Το πως θα υπολογίζεται από τις δασικές υπηρεσίες η αξία του δάσους, της δασικής έκτασης και των δημοσίων εκτάσεων προβλέπει απόφαση του ΥΠΕΚΑ που εγκρίνει ουσιαστικά τον οδηγό Εκτίμησης της Αξίας της Δασικής Γης στην Ελλάδα που εξέδωσε και κατάρτισε ο ΕΛΓΟ Δήμητρα.
Στόχος του οδηγού που ενέκρινε η απόφαση του ΥΠΕΚΑ είναι να βοηθήσει τους χρήστες στην εφαρμογή αποτίμησης της αξίας δασικής γης. Ο οδηγός δίνει τη δυνατότητα να γίνεται εκτίμηση κατά τρόπο απλό και γρήγορο τη συνολική οικονομική αξία των δασών, των δασικών εκτάσεων και των δημόσιων εκτάσεων χωρίς να απαιτούνται δαπανηρές και χρονοβόρες μετρήσεις πεδίου.
Για την ορθή εφαρμογή του οδηγού , επισημαίνονται τα παρακάτω: Εφόσον η επιφάνεια του δάσους είναι μεγάλη, ο χρήστης θα πρέπει να διαιρεί την επιφάνεια σε ομοιογενείς μονάδες (π.χ. με κριτήριο το δασικό είδος) και να εφαρμόζει το υπόδειγμα στα επί μέρους τμήματα για ορθότερη εκτίμηση των αξιών.
Η συνολική αξία θα προκύπτει ως το αλγεβρικό άθροισμα της αξίας των επιμέρους ομοιογενών μονάδων. Από το σύνολο των αγαθών και υπηρεσιών που μπορεί να προσφέρει ένα δάσος, θα λαμβάνονται υπόψη μόνο εκείνα τα αγαθά που υπάρχουν και οι υπηρεσίες που απολαμβάνονται στο υπό αποτίμηση δάσος.
Κατά την εκτίμηση των αξιών, δεν θα λαμβάνεται απαραίτητα για όλα τα αγαθά και τις υπηρεσίες, το σύνολο της δασικής επιφάνειας, αλλά ενδεχομένως για κάποια από αυτά μέρος αυτής. Π.χ. το κυνήγι είναι δυνατόν να μην ασκείται στο σύνολο της επιφάνειας, αλλά σε μέρος αυτής.
Θα λαμβάνεται υπόψη το δυνάμενο να παραχθεί αγαθό ή υπηρεσία από το υπό αποτίμηση δάσος και όχι αυτό που πράγματι συλλέγεται ή παρέχεται. Π.χ. θα λαμβάνεται η δυναμένη να παραχθεί ποσότητα ρητίνης του δάσους και όχι αυτή η οποία συλλέγεται.
Στην περίπτωση που το δάσος είναι μεικτό, η αποτίμηση θα γίνεται με βάση το επικρατέστερο δασικό είδος, ή με επιμερισμό των εκτάσεων ανάλογα με το ποσοστό μείξης, κατά την κρίση του αποτιμητή. Κατά την εφαρμογή του υποδείγματος, ο χρήστης θα πρέπει να τροφοδοτεί με τιμές τις παραμέτρους των μαθηματικών τύπων. Εφόσον υπάρχουν τιμές από τοπικές πρωτογενείς πηγές πληροφοριών (π.χ. διαχειριστική μελέτη, στατιστικά στοιχεία), θα προτιμώνται, διότι οι τιμές αυτές είναι πιο ακριβείς, ανταποκρίνονται στις τοπικές και ειδικές συνθήκες και το αποτέλεσμα της εκτίμησης της αξίας του δάσους θα προσεγγίζει περισσότερο την αληθινή αξία του δάσους. Εάν όμως, δεν υπάρχουν τέτοιες τιμές, θα γίνεται προσφυγή σε δευτερογενείς πηγές, σύμφωνα με τις οδηγίες που παρέχονται στις παραγράφους του κεφαλαίου που ακολουθούν.
Με τον οδηγό, σε πρώτο στάδιο, εκτιμάται η ετήσια οικονομική αξία του δάσους. Εκτιμώνται ξεχωριστά οι αξίες των αγαθών και λειτουργιών/υπηρεσιών του δάσους και οι αρνητικές του αξίες (αρνητικές εξωτερικότητες) και ακολούθως αθροίζονται αλγεβρικά. Σε δεύτερο στάδιο, ο οδηγός εκτιμά τη συνολική οικονομική αξία του δάσους διαιρώντας την ετήσια οικονομική αξία με το επιτόκιο προεξόφλησης, δηλαδή κεφαλαιοποιεί την ετήσια αξία του δάσους (χρήση του τύπου κεφαλαιοποίησης αειφορικής ετήσιας προσόδου). Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι το δάσος, από οικονομική άποψη, μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος του φυσικού κεφαλαίου και η ροή των αγαθών και υπηρεσιών του ως «τόκος» που δέχεται η κοινωνία για το κεφάλαιο. Με λίγα λόγια, εκτιμάται η αξία του δάσους ως κεφάλαιο, υπολογίζοντας την παρούσα αξία των ετήσιων καθαρών ροών (προσόδων) του δάσους που συσσωρεύονται αειφορικά.
