Θεαματική αύξηση σε τραυματισμούς κυνηγόσκυλων από αγριογούρουνα σημειώνεται στο Δαμάσι του Τυρνάβου, εκεί όπου πέρυσι είχε σκοτωθεί από αγριόχοιρο ένας 54χρονος βοσκός.
Σε επιτήδειους… φονιάδες κυνηγετικών σκύλων έχουν εξελιχθεί τα αγριογούρουνα στο Δαμάσι του Τυρνάβου, στον ίδιο τόπο που πέρυσι τέτοια εποχή, ένας κάπρος επιτέθηκε και σκότωσε τον 54χρονο βοσκό Γεώργιο Βέργο (αναλυτικό ρεπορτάζ είχαν κάνει τα “Κυνηγετικά Νέα”).
Ένα χρόνο αργότερα, οι αγριόχοιροι που έχουν εκεί τα “λημέρια” τους, ξεκλήρισαν όλα, σχεδόν, τα σκυλιά μιας παρέας που έκανε τις παγάνες της στο Δαμάσι!
ρεπορτάζ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΗΣ
ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΝΕΑ
Τόπος… προς αποφυγή!
Πυκνός, “σφικτός” και λογγομένος, ο τόπος είναι πάρα πολύ δύσκολος να κυνηγηθεί, τόσο από τους ανθρώπους όσο και από τους σκύλους…
Και τα αγριογούρουνα έχουν “βολευτεί” τόσο καλά σε αυτόν, που δεν τον εγκαταλείπουν με τίποτα: προτιμούν να δώσουν μάχη με τα σκυλιά, παρά να αφήσουν τα γιατάκια τους!
Ακόμα και ντόπιοι κυνηγοί από το Δαμάσι, σήμερα προτιμάνε να κυνηγάνε… αλλού(!) και συνιστούν σε όσους ρωτάνε να αποφεύγουν το μέρος.
Ωστόσο, υπάρχει μια παρέα από την Καρδίτσα που και τον τόπο γνωρίζει καλά και τις “προκλήσεις” αποδέχεται…
Όμως, ο Αχιλλέας Γκαρνάρας, ο Ευάγγελος Βασιλάκος και οι άλλοι κυνηγοί που την απαρτίζουν, ούτε γνώριζαν ούτε και περίμεναν τις φονικές αντιδράσεις των ζώων, με τα οποία ήρθαν, φέτος, αντιμέτωποι…
Τρεις δραματικές εξορμήσεις…
Τους προσκάλεσε εκεί ένας ντόπιος γεωργός που απηύδησε να βλέπει τις καλλιέργειές του να κουρσεύονται από τα αγριογούρουνα, και πήγαν!
Μόνο που και οι τρεις έως τώρα εξορμήσεις τους στο Δαμάσι, εξελίχθηκαν με δραματικό τρόπο: Την πρώτη φορά έφυγαν με τρία ελαφρά τραυματισμένα σκυλιά, κάτι που το θεώρησαν τυχαίο και φυσιολογικό, ιδιαίτερα σε τέτοια “κλειστά” μέρη. Ωστόσο, κανένα αγριογούρουνο δεν βγήκε στα καρτέρια τους…
Η κατάσταση δυσκόλεψε στη δεύτερη εξόρμηση, όταν έφυγαν με δύο σκύλους πολύ σοβαρά τραυματισμένους.
Και η κορύφωση ήρθε την τρίτη φορά, που οι αγριόχοιροι επιτέθηκαν… και ξεκοίλιασαν στην κυριολεξία ένα σκυλί τους, το οποίο και πέθανε αργότερα.
Δεν αμύνονται, επιτίθενται!
Όπως είπε στα “Κυνηγετικά Νέα” ο Αχιλλέας Γκαρνάρας, κανένας τους δεν φανταζόταν πως τα αγριογούρουνα θα ακολουθούσαν τακτική… επίθεσης για να αποφύγουν τις παγάνες! Όμως, τα συγκεκριμένα ζώα αυτό ακριβώς κάνουν: με σύμμαχο την πυκνή βλάστηση, έχουν αναπτύξει τεχνική εφόδου στα σκυλιά, πριν, καν, κινδυνεύσουν.
Μόλις αισθανθούν πίεση δεν προσπαθούν να αποφύγουν τους σκύλους, αλλά ξεκινούν εκείνα την επίθεση, με ολέθρια – τις περισσότερες φορές – αποτελέσματα.
Τα αγριογούρουνα στο Δαμάσι αντιδρούν σαν να γνωρίζουν ότι, αν θέσουν εκτός μάχης τα σκυλιά, σταματάει… και το κυνήγι τους! Και αυτή την τακτική την εφαρμόζουν με θαυμαστή συνέπεια και αποτελεσματικότητα…
Βέβαια, σε αυτήν την επιθετική τακτική βοηθάει και η πυκνή βλάστηση, καθώς τα σκυλιά δεν μπορούν να ελιχθούν, όπως θα έκαναν οπουδήποτε αλλού.
Προσπάθεια ανασυγκρότησης
Τρεις εξορμήσεις εκεί ήταν αρκετές για να βγουν εκτός μάχης, έξι έμπειρα σκυλιά της παρέας. Οι συγκεκριμένοι κυνηγοί αναγκάστηκαν να κυνηγούν με δύο νεαρά σκυλιά και τρία μεγαλύτερα που είχαν τραυματιστεί ελαφρά, γι’ αυτό και ανάρρωσαν σύντομα.
Σήμερα, περιμένουν να αναρρώσουν οι δύο σκύλοι που έχουν πολύ σοβαρά τραύματα, ενώ βρίσκονται σε αναμονή ενός ακόμα ζώου που θα αντικαταστήσει αυτό που δεν τα κατάφερε…
Η μάχη των κτηνιάτρων να τα κρατήσουν στην ζωή
Η Στεφανία Δανίκα και η Αλεξάνδρα Τσιάρα στα Τρίκαλα, είναι δυο γυναίκες – κτηνίατροι με μεγάλη εμπειρία στην αντιμετώπιση τραυμάτων από αγριογούρουνα…
Χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και στον κύκλο των κυνηγών, και ήταν αυτές που ανέλαβαν να περιθάλψουν σε όλες τις περιπτώσεις τα σκυλιά της παρέας.
Όπως είπαν στα “Κυνηγετικά Νέα”, για τα σκυλιά που τραυματίστηκαν ελαφρά, χρειάστηκαν μόνο λίγα ράμματα στην περιοχή του λαιμού και της ράχης…Αντίθετα, πολύ σοβαρά ήταν δύο άλλοι σκύλοι που είχαν τραύματα στα πλευρά με διάτρηση στον πνεύμονα ο ένας, και εκτεταμένο τραύμα στην κοιλιά μέχρι τη βουβωνική περιοχή ο άλλος… Ο σκύλος που τελικά δεν τα κατάφερε, είχε φτάσει στο ιατρείο σε πολύ άσχημη κατάσταση, με υποθερμία και αναστροφή εντέρου.
Το ζώο ήταν στην κυριολεξία ξεκοιλιασμένο και χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση δύο ωρών! Ωστόσο, τρεις ώρες μετά το χειρουργείο κατέληξε… Αναφερόμενες σε τέτοιες περιπτώσεις, οι κ.κ. Δανίκα και Τσιάρα υπογράμμισαν πως τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, εξαιτίας ποικίλων παραγόντων.
Τα σκυλιά που χτυπιούνται υφίστανται σοβαρό σοκ, εξαιτίας μιας σειράς ορμονικών μεταβολών που γίνονται στον οργανισμό τους: το ζώο δεν έχει συνείδηση, χάνει αμέσως θερμότητα (υποθερμία) και τις περισσότερες φορές δεν μπορεί να σταθεί όρθιο, παρόλο που δεν έχει κάποιο κάταγμα. Οι γιατροί δρουν ανάλογα με τη σοβαρότητα του περιστατικού, αλλά στα βασικά συγκαταλέγονται οι χορηγήσεις ορών με ηλεκτρολύτες και βιταμίνες για να αντιμετωπιστεί το σοκ και η υποθερμία. Φυσικά, εκτιμάται η κατάσταση του ζώου με εξέταση των τραυμάτων, ώστε να ακολουθηθεί ανάλογα και η ενδεδειγμένη επέμβαση.
Ένας πολύ αρνητικός παράγοντας είναι και ο μεγάλος χρόνος που συχνά μεσολαβεί, μέχρι να φτάσει ένας χτυπημένος σκύλος στο ιατρείο: υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να χρειαστούν ώρες για να βρεθεί από τους κυνηγούς το τραυματισμένο ζώο, ενώ αρκετός χρόνος χάνεται μέχρι να μεταφερθεί το πληγωμένο σκυλί στο αυτοκίνητο και από εκεί στο κτηνιατρείο…
Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι δυο κτηνίατροι επισημαίνουν πως οι κυνηγοί θα πρέπει να κρατούν τα ζώα ζεστά, να προσπαθούν να σταματήσουν την αιμορραγία με πίεση, και να μεταφέρουν το συντομότερο δυνατόν στον κτηνίατρο το πληγωμένο ζώο.
