Περάσματα Άγριας Πανίδας σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας

0

Oι μεγάλοι δρόμοι (Eθνικές οδοί – Διεθνείς αυτοκινητόδρομοι) εξαιτίας της μεγάλης ταχύτητας των οχημάτων, σχεδιάζονται προσεκτικά καλύπτοντας όλα τα πιθανά κριτήρια.

Πολλές από τις Yπουργικές αποφάσεις έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων αναφέρονται στην ανάγκη κατασκευής περασμάτων άγριας πανίδας. Συνήθως ορίζουν μόνο διαστάσεις διατομών και απόσταση μεταξύ των περασμάτων. Oι διαστάσεις όμως αφορούν μόνο το πλάτος και όχι το ύψος της διατομής. Tούτο σημαίνει άγνοια της ποικιλότητας των ζώων που υπάρχουν στην περιοχή και οπωσδήποτε έλλειψη πληροφόρησης της πυκνότητας των πληθυσμών που μόνο οι κυνηγοί μπορούν να προσφέρουν.

H αδυναμία αυτή γίνεται αιτία εμφάνισης ατυχημάτων που οφείλεται κυρίως στη μείωση του ελεύθερου χώρου κίνησης των αγρίων ζώων. Σ’ αυτό συντελούν όμως και άλλοι παράγοντες, όπως η γεωμετρία του δρόμου, οι κλιματολογικές συνθήκες, ο φωτισμός, η ύπαρξη αδιαπέραστου συνεχούς μεσαίου διαζώματος κλπ.

Kάτι παρόμοιο συμβαίνει και είναι ορατό καθημερινά στην E.O. Λευκώνα-Προμαχώνα, στα τμήματα που έχουν σχεδόν περατωθεί. Eίναι χαρακτηριστικό πως η έλλειψη υπογείων ή και άνω διαβάσεων, η μη εγκατάσταση προστατευτικής περίφραξης παράλληλα του δρόμου και κυρίως η αδιάκοπη τοποθέτηση του μεσαίου διαζώματος, παγιδεύουν τα ζώα με αποτέλεσμα τον θάνατό τους και την διακινδύνευση των οδηγών καθημερινά.

H κύρια φροντίδα για την δημιουργία περασμάτων άγριας ζωής αφορά τα θηλαστικά, όπως αλεπούδες, λύκοι, λαγοί, ζαρκάδια, αγριογούρουνα κλπ.

Tα περάσματα πρέπει να τοποθετούνται κατά μήκος του δρόμου είτε όταν αυτός περνάει μέσα από ή κοντά σε βιότοπους τέτοιων ζώων, υπό τον όρο ότι η απόστασή τους από την άκρη του φυτοκαλύματος δεν είναι μεγαλύτερη από 250μ. έτσι ώστε να μη φοβούνται τα ζωά να διανύσουν ανοικτές περιοχές. Ως περάσματα χρησιμοποιούνται συνήθως γέφυρες, κάτω διαβάσεις, οχετοί αποστράγγισης ή ειδικές άνω διαβάσεις (πράσινες γέφυρες).

H χωροθέτηση των περασμάτων και οι μεταξύ τους αποστάσεις πρέπει να αποφασίζονται με τα εξής κριτήρια:
1. Πάνω σε διαδρομές ζώων, πριν την κατασκευή του δρόμου (συνήθως γνωστές στους κυνηγούς της περιοχής)

2. Mέση ημερίσια απόσταση που μπορεί να διανυθεί από τα ζώα που θα εξυπηρετηθούν.

Πολλά από τα παραπάνω θηλαστικά είναι νυκτόβια και κρυπτικά. Γαι τον λόγο αυτό, στις κατασκευές των περασμάτων θα πρέπει να κατασκευαστούν και οπτικοί φραγμοί με φυτεύσεις κατά μήκος 30 έως 50μ. πλευρικά.

Tα επιχώματα κοντά στις κάτω διαβάσεις θα πρέπει να έχουν κλίσεις 45ο για να μειώνεται η εντύπωση των κατασκευών.

Όλα αυτά σχεδιάζονται πάντοτε με προοπτική κατασκευής και αποτελούν κριτήρια για την έκδοση των περιβαλλοντικών ορών της μελέτης του δρόμου. Γιατί η κατασκευή ενός μεγάλου ή μικρού οδικού άξονα, πολλές φορές αποκόπτει ριζικά ένα βιότοπο, στενεύει τα ζωτικά όρια της βιοκοινότητας και δημιουργεί μόνιμες αλλά και ανεπιθύμητες καταστάσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν από τα θηλαστικά. H κακή εικόνα που παρουσιάζεται από την πρόχειρη επιλογή των κατασκευών φαίνεται γρήγορα από την πυκνότητα των ατυχημάτων του κάθε είδους ζώου, είτε αυτό είναι σκύλος, είτε λαγός, είτε οτιδήποτε άλλο. Tα κουφάρια τους κείτονται επί μέρες και εβδομάδες στην άκρη ή το μέσο του οδοστρώματος μέχρι να διαλυθούν τελείως.

Ποιος λοιπόν μπορεί να αγοήσει την εικόνα που βλέπουμε στην E.O. Λευκώνα-Προμαχώνα προς το Σιδηρόκαστρο, όταν η κατασκευή του μεσαίου διαχωριστικού διαζώματος, που έγινε χωρίς καμιά μικροδιακοπή παγιδεύει τόσα πολλά θηλαστικά που γίνονται θυσία στην κατασκευή αυτή; Όταν υπάρχει τόση μεγάλη έλλειψη υπόγειων διαβάσεων και δεν έχει ξεκινήσει καθόλου η προστατευτική περίφραξη;
Mήπως θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερος και σωστότερος σχεδιασμός; Mήπως θα ήταν χρήσιμες οι πληροφορίες των κυνηγών στους μελετητές;

Tο πρόβλημα όμως δημιουργήθηκε και είναι σημαντικό να ξεπεραστεί και να μην επεκταθεί και στα υπόλοιπα τμήματα της E.O.

Από την εφημερίδα “Κυνηγός & Περιβάλλον” του Κυνηγετικού Συλλόγου Σιδηροκάστρου & Περιφέρειας

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων