη για την έναρξη και λήξη του κυνηγιού των υδροβίων και παρυδάτιων πτηνών.

Σε αρκετές περιπτώσεις ο «διεμβολισμός» και η αποτελεσματικότητα των Π.Ο ήταν εμφανείς και οι πολιτικές αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κινούνταν σε καθαρά αντικυνηγετική στάση, εμφορούμενες από μια μη ρεαλιστική «οικολογική ευαισθησία», χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι επιστημονικές μελέτες των Κ.Ο, οι κυνηγετικές ιδιαιτερότητες κάθε χώρας – μέλους, ο τρόπος άσκησης του κυνηγιού διακεκριμένα, ο συσχετισμός θήρας και αειφόρου ανάπτυξης κοκ.

Υπό το πρίσμα αυτό είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία της ΚΣΕ η οποία είχε την συντονιστική, οργανωτική και επιτελική ευθύνη της Συνδιάσκεψης της Ομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Κυνηγετικών Οργανώσεων (FACE) και την αδιαμφισβήτητη επιτυχία της διοργάνωσης τονίζει και το γεγονός ό,τι Κ.Ο & Π.Ο κατέληξαν σε κοινές αποφάσεις «για την έναρξη ενός Προγράμματος Παρακολούθησης της άγριας πανίδας, μέσω του οποίου θα εξασφαλίζεται η αειφορία της κυνηγετικής δραστηριότητας και η συνετή διαχείριση της άγριας ζωής στη γηραιά ήπειρο. Το Πρόγραμμα αυτό θα ονομάζεται ΑΡΤΕΜΙΣ στα πρότυπα του δικού μας, την εγκυρότητα και επιστημονική βαρύτητα του οποίου αποδέχθηκαν και συνομολόγησαν οι συμμετέχοντες ευρωπαίοι εταίροι».

Και όμως, η συνύπαρξη και σύμπραξη Κ.Ο & Π.Ο και η «ευρωπαϊκή» προσπάθεια εύρεσης «κοινών τόπων» και σημείων σύγκλισης για την αειφορία, την άγρια ζωή, τη βιοποικιλότητα, τη καταγραφή της κυνηγετικής κάρπωσης, την υιοθέτηση ενός αποτελεσματικού πανευρωπαϊκού προγράμματος παρακολούθησης της κάρπωσης, έρχεται να θέσει εν αμφιβόλω και να «λοιδορήσει» το Πανελλήνιο Δίκτυο Οικολογικών Οργανώσεων (ΠΑΝΔΟΙΚΟ) που με σχετική ανακοίνωση στις 1/6/2006, θεωρεί την όλη διαδικασία «φιέστα» της ΚΣΕ, σε μια προφανή προσπάθεια «εξωτερίκευσης της μοναξιάς» που αισθάνονται τα μέλη του (;;), ή οι εκπρόσωποί του, της ψυχολογικής ανάγκης να ξαναβγεί ή επανέλθει στο «προσκήνιο» αλλά με μια λογική αφαιρετική και τακτική «παρασκηνίου», της προσπάθειας να διατηρήσει το «Δίκτυο» την αγνότητα και καθαρότητα των οικολογικών του «αξιωμάτων» και την «ασυμβίβαστη» ιδεολογικά θέση και στάση, κατά των συνήθων εχθρών και καταστροφέων της πανίδας, των «κυνηγών» … να αποτελέσει το «ανάχωμα» κατά παντός επιβουλέα, που εποφθαλμιά την οικολογική και «περιβαλλοντική ευταξία και ευρυθμία», εγχωρίως και μη …

Άραγε τόσα επώνυμα στελέχη του οικολογικού χώρου και αντιπροσωπευτικών Οργανώσεων όπως η Ορνιθολογική που παραβρέθηκαν και παρακολούθησαν τις εργασίες της Συνδιάσκεψης είναι «εκτός γραμμής» ή κλίματος ;; οι εκπρόσωποι Πολιτικών Φορέων που ομοίως παρακολούθησαν τις εργασίες και των οποίων οι προγραμματικές θέσεις δεν είναι και ιδιαίτερα φιλοκυνηγετικές είναι «συνήγοροι» των «κυνηγών – καταστροφέων» ;;

Ξεχνά άραγε το εν λόγω «Δίκτυο» και η 7μελής Γραμματεία του (;;) που εικάζουμε ό,τι το εκπροσωπεί, το σημαντικότερο ;;

Οι Κ.Ο στη χώρα μας είναι διαρθρωμένες σε τρία επίπεδα κατά το ΝΔ 86/69, οι εκπρόσωποι μας είναι αιρετοί και όχι «διορισμένοι», η ΚΣΕ είναι ο ανώτατος επιτελικός και συντονιστικός «κυνηγετικός σχηματισμός» και βέβαια αποτελεί στα πλαίσια των διεθνών συνεργασιών ενεργό μέλος της FACE.

Θυμούνται άραγε ό,τι οι Κ.Ο είναι κατά νόμο συνεργαζόμενα Σωματεία με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και έχουν θεσμικό ρόλο να εισηγούνται και να προτείνουν μέτρα για τον εξορθολογισμό του «θηραματικού τοπίου» στη χώρα μας αλλά και να συνεργάζονται με τις Κ.Ο και Π.Ο άλλων χωρών-μελών της Ε.Ε για συναφή θέματα ;; έχει κάτι το επιλήψιμο αυτή η διαδικασία ή έρχεται σε αντίθεση με την ευρωπαϊκή ή εσωτερική έννομη τάξη ;;

Η επίκληση λαϊκών αποφθεγμάτων τύπου «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει …», για να απαξιωθεί η επιστημονική πληρότητα του Προγράμματος «ΑΡΤΕΜΙΣ» που αποκτά πλέον ευρωπαϊκή διάσταση, δείχνει ανάγλυφα την απουσία «διαρθρωμένου και δομημένου λόγου» που θα αποτελέσει τον «αντίλογο» στις τεκμηριωμένες επιστημονικά κυνηγετικές θέσεις, η πλήρης έλλειψη αντίστοιχων Προγραμμάτων παρατήρησης και καταγραφής των θηρεύσιμων ειδών ή των ειδών που απειλούνται που όφειλαν να έχουν αποδεικνύει το άτοπο των θέσεων τους, η έκδηλη αδυναμία υποβολής οποιονδήποτε στοιχείων που θα καταμαρτυρούν την «επικινδυνότητα» των κυνηγών και του κυνηγιού σε βάρος της πανίδας, τους οδηγεί σε «εξ επαγωγής ή δια της εις άτοπον απαγωγής» έκδοση αβάσιμων συμπερασμάτων, τα οποία διακοσμούμενα καταλλήλως με αναλόγου περιεχομένου «συναισθηματικά» περιτυλίγματα- τύπου «φόνος ανυπεράσπιστων ζώων» – φρονούν ότι θα τους προσδώσουν «υπόσταση» παρουσίας και ενεργού ρόλου στο πεδίο, που κατά δήλωσή τους καλύπτουν, και, μάλιστα «αταλάντευτα χωρίς συμβιβασμούς και υπαναχωρήσεις» …

Μήπως άραγε νοσταλγούν και αναπολούν τις «παλιές καλές μέρες» ;; τις μέρες «ευωχίας και αγαλλίασης» τότε που το ΠΑΝΔΟΙΚΟ με τα ομόδικα και «ομογάλακτα» Σωματεία την «Ζωοφιλική Οικολογική Ένωση Ελλάδας», την «Άμεση Επέμβαση για την Προστασία της Φύσης» και το Σύλλογο Προστασίας Πουλιών και Άγριων Ζώων» κατέθεταν στις 5/8/2002, την «ειθισμένη» αίτηση ακύρωσης της ρυθμιστικής ΥΑ αρ. 130820/3964/26-7-02 για το κυνήγι στο ΣτΕ;;

Μήπως «συνεγείρονται» ακόμη με την απόφαση αρ. 782/02 της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ και τη «χαρά που πήραν», θεωρώντας ό,τι με την προσωρινή ακύρωση της ρυθμιστικής, «σταματά» και επισήμως το κυνήγι στην χώρα μας (!!), επιδεικνύοντας παροιμιώδη άγνοια βασικών αρχών της Διοικητικής Δικονομίας ;; ή άραγε, η «ανικανοποίητη» επιθυμία τους, για κατάργηση του κυνηγιού, που κορυφώθηκε όπως φαίνεται με την έκδοση -άμεσα- νέας ρυθμιστικής, την εν λόγω περίοδο, τους έχει αφήσει «κατάλοιπα» και απωθημένα ;;

Μήπως (και) η επόμενη «νομική» κίνηση και η εκ νέου προσβολή της ρυθμιστικής από το ΠΑΝΔΟΙΚΟ και τους παραπάνω «ομογάλακτους οικολογικούς εταίρους του» που είχε ως απόρροια την απόφαση αρ. 2603/03 του ΣτΕ και τη «κατάργηση της δίκης», επέφερε την πλήρη και οριστική σύγχυση, στο τι ακριβώς επιθυμούσαν διακαώς και εύχονταν οι «αντίδικοί» μας, επί σωρεία ετών;;

Μήπως αυτή η απόφαση «σταθμός» που αποκατέστησε τη «νομιμότητα» της κυνηγετικής δράσης σε ένα οριακό ομολογουμένως χρονικό σημείο, συνέτεινε στον οριστικό «εγκλωβισμό» του ΠΑΝΔΟΙΚΟ και όποιων εκπροσωπεί, στην στείρα και αναχρονιστική αντικυνηγετική αντιπαράθεση, ως «τελευταία γραμμή άμυνας» ;; μήπως ακριβώς αυτή η εχθρότητα και η διατηρούμενη «αντιπαλότητα» με την ΚΣΕ που επικαιροποιείται, δείχνει το πόσα άλλαξαν;; και όταν σε «στοχοποιούν» και σε αντιπαλεύονται με κάθε μέσο οι αντίπαλοί σου, τότε σίγουρα παράγεις έργο «ενοχλητικό» και βρίσκεσαι στη σωστή κατεύθυνση …

Ο λαϊκισμός, η ισοπέδωση, ο μηδενισμός, η αντικυνηγετική μισαλλοδοξία δεν συνιστούν βάση συνεργασίας ή πλατφόρμα επικοινωνίας με τις Κ.Ο ούτε βέβαια και αποτελούν αφορμή, για την «σωρηδόν ένταξη» των ευαίσθητων και συνειδητοποιημένων συνελλήνων μας, που δεν είναι κυνηγοί, στις τάξεις του ΠΑΝΔΟΙΚΟ … εκτός και αν συμβαίνει αυτό και το αγνοούμε … …

«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν πως σκέφτονται, όταν απλώς ξανατακτοποιούν τις προκαταλήψεις τους …» σημείωνε ο Αμερικανός ψυχολόγος Will. James και βέβαια ο θυμόσοφος λαός μας με την ανεπιτήδευτη λαϊκή σοφία και εμπειρία που τον διακρίνει, εύστοχα θα απαντούσε εδώ:

«Ή στραβός είν’ ο (οικολογικός) γιαλός ή στραβά αρμενίζουν (κάποιοι οικολογικοί «καπεταναίοι») …

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων