Το Γκριφόν Νιβερνέ είναι μια πολύ αρχαία ράτσα, η οποία χρησιμοποιήθηκε κυρίως στη Νεβέρ, αλλά και σχεδόν σε όλα τα γαλλικά δάση για το κυνήγι του λύκου.
Η ράτσα γνώρισε μεγάλη άνθηση μέχρι τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τον οποίο όμως εξήλθε εξασθενημένη. Αφού ανέκαμψε με επιτυχία, κινδύνεψε να εξαφανιστεί οριστικά κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά τελικά διασώθηκε χάρη στον Labou (Λαμπού), κάτοικο της Νεβέρ.
Η αξιέπαινη δράση ενός ομίλου φίλων της ράτσας που δημιούργησε ο Labou, την προστάτεψε με πάθος και ευφυΐα και κατάφερε να την επαναφέρει στην αρχαία της λάμψη.
Του Απόστολου Αποστολάτου
Κυνηγεσία-Κυνοφιλία
Το Γκριφόν Νιβερνέ έχει έντονα χαρακτηριστικά, άκρα και μυς στεγνά, γεροδεμένη κατασκευή , η οποία είναι καταλληλότερη στη σκληρή δουλειά παρά την καθαρή ταχύτητα. Δεν είναι ένας σκύλος ορμητικός σκύλος δίωξης, αλλά μάλλον ήρεμος, ήσυχος και σκεπτόμενος, με κάπως λυπημένη όψη κι έκφραση.
Η φωνή του έχει δυνατή χροιά, ο τόνος της είναι βαρύς και ο ρυθμός της ακολουθεί πιστά την ταχύτητα και την απόσταση του θηράματος.
Κεφάλι
Το κεφάλι του είναι άσαρκο κι ελαφρύ, αρκετά μακρύ (δολιχοκέφαλο) και ανάγλυφο. Ο ολικός κεφαλικός δείκτης είναι μεταξύ 45 και 48, με ιδανικό 47/48.
Κρανίο
Το κρανίο είναι σχεδόν επίπεδο. Το μέτωπο παίρνει μια γλυκιά κλίση στη ρινομετωπική κοιλότητα και το υπερόφρυο τόξο προκύπτει ακόμα πιο έντονο, ενώ τονίζεται και από τις τούφες με τρίχες. Το ινιακό εξόγκωμα είναι οπισθοχωρημένο.
Ρύγχος
Ελαφρά αποκλίνον σε σχέση με τον άξονα που περνάει από το ίνιο στο ρίνιο. Η ρινική κάνη έχει ίδιο μήκος με το κρανίο … αξιόλογο και προεξέχον από την οβελιαία γραμμή του προσώπου, κεκλιμένο κατά 65 μοίρες περίπου σε σχέση με τον ορίζοντα.
Τα χείλη είναι μετρημένα και καλύπτουν τη μασέλα όσο ακριβώς χρειάζεται για να διαγράψουν το προφίλ, ενώ η ένωση των χειλιών είναι ασήμαντη.
Μάτια
Τα μάτια είναι κατά προτίμηση σκούρα, σε ημιπλάγια θέση και σχήμα αμυγδάλου. Το βλέμμα είναι αρκετά ζωντανό, γλυκό και διαπεραστικό.
Αυτιά
Καλά καλυμμένα από τρίχωμα, κολλημένα στο ύψος του πάνω μέρους του ματιού. Είναι μετρίου μήκους (68% του μήκους του κεφαλιού), ελαφρώς στρογγυλεμένα στην άκρη.
Λαιμός
Ο λαιμός είναι στεγνός, ελαφρύς, χωρίς προγούλι. Βγαίνει αρμονικά από την πλάτη, με καθαρή πρόσφυση στην περιοχή του αυχένα και με μήκος ίσο μ’ αυτό του κεφαλιού.
Ώμοι
Οι ώμοι είναι ελαφρώς κεκλιμένοι (ωμοπλατοβραχιόνια γωνία από 150 έως 160 μοίρες), στεγνοί, με αγκώνες καλά εφαπτόμενους στον θώρακα.
Εμπρός άκρα
Φαινομενικά αρκετά δυνατά, χάρη στο τρίχωμα, αλλά στην πραγματικότητα είναι στεγνά, με καλές καθέτους όταν ο σκύλος είναι σταματημένος, γιατί τα εμπρός άκρα σε προφίλ φαίνονται λίγο πιο πίσω σε σχέση με την κάθετη γραμμή.
Πόδια
Λαγοπόδαρα, αλλά με δάχτυλα πολύ γερά και συμπαγή. Τα πελματικά μαξιλαράκια είναι πάρα πολύ σκληρά και σκούρα.
Στήθος
Το στήθος κατεβαίνει τουλάχιστον μέχρι τον αγκώνα, λίγο αναπτυγμένο σε πλάτος, αλλά πολύ βαθύ.
Πλευρά
Οι πλευρές δεν είναι κυρτές και ο θωρακικός κλωβός επεκτείνεται προς τα πλευρικά τόξα της υποχόνδριας περιοχής.
Πλάτη
Η πλάτη είναι ορθή και επιμήκης
Νεφρό
Εύρωστο και ισχυρό, αλλά όχι πολύ κυρτό.
Νώτα
Οριζόντια με 15 μοίρες κλίση σε σχέση με τον ορίζοντα.
Μηροί
Οι μηροί είναι στεγνοί και επίπεδοι.
Κνήμη
Κλίση από πάνω προς τα κάτω και από εμπρός προς τα πίσω, με ελαφρά γωνίωση.
Ουρά
Όχι πολύ μακριά, με κλίση προς την πλάτη και με υψηλή πρόσφυση.
Χρώμα τριχώματος
Το χρώμα του είναι κατά προτίμηση το γκρι του αγριογούρουνου, το γκρι του λύκου ή κοκκινοκίτρινο με μαύρες ανταύγειες. Το τρίχωμά του είναι μακρύ, δασύτριχο και πολύ σκληρό.
Ύψος
Το ύψος του Γκριφόν Νιβερνέ κυμαίνεται από 55 έως 60 εκ. για τα αρσενικά και από 53 έως 58 εκ. για τα θηλυκά.
Η μέθοδος και το στυλ εργασίας του Γκριφόν Νιβερνέ είναι ανάλογα με εκείνα του ιταλικού σεγκούτσι, με δυνατό τρίχωμα, με το οποίο και συνεργάζεται αρκετά καλά. Πλησιάζει και ξετρυπώνει το θήραμα με εξαιρετικό τρόπο, ενώ πείσμα και αντοχή χαρακτηρίζουν την καταδίωξή του. Σχεδόν όλα τα άτομα αυτής της φυλής κλαφουνίζουν με μικρές ή μεγάλες παύσεις κατά την διαδικασία του πλησιάσματος. Συχνά το Νιβερνέ δεν κλαφουνίζει στην καταδίωξη, αντίθετα, σε περίπτωση που καταφέρει να ξεδιαλύνει κάποιο σφάλμα, το γαύγισμά του είναι έντονο και αποφασιστικό. Μ’ αυτό τον τρόπο το Νιβερνέ προσαρμόστηκε στις εξουθενωτικές και πολύωρες καταδιώξεις των λύκων, οι οποίες απαιτούν μεγάλη κατανάλωση ενέργειας. Αυτή η ιδιαιτερότητα με την πάροδο του χρόνου έγινε ένα χαρακτηριστικό της φυλής.
Όταν ο λύκος εξαφανίστηκε από τα γαλλικά δάση, το Γκριφόν Νιβερνέ εκπαιδεύτηκε στο κυνήγι του αγριογούρουνου, ένα κυνήγι στο οποίο ανταποκρίθηκε εξαιρετικά, με ζήλο, αφοσίωση, πολλή θέληση για δουλειά και με μεγάλη αντοχή στην κούραση. Σήμερα χρησιμοποιείται και στο κυνήγι της αλεπούς, καθώς και σε εκείνο του ζαρκαδιού.
Τα πιο μικρόσωμα ζώα (53-55 εκ. στο ακρώμιο), χρησιμοποιούνται με πάρα πολύ καλά αποτελέσματα στο κυνήγι του λαγού.
Το Νιβερνέ αγαπάει τα δάση και γενικά τα πυκνά, τα οποία σίγουρα δεν αποτελούν γι αυτό εμπόδιο. Όσο πιο δύσκολη είναι η μορφολογία του εδάφους και όσο πιο αντίξοες είναι οι καιρικές συνθήκες, τόσο μεγαλύτερο είναι το πείσμα και η μανία του.
