Να λοιπόν που δυστυχώς σιγά σιγά φτάνουμε στο τέλος και αυτής της κυνηγετικής περιόδου. Μια μελαγχολία με διακατέχει. Όσο και να κυνηγήσω αυτή η δραστηριότητα πού λέγεται κυνήγι δεν χορταίνετε. Το χάραμα, το πρωινό στο δάσος, το περπάτημα στην ομίχλη με μόνη συντροφιά το σκυλί μου. Αυτή η προσμονή στο καρτέρι μέχρι να ξημερώσει και να μπούνε οι πρώτες τσίχλες είναι κάτι που με συναρπάζει. Μου είναι σε γενικές γραμμές εξίσου απαραίτητο το δάσος πια όπως ο αέρας που ανασαίνω. Και το καλοκαίρι ακόμη πηγαίνω στο δάσος τουλάχιστον δυο φορές τη βδομάδα παρέα με τα σκυλάκια μου.
Αυτή την εποχή μέσα Φλεβάρη μιλάμε πλέον για την τελική ευθεία του κυνηγίου λίγο πριν το τέλος με έντονη την παρουσία από τσίχλες και κοτσύφια. Όμως δεν είναι λίγες οι φορές που πέφτουμε πάνω σε ένα γερό πέρασμα από μπεκάτσες τα λεγόμενα επιστρόφια. Η τσίχλα απαντάται στην Ελλάδα σε τέσσερα είδη. Την τσίχλα την κοινή, την γερακότσιχλα η οποία έχει πάρει το όνομά της από το γκρι χρώμα του κεφαλιού της, την δεντρότσιχλα, και την κοκκινούλα. Βέβαια ακούς πάρα πολλές διαφορετικές ονομασίες που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και αναφέρονται στις ίδιες τσίχλες όπως γαιδουρότσιχλα τσαρτσάρα, κυριαρίνα βλάχοκυριαρίνα κτλ. Η δεντρότσιχλα υπάρχει και το καλοκαίρι στα βουνά της Ελλάδος κυρίως στα έλατα αλλά πληθαίνει ο αριθμός τους πάρα πολύ στα πεδινά το Γενάρη και ιδικά το Φλεβάρη όπως και σε όλα τα είδη τσίχλας όπου βέβαια μιλάμε πια για περάσματα.
Τα Περάσματα:
Ο καιρός είναι βασικός παράγοντας που καθορίζει τα περάσματα και τα μπασίματα της τσίχλας. Ο πάγος κυρίως με θερμοκρασίες γύρω στο 0 C” (όχι ο παγετός -10,-15) και ο βοριάς είναι ο καιρός που βάζει τις τσίχλες. Τσίχλες και μάλιστα κοκκινούλες θα συναντήσουμε να κάνουν πρωινό μπάσιμο στα ρέματα που είναι ντυμένα με μεγάλα δέντρα και κισσούς. Ο κότσυφας είναι αυτός που ξεκινάει νύχτα σχεδόν το μπάσιμο και ακολουθούν η κοκκινούλα η κανονική τσίχλα και τελευταία η γερακότσιχλα.. Ιδικά οι κοκκινούλες μπαίνουν σε κοπάδια όπως και οι γερακότσιχλες μετά τις 8, 8+30. Την μία μέρα δεν προλαβαίνεις να τουφεκίσεις και την άλλη ούτε φτερό. Αυτό έχει την εξήγησή του στο ότι τις μέρες που φαίνεται ότι την επομένη θα έχει πάγο η αέρα (βοριά ) τα πουλιά το αισθάνονται το ξέρουν με απόλυτη βεβαιότητα και ψάχνουν από το απόγευμα για απάνεμα μέρη για απαγκερα ώστε να περάσουν την βραδιά τους. Αυτά δεν είναι άλλα από τα απάνεμα λογκομένα τις πλεύρες και πουρναρωτά που έχουν την πλάτη τους στο βοριά. Για αυτό λοιπόν το απόγευμα μετά τις 3 η ώρα αρχίζουν να ανηφορίζουν για κούρνια με αποτέλεσμα να κάνουν το λεγόμενο βραδινό πέρασμα. Η κατεύθυνση είναι πάντα κόντρα στον αέρα και από τα ρέματα και τους ελαιώνες η πορτοκαλεώνες προς τα ψηλά απάνεμα πουρναρωτά, προς το βουνό. Το πρωί και ιδικά αν έχει πάγο αλλά μερικές φορές και με μουντό καιρό, συννεφιά μια μουτζούρα που λέμε, έχει τα καλύτερα περάσματα. Με βροχή και με Νοτιά είναι καλύτερα να κάτσουμε σπίτι μας να κάνουμε και καμία δουλειά? Εξαίρεση όταν βρέχει όλη τη νύχτα και το πρωί σταματήσει και ο καιρός ανοίξει. Τότε θα έχουμε πέρασμα και συνεχές ανέμισμα των πουλιών αλλά τα πουλιά αργούν να μπουμ το πρωί. Μην απογοητευτείτε γιατί μπορεί κατά τις εφτάμιση με οχτώ να ξεκινήσει το πανηγύρι. Οι τσίχλες λοιπόν ξεκινούν από τις 7+10 σαν σφήνες περνώντας χαμηλά δίπλα μας τα Δε κοτσύφια αν δεν προσέξεις μετά την τουφεκιά μπορεί να σου βγάλουν κανένα μάτι ?. Εκεί δεν είναι για ερασιτέχνες και αργόστροφους. Οι διαφορές σε πουλιά που παίρνει ο ένας κυνηγός από τον άλλο που κάθεται δίπλα δίπλα μπορεί να είναι σημαντικές. Το πρωί εγώ χρησιμοποιώ κύλινδρο η βελτιωμένο κύλινδρο και ανάλογα το κρύο που έχει Νο 9 η 10 διασποράς. ¨όποιος θέλει να κάνει τον μεγάλο σκοπευτή και δεν βάλει μούφα και διασποράς πιστεύω ότι δεν θα πάρει πουλιά. Όσο περνάει η ώρα τα πουλιά ψηλώνουν και γίνονται πιο προσεχτικά. Μία καλή φυλάχτρα κυκλικού σχήματος στο ύψος του λαιμού μας μετά τις 7+40 περίπου είναι απαραίτητη γιατί τα πουλιά (ειδικά εάν είναι τουφεκισμένα) στρίβουν από μακριά. Εκεί αρχίζει η απόλαυση της τουφεκιάς. Η προσκόπευση από 40 πόντους μέχρι και ενάμισι μέτρο μπροστά ανάλογα με το ύψος και την ταχύτητα του πουλιού είναι απαραίτητα. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι είναι προτιμότερο πάντα να κάνουμε μια κάποια προσκόπευση έστω και 10 πόντους στα 10 μέτρα η ενάμιση μέτρο στα 30 μέτρα παρά να μας μένουν οι τουφεκιές πίσω. Στα ψηλωμένα πουλιά ιδικά όταν κάνει κρύο, αέρας βοριάς η πάγος το πρωί κατεβάζω το νούμερο των σκαγιών και τουφεκάω με Νό 8 καμιά φορά και με 7 γιατί τα πουλιά δεν τα κόβω και φεύγουν τραυματισμένα που φυσικά είναι ότι χειρότερο.
Το πρωί τώρα μερικές μέρες όταν έχει καλό μπάσιμο δεν προλαβαίνεις να γεμίσεις. Για να πάς να μαζέψεις τις τσίχλες ούτε κουβέντα. Ένα κοκεράκι η ένα σπρίγκελ η ένα λαμπραντόρ η ένα οτιδήποτε μπασταρδάκι που κάθεται δίπλα ακούνητο στο καρτέρι και ξεχύνεται μετά την τουφεκιά φέρνοντά σου την τσίχλα άθιχτη στο χέρι είναι ότι καλύτερο. Το δικό μου κοκεράκι που είναι τώρα έξη χρονών κάθεται ακούνητος δίπλα μου και μάλιστα όταν μερικές φορές δεν έχει κάλυψη έρχεται και κρύβεται πίσω από μένα?. Στους ελαιώνες και στις πορτοκαλιές έχει καλό μπάσιμο και κυρίως όταν έχει πολλά τουφέκια κάνουν ανέμισμα τα πουλιά σχεδόν όλη την ημέρα.
Καρεκλάκι λοιπόν φυλάχτρα καλή, ένα κουβά καφέ, τσιγαράκι και υπομονή. τα φυσίγκια είναι Νο 8, 9 και 10 ακόμη (αν και το δεκάρι με τον πάγο δεν το συνιστώ.) τα τσόκ ανοιχτά μούφα και 4 αστερία. Το πρωί διασποράς. Μια καλή λύση είναι ο διασπορέας τύπου μπριλευ με ραβδώσεις. Τον έχω δοκιμάσει σε πρωινό με άριστα αποτελέσματα. Έχει καλύτερη τουφεκιά από τα διασποράς καλύτερη κατανομή και χρησιμοποιείς απλό φυσιγκι που είναι σημαντικά φθηνότερο από το διασποράς.
Καρτέρι μπορούμε καθίσουμε μέχρι τις 9 η και 10 η ώρα. Αν και μου έχει τύχει όμως, όπως παράδειγμα πρόπερσι, να μπαίνουν γερακότσιχλες κοπαδάκια κάθε μέρα επί πέντε μέρες μετά τις 11 η ώρα. Υπομονή λοιπόν.
Αν δεν περνάνε πουλιά για ώρα, αλλά τα ακούμε και ξέρουμε ότι έχει πουλιά που είναι κρατημένα μέσα στα ρέματα η στις ελιές η στις πορτοκαλιές μπορούμε έστω και δύο κυνηγοί να κάνουμε ένα ωραίο περπατητό με σχετικά καλά αποτελέσματα ιδικά όταν φυσάει λίγο τα πουλιά σηκώνονται κοντά. Λίγο περπάτημα παράλληλα ο ένας από τον άλλο και με προσοχή στις χαμηλές τουφεκιές γιατί καλό είναι το καρτεράτο, το καρεκλάκι αλλά δεν ρίχνει τις χοληστερίνες και τα τριγλικερίδια που θα πάρουμε το βράδυ στην ταβέρνα με κόκκινο κρασί και τις τσίχλες στο κάρβουνο.
Ο ρουχισμός πρέπει να είναι:
Ζεστά ρούχα γιατί στο καρτέρι αισθανόμαστε το κρύο περισσότερο επειδή δεν υπάρχει κίνηση και περπάτημα.
Ένα ζευγάρι γάντια του στρατού ( ένα χιλιάρικο έχουν) και ένας σκούφος είναι απαραίτητα. Στα γάντια καλό είναι να κόψουμε από το δεξί η από το γάντι που τελικά τουφεκάμε τον δείκτη και τον αντίχειρα στο ύψος της πρώτης άρθρωσης για να έχουμε άμεση αίσθηση της σκανδάλης και να μπορούμε εύκολα να γεμίσουμε. Ιδικά αν έχουμε καραμπίνα. Δοκιμάστε και ένα κασκολάκι αν δεν φοράτε κλειστό τύπου ζιβάγκο.
Αν είμαστε σε ρεματιές και περνάμε συχνά ποταμάκια και ρυάκια οι μπότες είναι πιο καλές αλλά θέλουν καλή διπλή κάλτσα γιατί είναι πιο κρύες από το άρβυλο.
Ο σκύλος στην Τσίχλα:
Πραγματικά ο σκύλος στην τσίχλα ίσως είναι το πρώτο το καλύτερο και το πιο απαραίτητο εργαλείο. Χάνεται πολύς χρόνος για να τις βρεις τα πουλιά και κυρίως χάνονται πολλές τσίχλες σκοτωμένες η τραυματισμένες. Είναι κρίμα. Τα σκυλιά που κάνουν στο κυνήγι της τσίχλας είναι το κόκερ, το σπρίγκελ, το λαμπραντόρ τα σκυλιά επαναφοράς με λίγα λόγια που δεν φερμάρουν. Μπορεί να μας απορτάρει τέλεια και ένα επανιέλ η σέτερ η Βίσλα αλλά στα σκυλιά φέρμας χρειάζεται προσοχή γιατί εάν το βάλουμε στην τσίχλα και ιδικά εάν είναι μικρό, χρονιάρικο έχουμε πολλές πιθανότητες αυτό να αποβεί σε βάρος της φέρμας και το σκυλί μας να σπάσει που λέμε τη φέρμα του και να ορμάει στη μπεκάτσα νομίζοντας ότι μπορεί να την πιάσει. Το μικρό χρονιάρικο σκύλο μας καλό είναι να αποφεύγουμε το απόρτ των τραυματισμένων πουλιών γιατί μπορεί να μάθει να τα σφίγγει.
Και κάποιες συμβουλές ή προτροπές θα έλεγα εάν μου επιτρέπετε.
Δεν καθόμαστε ποτέ σε μέρος που δεν βρίσκουμε τα πουλιά.
Είναι απαράδεχτο να κτυπάμε 10 τσίχλες και να παίρνουμε στο χέρι μια. Ή έχουμε σκυλί και μας τις βρίσκει τις 9 στις 10, ή αν δεν έχουμε σκυλί κανονίζουμε πίσω μας να είναι καθαρό.
Δεν τουφεκάμε πουλιά πολύ μακριά γιατί μόνο τα τραυματίζουμε.
Κάθε πουλί τραυματισμένο που χάνεται εμάς θα λείψει.
Μπάμπης Γκαβάς
e-mail: gavas@tri.forthnet.gr
