Η Ομοσπονδία Δασοπόνων Ελλάδας Δημοσίων Υπαλλήλων (σ.σ.: ΟΔΕΔΥ) με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, που είναι στις 21 Μαρτίου, εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση. Αναλυτικά:
«Και φέτος ,όπως δεκαπέντε χρόνια τώρα η παγκόσμια μέρα της Δασοπονίας βρίσκει την αρμόδια για τα Δάση και τη Δασοπονία της χώρας μας Δασική Υπηρεσία, περισσότερο απαξιωμένη και υποβαθμισμένη απ την προηγούμενη.
Αυτή η συνεχής υποβάθμιση, πήρε ραγδαία μορφή μετά τη μεταφορά της Δασοπυρόσβεσης στο Π.Σ το 1998 με κύρια χαρακτηριστικά, τη συνεχή υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, τον κατακερματισμό του Δασικού αντικειμένου και την ανάθεση Δασικών αντικειμένων ή αρμοδιοτήτων σε άλλους φορείς (Δασοπυρόσβεση, θήρα, προστατευόμενες περιοχές, Δασικοί χάρτες κ.λ.π), τις ανύπαρκτες αναδασώσεις, την εκμηδένιση της πρόληψης των Δασικών πυρκαγιών, την ανυπαρξία Δασολογίου, την εγκατάλειψη των Δασονομείων.
Επιπρόσθετα να επισημάνουμε εμφατικά :
– ότι η έκταση του Δασικού αντικειμένου όχι μόνο δε μειώθηκε αλλά αυξήθηκε. Τα Δάση, οι Δασικές Εκτάσεις και τα Δασικά Εδάφη γενικά, ανέρχονται στη Χώρα μας σε 86 εκατομμύρια στρέμματα (ποσοστό 65%), από τα 132 της συνολικής της έκτασης.
Ήδη με τη μεταφορά του αντικειμένου της αγροτικής ασφάλειας η Υπηρεσία μας προστατεύει συνολικά το 95% περίπου της συνολικής έκτασης της Χώρας μας.
– ότι οι ανάγκες προστασίας των Δασών και του ΦΠ πολλαπλασιάστηκαν αντί να μειωθούν.
– την ιδιαιτερότητα του Δασικού αντικειμένου που εκτείνεται έως τις εσχατιές της Ελληνικής επικράτειας.
– Ότι αυτό το τεράστιο σε έκταση και όγκο Δασικό αντικείμενο διαχειρίζεται, από ελάχιστο αριθμό υπηρετούντων σήμερα Δασικών υπαλλήλων.
– ότι ακόμη και απ τον ελάχιστο αυτό αριθμό των υπηρετούντων Δασοπόνων, αλλά και όλων των Δασικών υπαλλήλων, ένα σημαντικό ποσοστό βρίσκεται στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης, με ότι αυτό συνεπάγεται.
– Ότι ο κατακερματισμός του Δασικού αντικειμένου είναι αντιεπιστημονικός και απέναντι στη διεθνή πρακτική και ότι οι πρακτικές της διάσπασής του αποβαίνουν ολέθριες για το Δάσος και το Φ/Π.
– Ότι την «πτώση» της Δ.Υ ακολούθησε η ερήμωση της ορεινής υπαίθρου.
Το Δάσος δεν είναι και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται από την Πολιτεία ως απλώς ένα κομμάτι του Περιβάλλοντος, αλλά ως η καρδιά, το θεμέλιο και η σπονδυλική του στήλη. γιατί ως το πλέον σταθερό οικοσύστημα του Φυσικού Περιβάλλοντος, αποτελεί την βέβαιη και ασφαλή άγκυρα όλων των δραστηριοτήτων, του πρωτογενή και μη τομέα.
Το πάγιο αίτημά μας για μια αυτοδύναμη, άρτια οργανωμένη και αποτελεσματική Δασική Υπηρεσία, εύρισκε αντίκρισμα μόνο στα μηνύματα, στις ευχές, στους «λόγους» που εκφωνούνταν και τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις που δίνονταν, με αφορμή την κάθε φορά Παγκόσμια μέρα της Δασοπονίας.
Τα ΔΑΣΗ & το Φ/Π δεν συγκαταλέγονταν ποτέ στις κυβερνητικές προτεραιότητες μέχρι σήμερα.
Πρέπει επιτέλους να ανατραπούν οι πολιτικές που έφεραν τη Δασοπονία και τη Δασική Υπηρεσία στη σημερινή κατάσταση και η Πολιτεία να προχωρήσει στο σχεδιασμό και την υλοποίηση μιας Δασικής πολιτικής που θα αντιμετωπίζει τα Δάση και το ΦΠ σαν Εθνικό κεφάλαιο, που θα περιλαμβάνει:
– Εκ βάθρων αναβάθμιση &ανασυγκρότηση της Δασικής υπηρεσίας κάθετη οργάνωση και υπαγωγή της στο καθ ύλην αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος.
– Επαναφορά-ενσωμάτωση όλων ανεξαιρέτως των Δασικών αντικειμένων που απομακρύνθηκαν κατά καιρούς εν όλω ή εν μέρει, στο φυσικό τους χώρο τη Δασική υπηρεσία, και ενιαία διαχείρισή τους. Απομάκρυνση των αλλότριων με το Δασικό αντικείμενο αρμοδιοτήτων. Οργάνωση της Δασοπροστασίας στη βάση τού ομόφωνου πορίσματος της διακομματικής επιτροπής της Βουλής του 1992, επικαιροποιημένου στις σημερινές ανάγκες.
– Κατάργηση όλων των μνημονιακών, αντιδασικών νόμων &διατάξεων
– Θεσμοθέτηση σύγχρονου αποκεντρωτικά σχεδιασμένου οργανισμού με κύριο γνώμονα τις πραγματικές ανάγκες της Δασοπονίας και όχι την υφιστάμενη τραγική κατάσταση της Δασικής υπηρεσίας σήμερα που θα περιλαμβάνει, την επαναφορά του αριθμού των οργανικών θέσεων στα προμνημονιακά επίπεδα και την ενίσχυσή της με σύγχρονα μέσα.
– Δασονομεία σε επίπεδο τμήματος στελεχωμένα απ όλους τους Δασικούς κλάδους και αυξημένες αρμοδιότητες, που σημαίνει ενίσχυση της Διαχείρισης &Δασοπροστασίας στην καρδιά του Δασικού αντικειμένου.
– Θεσμοθέτηση και απαρέγκλιτη εφαρμογή της διάθεσης όλων των προερχόμενων από δασικές δραστηριότητες πόρων, για την αποκλειστική χρηματοδότηση της Δασοπονίας.
– Ορθολογική κατανομή του αριθμού των οργανικών θέσεων μεταξύ των Δασικών Κλάδων, με γνώμονα τη λειτουργικότητα και την αποτελεσματικότητα του πυραμιδοειδούς Δασοδιοικητικού συστήματος.
– Αποφασιστική ενίσχυση του Δασοπονικού Κλάδου, που αποτελεί τον κορμό της Δασικής Υπηρεσίας και έχει συρρικνωθεί δραματικά.
– Ολοκλήρωση του Δασολογίου σε σύντομο ορατό χρόνο.
Η Δασική υπηρεσία σε παλαιότερους και επίσης χαλεπούς καιρούς υπήρξε η κραταιά Δημόσια υπηρεσία με την τεράστια προσφορά στην Ελληνική ύπαιθρο, με τα ορεινά υδρονομικά, τη συστηματική διαχείριση των Δασών μας, με την πρωτοφανή και πετυχημένη για τα καπιταλιστικά δεδομένα Κρατική Εκμετάλλευση Δασών (ΚΕΔ), στήριξε τους ορεινούς πληθυσμούς και την Εθνική οικονομία.
Έτσι και σήμερα μπροστά στη δεινή οικονομική και όχι μόνο συγκυρία, επιβάλλεται ανασυγκροτούμενη και χρηματοδοτούμενη να ξαναγίνει ο πυλώνας της παραμονής, όσων απέμειναν, αλλά και της επιστροφής των ορεινών πληθυσμών στον τόπο τους».
