ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΔΑΣΩΝ & Φ.Π.
ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ &
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΑΣΩΝ & Φ.Π.
Δ/ΝΣΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ – ΔΡΥΜΩΝ & ΘΗΡΑΣ ΤΜΗΜΑ Β’
Αθήνα 31 -7-2003
Προς : Aποδέκτες Πίνακα Διανομής
Ταχ. Δ/νση : Ιπποκράτους 3-5
Τ.Κ. : 10164 – Αθήνα
Τηλέφωνα : 2102124707
FAX : 210 3635359
Θέμα : Ρυθμίσεις θήρας για την κυνηγετική περίοδο 2003 – 2004
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις του Ν.Δ 86/69 «περί δασικού κώδικα» (άρθρα 251, 258, 259 και 261) το Ν.Δ 996/71(άρθρο 11), του Ν. 177/75 ( άρθρα 7 και 8), του Ν. 2637/98 (άρθρα 57, 58 και 59) και της 414985/29-11-85 (ΦΕΚ 757/Β/18-12-85) κοινής απόφασης των Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας και Αναπληρωτή Υπουργού Γεωργίας «Μέτρα διαχείρισης της άγριας πτηνοπανίδας», όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις 366599/16-12-96 (ΦΕΚ1188/Β/31-12-96) και 294283/23-12-97 (ΦΕΚ68/Β/4-2-98) κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας.
2. Την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης «για την διατήρηση της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης» όπως κυρώθηκε με το Ν. 1335/83 (ΦΕΚ 32/Α/13-3-83).
3. Την Διεθνή Σύμβαση Ραμσάρ «για την προστασία των διεθνούς ενδιαφέροντος υγροτόπων ιδίως ως υδροβιοτόπων», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 191/1974 (ΦΕΚ 350/Α/ 29-11-74).
4. Την Σύμβαση της Βόννης «για την διατήρηση των αποδημητικών ειδών που ανήκουν στην άγρια πανίδα», η οποία κυρώθηκε με το Ν. 2719/99 (ΦΕΚ 106/Α/ 26-5-99).
5. Την Κοινοτική Οδηγία 79/409/ΕΟΚ «για την διατήρηση των άγριων πτηνών» καθώς και όλες τις μετέπειτα σχετικές οδηγίες προς τροποποίηση της αρχικής.
6. Την Κοινοτική Οδηγία 92/43/ΕΟΚ «για την διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας».
7. Τις 399/93, 540/93, 641/93,1174/94, 1592/98 , 590/98 και 2580/00 αποφάσεις του Στ Ε
8. Το άρθρο 29Α του Ν. 1558/85 «Κυβέρνηση και Κυβερνητικά όργανα» που προστέθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2081/92 (ΦΕΚ 154/Α/ 10-9-92).
9. Την 353001/13-4-2000 (ΦΕΚ 566/Β/20-4-2000) απόφαση του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Γεωργίας για την ανάθεση αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Γεωργίας.
10. Την σχετική εισήγηση της αρμόδιας Διεύθυνσης της Γενικής Γραμματείας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, η οποία διαμορφώθηκε με βάση:
· Τις απόψεις ή προτάσεις που κατέθεσαν ορισμένες περιφερειακές υπηρεσίες, ορισμένοι ΟΤΑ, κυνηγετικές οργανώσεις, οικολογικά σωματεία και λοιποί τρίτοι.
· Τις διαθέσιμες έγκυρες πληροφορίες, επιστημονικά στοιχεία και μελέτες όσον αφορά το καθεστώς διαχείρισης των αναφερομένων στον πίνακα θηρεύσιμων ειδών, ιδιαίτερα τα δεδομένα της Επιστημονικής Βάσης ORNIS η οποία επέχει θέση πλήρους και επικαιροποιημένης μελέτης (Σεπτ. 2001), κυρίως αναφορικά με τις ημερομηνίες φωλεοποίησης και αποδημίας των διαφόρων ειδών ορνιθοπανίδας σε όλες τις Κοινοτικές χώρες.
· Τις εκθέσεις της υπηρεσίας υπό τον τίτλο «Μελέτη της γενικής κατάστασης των θηρευόμενων ειδών και της επίδρασης της θήρας στους πληθυσμούς τους» (Ιούλιος1994) και «Μελέτη της πληθυσμιακής κατάστασης ορισμένων υδρόβιων πουλιών στην Ελλάδα» (Ιούλιος 1995), που επικαιροποιήθηκαν με νεώτερες αντίστοιχες εκθέσεις (Σεπτέμβριος 1998 και Φεβρουάριος 1999).
11. Την ανάγκη διατήρησης των πληθυσμών όλων των ειδών της άγριας πανίδας σε ικανοποιητικά επίπεδα, ώστε να ανταποκρίνονται στις οικολογικές, επιστημονικές και μορφωτικές απαιτήσεις, λαμβανομένων υπόψη των οικονομικών και ψυχαγωγικών τοιούτων.
12. Το αποτέλεσμα της από 6-4-2003 Τεχνικής Συνάντησης στις Βρυξέλλες μεταξύ των εκπροσώπων της Ε.Ε. και των Υπουργείων ΠΕΔΩΔΕ και Γεωργίας.
13. Το Ν. 3028/28-6-2003 «για την Προιστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς»
14. Την 782/2002 απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της επικρατείας.
15. Την σχετική με το εν λόγω θέμα πρόσφατη έρευνα – μελέτη αναφερόμενη:
· Στην επίδραση της χρονικής περιόδου της θήρας επί των θηρεύσιμων και τω απολύτως προστατευομένων ειδών.
· Τον κίνδυνο αφανισμού ή μείωσης του πληθυσμού ενός εκάστου των θηρεύσιμων ειδών στην Ελλάδα.
· Καθώς και της δυνατοτητας ελέγχου της λαθροθηρίας.
16. Το άρθρο 19 Ν. 3170 (ΦΕΚ 191/Α/29-7-2003) «Ζώα συντροφιάς, αδέσποτα ζωα και άλλες διατάξεις».
Α Π Ο Φ Α Σ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε
Α΄.
1. Καθορίζουμε την διάρκεια της κυνηγετικής περιόδου για τον κυνηγετικό χρόνο 2003 – 2004 από 20 Αυγούστου 2003 μέχρι 29 Φεβρουαρίου 2003.
2. Τα επιτρεπόμενα να κυνηγηθούν είδη, η χρονική περίοδος και οι μέρες κυνηγίου τους, καθώς και ο μέγιστος αριθμός ατόμων κατά είδος, που επιτρέπεται να θηρεύει ο κυνηγός στην ημερήσια έξοδό του, αναφέρονται στο συνημμένο πίνακα.
3. Απαγορεύουμε το κυνήγι της Μπεκάτσας (Scolopax rusticola) στο καρτέρι, το πρωί και το βράδυ.
4. Περιορίζουμε την χρησιμοποίηση σκύλων δίωξης για άσκηση κυνηγίου από 15-9-2001 μέχρι 10-1- 2002 σε τρεις (3) ημέρες την εβδομάδα (Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή),δηλαδή μόνο τις ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται το κυνήγι του Λαγού και του Αγριόχοιρου.
5. Επιτρέπουμε το κυνήγι του Αγριόχοιρου (Sus scrofa) σε ομάδες μέχρι δέκα (10) κυνηγών, με δικαίωμα θήρευσης μέχρι δύο (2) ατόμων κατά ομάδα και ημερήσια έξοδο. Για λόγους προστασίας της φυσικής παραγωγής του αγριόχοιρου, απαγορεύεται το κυνήγι σε όλη τη χώρα του νεαρού αγριόχοιρου όσο αυτός φέρει τις χαρακτηριστικές ραβδώσεις στο σώμα του καθώς και τις χοιρομητέρες αυτών.
6. Απαγορεύουμε το κυνήγι της Κίσσας (Garrulus glandarius) στα νησιά. Επιτρέπεται στη νήσο Εύβοια.
7. Για όσα είδη πουλιών δεν αναφέρονται στην παρούσα απαγορεύεται το κυνήγι τους, σύμφωνα με τις διατάξεις της 414985/29-11-85 (ΦΕΚ 757/Β/ 18-2-85) κοινής απόφασης των Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας και Αναπληρωτή Υπουργού Γεωργίας «μέτρα διαχείρισης της άγριας πτηνοπανίδας» , όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις 366599/16-12-96 (ΦΕΚ 1188/Β/31-12-96) και 29483/23-12-97 (ΦΕΚ 68/Β/4-2-98) κοινές αποφάσεις των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Γεωργίας.
8. Επιτρέπουμε το κυνήγι της Αλεπούς (Vulpes vulpes) από 15-9-2003 μέχρι 20-1-2004 με την χρησιμοποίηση κυνηγετικού όπλου και σκύλου δίωξης και από 21-1-2003 μέχρι 29-2-2004 χωρίς σκύλο δίωξης, μόνο στους νομούς που δεν έχουν χαρακτηρισθεί ως αρουραιόπληκτοι. Διευκρινίζουμε ότι η χρησιμοποίηση σκύλου δίωξης για το κυνήγι της αλεπούς υπόκειται στους περιορισμούς τη παραγράφου 4.
10.Επιτρέπουμε το κυνήγι του Πετροκούναβου (Martes foina) με τη χρησιμοποίηση
κυνηγετικού όπλου, χωρίς σκύλο δίωξης από 15-9-2003 μέχρι 29-2-2004.
Β.
1. Απαγορεύουμε το κυνήγι:
1.1 Στα μόνιμα καταφύγια άγριας ζωής
1.2 Στα εκτροφεία θηραμάτων
1.3 Στις περιοχές όπου ισχύουν απαγορεύσεις θήρας ορισμένης χρονικής διάρκειας.
1.4 Στους πυρήνες των Εθνικών Δρυμών.
1.5 Σε ζώνη πλάτους πεντακοσίων (500) μέτρων κατά μήκος της χερσαίας μεθοριακής γραμμής.
1.6 Σε θαλάσσια ζώνη πλάτους τριακοσίων (300) μέτρων από τις ακτές.
1.7 Σε όλες τις περιοχές όπου ισχύουν ειδικοί περιορισμοί θήρας σύμφωνα με το άρθρο 6 της 414985/29-11-85 (ΦΕΚ 757/Β/18-12-85) κοινής υπουργικής απόφασης.
1.8 Στις καμένες εκτάσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί οι σχετικές αποφάσεις απαγόρευσης κυνηγίου.
1.9 Στους αρχαιολογικούς χώρους, ιστορικούς τόπους και μνημεία χωρίς προηγούμενη άδεια του Υπουργού Πολιτισμού.
2. Απαγορεύουμε την αγοραπωλησία όλων των ειδών θηραμάτων, εκτός εκείνων τα οποία
προέρχονται από εκτροφεία (δημόσια ή ιδιωτικά), από τις ελεγχόμενες κυνηγετικές
περιοχές ή από το εξωτερικό, εφόσον έχουν τηρηθεί οι νόμιμες διαδικασίες απόκτησης
τους.
Γ.
Από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευτεί στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Ο υφυπουργός Γεωργίας
Φώτης Χατζημιχάλης
