Οι συζητήσεις και οι αγωνίες για το κυνήγι δεν είναι φαινόμενο της εποχής μας. Πολύ παλαιότερα το κράτος, με διαφορετική αντιμετώπιση από τη σημερινή, προσπαθούσε να διατηρήσει αυτήν την «πηγή αξιολόγου εθνικής προσόδου» το «ευγενές άθλημα του κυνηγίου» με διάφορες παρεμβάσεις, καλώντας παράλληλα τους «αγαπώντες την ανδρικήν τέρψιν του ωραίου σπορ συνειδητούς κυνηγούς» να συμβάλλουν στην επιτυχία των μέτρων αυτών.
Ας δούμε στο κείμενο από τον τύπο του 1938 πως παρουσιάζεται το κυνηγετικό ζήτημα:
“ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΝ ΤΩΝ ΘΗΡΑΜΑΤΩΝ – ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
O υπουργός της Γεωργίας κ. Κυριακός προέβη εις τας κάτωθι ανακοινώσεις σχετικώς με την λήψιν προστατευτικών μέτρων εις τας διαφόρους περιοχάς κυνηγίων.
«Είναι γνωστόν, ότι πολλά ζωϊκά είδη, τα όποια ηφθόνουν άλλοτε εις την Ελλάδα ήρχισαν να σπανίζουν και βαθμηδόν να εκλείπουν εντελώς λόγω των απηνών και αλογίστων διωγμών υπό των κυνηγών. Από τα μεγαλοπρεπή πλατώνια τα οποία άλλοτε εκόσμουν και επλήρουν ζωής τους δρόμους της Αιτωλοακαρνανίας ούτε έν υπολείπεται πλέον.
Το τελευταίον εφονεύθη προ τινών ετών. Ελάχιστα ζεύγη ελάφων απομένουν εισέτι εις τα Πιέρρια όρη και το Τατόϊ, όπου μετά στοργής περιβάλλονται. Αι αφθονούσαι άλλοτε εν Θεσσαλία δορκάδες απομένουν οσημέραι σπανιώτεραι, τα σμήνη των περικαλλών φασιανών οι οποίοι εφαίδρυναν προ τινών ακόμη ετών τους Μακεδονικούς κάμπους με την χάριν των πτήσεων και την ποικιλίαν των χρωμάτων ελαττούνται σταθερώς και ραγδαίως.
Η πεδινή πέρδιξ και ο λαγωός βαίνουν προς προϊούσαν εξαφάνισιν. Αίγαγροι υπολείπονται λίγοι εισέτι επί των αποκρήμνων βράχων ερημονήσων τινών. Τόσα όντα των όποιων θα απομείνη μόνον ή ανάμνησις, αν τα πράγματα αφεθούν εις την τύχην των. Μία πηγή αξιολόγου εθνικής προσόδου στειρεύει ούτω προϊόντος του χρόνου και μετ’ αυτής η δυνατότης της ασκήσεως ενός ωραίου καί ευγενικού σπορ αποβαίνει ολονέν μικροτέρα. Την χαράν της ζωής διαδέχεται εις την ύπαιθρον, ή θλιβερά ζωή της ερημώσεως.
ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
Είναι καιρός ν’ αντιδράσουν κατά της καταστάσεως ταύτης, η οποία δεν είναι διόλου κολακευτική διά τον πολιτισμόν μας οι αγαπώντες την ανδρικήν τέρψιν του ωραίου σπορ συνειδητοί κυνηγοί, συμβάλλοντες εις την επιτυχίαν των σχετικών προσπαθειών της Κυβερνήσεως
Τό υπουργείον Γεωργίας εν πλήρει γνώσει της καταστάσεως ανέλαβεν ήδη το έργον τούτο και προβαίνει εις την λήψιν σειράς μέτρων σκοπόν εχόντων τον πολλαπλασιασμόν των θηραμάτων
Πλην των ιδρυθέντων εθνικών δρυμών εις πλείστας άλλας περιοχάς του Κράτους εκ μεγάλων δασικών εκτάσεων, απηγορεύθη ήδη το κυνήγιον. Εις τας περιοχάς αυτάς τα θηράματα ευρίσκοντα άσυλον θα καταστή δυνατόν να πολλαπλασιασθούν. Εις τας απηγορευμένας περιοχάς ήρχισεν ήδη ίδρυσις εκτροφείων προς εισαγωγήν και πολλαπλασισμόν των θηραμάτων και τ’ αποτελέσματα της αρχομένης ταύτης προσπάθειας πρόκειται ήδη να καταφανούν εκ του πολλαπλασιασμού των λαγωών και περδίκων, όστις διαπιστούται εις τον υπό αναδάσωσιν Υμηττόν
ΤΑ ΑΓΡΙΑ ΖΩΑ
Εκ παραλλήλου μέτρα αποτελεσματικά λαμβάνονται προς καταδίωξιν των αγρίων ζώων και αρπακτικών πτηνών. Περί τα δύο εκατομμύρια δραχμών διετέθησαν κατά το λήξαν έτος εις τούς φονεύσαντας τοιαύτα κυνηγούς. Διάφοροι άλλαι ενέργειαι καταβάλλονται και σειρά μέτρων παρασκευάζονται προς αποτελεσματικήν επίτευξιν του σκοπού τούτου.
ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ
Δέον να εξαρθή ότι ή Α. Μ. ο Βασιλεύς μετά ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος παρακολουθεί και ενθαρρύνει τας σχετικάς προσπαθείας. Υψηλή Αυτού συστάσει εκηρύχθη αναδασωτέα, αναγορευθέντος εν αυτή παντός κυνηγίου η ερημόνησος των Σποράδων Γιώρα, προς διάσωσιν των ολίγων απομεινάντων εν αυτή αιγάγρων. Εις την παρά την Κρήτην ερημόνησον Δία, ιδρύθη εκτροφείον προς πολλαπλασιασμόν της λίαν ενδιαφερούσης την επιστήμην, «Κάπρα κρέτικα».
Προ ολίγων τέλος ημερών τη εισηγήσει μου, απεφασίσθη η κήρυξις ως απαλλοτριωτέας της ερημονήσου Αντιμώλου επί των δυσπρόσιτων και αποκρήμνων βράχων της οποίας, ενδιαιτάται τρίτον είδος αιγάγρου, «Κάπρα πίκτα», σπανιότατων εν Ευρώπη και μετά πολλού ενδιαφέροντος μελετώμενον υπό των φυσιοδιφών.
Τα μέτρα ταύτα αποτελούν απαρχήν μιας ωραίας προσπαθείας και δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι συνεχιζόμενα σταθερώς και συμπληρούμενα θά απολήξουν εις ευάρεστα αποτελέσματα.”
