ΦΕΡΜΑΡΕΙ, Σε φέρμα, Άγαλμα, το νου σου φερμάρει, κόκαλο. Είναι κάποιες από τις πιο γνωστές εκφράσεις που σίγουρα δεν υπάρχει φερμαντζής κυνηγός και δη μπεκατσοκυνηγός που να μην έχει ακούσει το φίλο του στο κυνήγι να λεει. Καμιά φορά και μόνοι μας μονολογούμε μόλις σταματήσει το κουδούνι του σκύλου και αντικρίσουμε το σκύλο μας ακούνητο σαν άγαλμα.
Νεαρά μπεκατσόσκυλα στις πρώτες φέρμες
Φερμάρει! Φερμάρει! Το χρονιάρικο επίδοξο μπεκατσόσκυλο οι ελπίδες μας το καμάρι μας είναι σε φέρμα. Εάν μάλιστα είναι από τις πρώτες φέρμες του σκύλου μας τότε μάλλον τη χάσαμε τη μπεκάτσα από τη λαχτάρα μας και από την προσοχή μας που θα πρέπει να είναι στραμμένη περισσότερο στο σκύλο μας παρά στο εάν θα βάλουμε τη μπεκάτσα στη τσάντα. Και πράγματι θα πρέπει στις πρώτες φέρμες του νεαρού σκύλου μας να δείξουμε μία εγκράτεια έστω και αν η καρδιά μας κάνει σαν πολυβόλο έστω κι αν δεν έχουμε πάρει φέτος μπεκάτσα ακόμη. Οι πρώτες φέρμες, οι πρώτες μπεκάτσες είναι του σκύλου μας όχι δικές μας. Δεν πιέζουμε το σκύλο δεν τον παροτρύνουμε λέγοντάς του ” μέσα , μέσα ¨” ούτε βαράμε το πόδι κάτω και προς θεού δεν κάνουμε θόρυβο και δεν πετάμε πέτρες για να πεταχτεί η μπεκάτσα η να μουντάρει ο σκύλος. Όταν φερμάρει ο νεαρός σκύλος μας όπου βρισκόμαστε σταματάμε και μένουμε και εμείς άγαλμα. Είναι σημαντικό να μην μας αντιληφθεί η μπεκάτσα για να παραμείνει όσο το δυνατόν μπροστά από το σκύλο, να “κρατήσει” στη φέρμα. Απολαμβάνουμε τη στιγμή, τη φέρμα, αφήνουμε το σκύλο να πάρει πρωτοβουλίες και δεν μας ενδιαφέρει το θήραμα. Ξέρετε εάν φτιάξουμε ένα καλό μπεκατσόσκυλο τις μπεκάτσες θα τις πάρουμε αναδρομικά. Σίγουρα θα αποζημιωθούμε και με τόκο. Ο μεγάλος Ντανιέλ Ραφεζώ Γάλλος μπεκατσοκυνηγός και συγγραφέας στο βιβλίο του, Ευαγγέλιο για μένα, “Τα μυστικά του μπεκατσοκυνηγού” γράφει ότι: “για να ντρεσάρουμε ένα νεαρό μπεκατσόσκυλο και να του αμβλύνουμε τη φέρμα, πρέπει να χάσουμε κάποια θηράματα πηγαίνοντας κάποια κυνήγια χωρίς τουφέκι. Σκληρό και μεταξύ μας ποιος έχει το κουράγιο να πάει σήμερα χωρίς τουφέκι που οι μπεκάτσες είναι σαν το λόττο. Αλλά εν πάση περιπτώσει αυτό είναι το ιδανικό. Αυτά βεβαίως ισχύουν για τα νεαρά μπεκατσόσκυλα όπου θέλουμε σταθεροποίηση της φέρμας, συνεργασία με τον κυνηγό ώστε να πιάσει ο κυνηγός την καλύτερη δυνατή θέση αλλά κυρίως να φτιάξουμε το σκυλάκι μας .
ΕΜΠΕΙΡΑ ΜΠΕΚΑΤΣΟΣΚΥΛΑ ΣΕ ΦΕΡΜΑ
Τι γίνεται όμως όταν το μπεκατσόσκυλο επιτέλους έπεσε σωστά στη μπεκάτσα . Ψάχνει , έχει καλή έρευνα ποντάρει με επιφύλαξη και μπλοκάρει το θήραμα. Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο στο δάσος από το σταμάτημα του κουδουνιού. Ένα μικρό ελαφρό χτύπημα του κουδουνιού (εγώ του φοράω τσοκανάκι) πιθανόν μία διόρθωση μία πόντα και μετά η απόλυτη ησυχία του δάσους. Εκείνη είναι η στιγμή της επιβεβαίωσης ότι οι κόποι μας δεν πήγαν χαμένοι. Είναι η στιγμή που ο σκύλος θα ξεπληρώσει ότι κάναμε γι αυτόν από κουταβάκι που τον πήραμε στην αγκαλιά μας η για τα δεκάδες δεκαχίλιαρα που δώσαμε. (Γιατί κακά τα ψέματα κάποιοι επιτήδειοι έμποροι κατάφεραν πολύ όμορφα ένας μέτριος σκύλος χρονιάρης ξεκινημένος που δεν έχει δει μπεκάτσα στα καλύτερα όνειρά του αλλά από αγωνομάχους, τραιάλερ, γιος του εγκονού του Πατάτα Ντε Λα φόλα να κάνει όσο ένα αυτοκίνητο). Ο σκύλος μας λοιπόν είναι φερμαριστός έκανε το χρέος του και μας έφερε την μπεκάτσα στο πιάτο, έτοιμη. Τώρα αρχίζει η δικιά μας αποστολή που δεν είναι κατά την γνώμη μου καθόλου εύκολη. Προχωράμε προς την κατεύθυνση που ακούσαμε τελευταία φορά το κουδουνάκι. Λογικά θα πρέπει στα 30 με 50 μέτρα πορείας να δούμε το σκύλο λίγο αριστερά λίγο προς τα δεξιά να είναι φερμαριστός. Πράγματι ο σκύλος είναι σε φέρμα διακρίνεται η σιλουέτα του καθαρά. Είναι λίγο χαμηλωμένος (Είναι Σέτερ και θα μιλάω από δω και πέρα για το σκύλο μου) και κοιτάει μπροστά και χαμηλά. Η μπεκάτσα πρέπει να είναι γύρω στα τρία με τέσσερα μέτρα μπροστά του. Οι σφυγμοί έχουν επιταχυνθεί η πίεση ανεβαίνει η μεγάλη στιγμή πλησιάζει. Ντυμένο, δέντρα μεγάλα, αραιά. Από κάτω μικρά δεντράκια λίγα βατάκια και κάπου εκεί η μπεκάτσα. Μία βατιόνα πιο δίπλα. Αριστερά πυκνό ,δεξιά αραιό, απέναντι από τη σκύλα που φερμάρει καθαρό και εγώ στην ουρά της σκύλας μου. Τώρα τι γίνεται ;
Για να μπει η μακρομύτα στη τσάντα μας πρέπει να γίνουν με θρησκευτική ευλάβεια κάποια πράγματα και να αποφύγουμε κάποια άλλα. Δηλαδή:
ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΚΥΝΗΓΟΥ – ΣΚΥΛΟΥ:
Τη στιγμή που το σκυλί φερμάρει ο κυνηγός πρέπει να κινηθεί ήσυχα και με απόλυτη ηρεμία.
Με σίγουρα, απαλά βήματα, ήσυχα χωρίς φασαρία, αργά σαν να μην συμβαίνει τίποτα κάνουμε ένα μεγάλο κύκλο με κέντρο το σημείο που υπολογίζουμε ότι είναι η μπεκάτσα και ακτίνα 20 μέτρα προσέχοντας πάντα μήπως το πουλί σηκωθεί ώστε να του ρίξουμε μία τουλάχιστον τουφεκιά. Προσπαθούμε πάντα να φέρουμε την μπεκάτσα μεταξύ εμάς και του σκύλου. Εάν το κατορθώσουμε αυτό έχουμε συνήθως το πουλί στη τσάντα και αυτό γιατί εάν η μπεκάτσα δεν είναι πολύ πονηρεμένη και όχι σε κατάσταση πανικού θα σηκωθεί κάθετα για να βγει από τα δέντρα αποφεύγοντας και εμάς και το σκύλο και να απομακρυνθεί ασφαλής. Εκεί όμως κατά την κατακόρυφη η σχεδόν κατακόρυφη άνοδό της θα μας δώσει μία πολύ καλή ευκαιρία κάρπωσης. Βέβαια αυτά είναι θεωρία μπορεί να πει κάποιος και έχει δίκιο. Πάντως υπάρχουν κάποια στάνταρ που πρέπει να ακολουθούμε και αυτά έχουν βγει από την πράξη και όχι από την θεωρία. Είναι αξιώματα αντίστοιχα θα λέγαμε στα μαθηματικά.
ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΤΟ ΣΚΥΛΟΣ ΦΕΡΜΑΡΕΙ
Με κάθε τρόπο πρέπει να ξεκολλήσουμε από την ουρά του σκύλου και να κάνουμε κύκλο η τουλάχιστον να βρεθούμε κάθετα η υπό γωνία με την διεύθυνση σκύλου μπεκάτσας. Άμα είμαστε πίσω από το σκύλο η βασίλισσα θα μας βάλει δέντρο μπροστά και θα την κοπανήσει κανονικά.
Αν είμαστε δύο δεν φεύγουμε από την ουρά του σκύλου τραβιόμαστε λίγο πίσω και μιλώντας ήρεμα κατευθύνουμε τον άλλο κυνηγό μας απέναντί μας. Προσπαθούμε μια και έχουμε μιλήσει η μπεκάτσα να μην αντιληφθεί τον άλλον κυνηγό ο οποίος δεν μας απαντά όταν τον κατευθύνουμε.
Ο άλλος κυνηγός αθόρυβα πιάνει θέση απέναντί μας και σε σημείο εάν είναι δυνατόν που θα βλεπόμαστε αλλιώς κάποιο σφύριγμα εκατέρωθεν είναι υποχρεωτικό ώστε να ξέρει ο ένας που είναι ο άλλος να μην υπάρξει ατύχημα κι ας φύγει η μπεκάτσα.
Η απόσταση από την μπεκάτσα και τον κυνηγό να μην είναι μικρότερη από δέκα μέτρα. Πολλοί κυνηγοί από τη χαρά τους το πάθος τους πάνε και πέφτουνε απάνω στο σκύλο η στη μπεκάτσα με αποτέλεσμα η να τη χάσουν η να της ανοίξουνε τρύπα.
Το πρώτο φυσίγκι τουλάχιστον να είναι διασποράς μέχρι και Νό 9 το δεύτερο πιο χοντρό. Προσωπικά επειδή ψάχνω αρκετά σε πυκνά και ντυμένα μέρη όπου δεν θα δεις το πουλί πάνω από 15 έως 20 μέτρα βάζω συνήθως και τα δύο διασποράς Νό 8 και 7. Σε δίκαννο 66 πόντους κάνη 5 και 3 αστέρια.
Στα πολύ πυκνά (πουρνάρια , ιτιές, γαύρα) βάζώ πρώτο πολλές φορές Νο 7 γιατί “κόβει” τα κλαριά.
Σημαντικό είναι να γίνεται ανάλυση και κουβέντα κάθε φορά γιατί έφυγε το πουλί. Ξέρουμε ότι η μπεκάτσα είναι το πουλί με τα περισσότερα τερτίπια. Δεν μπορεί όμως να είναι πιο έξυπνη από τον άνθρωπο,. Πολλά πουλιά θα φύγουν παλικαρίσια και πάρα πολλά από λάθη δικά μας η των σκύλων μας. Θα πρέπει χωρίς εγωισμό να κουβεντιάζουμε τα λάθη μας και να ρωτάμε και κανένα παλιό κυνηγό που έχουν ασπρίσει τα μαλλιά του κυνηγώντας τη Βασίλισσα ιδικά σε θέματα που αφορούν όχι τη φέρμα αλλά τα επόμενα δευτερόλεπτα από τη στιγμή που ο σκύλος μας θα φερμάρει σταθερά.
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΑΝ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΦΕΡΜΑΡΕΙ
Δεν τρέχουμε.
Δεν μας πιάνει πανικός.
Όλη αυτή η νευρικότητα και η πίεση είναι ότι χειρότερο υπάρχει.
Η ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟ ΑΓΧΟΣ Η ΠΙΕΣΗ Η ΔΙΚΙΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΥΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΠΕΚΑΤΣΑ.
Αυτό είναι γεγονός διαπιστωμένο πάρα μα πάρα πολλές φορές.
Δεν πάμε πολύ κοντά στο σκύλο γιατί πιέζεται και μπορεί να μην είναι τόσο επιφυλακτικός όσο πρέπει η να μην “κρατήσει “τη φέρμα.
Δεν καθόμαστε κόντρα στον ήλιο. Πολλές μπεκάτσες κατά το ξεπέταγμα ακολουθούν τις αχτίδες του ήλιου όχι γιατί έχουν μυαλό και μπορούν να συνθέσουν και να σκεφτούν ότι εμείς κοιτάζοντας θα στραβωθούμε, αλλά γιατί εκεί που περνούν οι αχτίδες υπάρχει και το άνοιγμα διαφυγής για τη μπεκάτσα.
Δεν είμαστε ταραγμένοι. Ψυχολογικά πρέπει να είμαστε ήρεμοι ότι δεν τρέχει τίποτα ένα παιχνίδι είναι και όχι με νεύρα έτοιμα να σπάσουν. Ταραγμένος κυνηγός κάνει λάθει και δεν σκοπεύει σωστά. Αν φύγει μία μπεκάτσα θα βρούμε άλλη. Ο σκοπός μας να είναι η φέρμα το σκυλί η διασκέδαση.
Δεν τουφεκάμε γρήγορα. Μία και καλή τουφεκιά παρά τρεις πολυβόλο.
Δεν τουφεκάμε χαμηλά εκτός εάν είμαστε απόλυτα σίγουροι.
Δεν κυνηγάω ποτέ μπεκάτσα και πόσο μάλλον να είμαι σε φέρμα με τρία άτομα. Μόνος μου η ζευγάρια. Είναι θέμα ασφάλειας.
Δεν μαλώνουμε το σκύλο εάν είναι νεαρός κάνει λευκές φέρμες. Η αν φερμάρει κανένα κότσυφα. Απλά Δεν δίνουμε σημασία.
Εάν συνοψίζαμε σε λίγες λέξεις τι πρέπεί να υπάρχει όταν σκύλος φερμάρει θα λέγαμε:
• ΗΡΕΜΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
• ΑΠΟΛΥΤΗ ΗΣΥΧΙΑ
• ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΜΠΕΚΑΤΣΑΣ
• ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΥΛΟ
Μπάμπης Γκαβάς
Δεκέμβριος 2002
