Είχα παγώσει στημένος από τα άγρια σκοτάδια περιμένοντας την αυγή να ξεκαθαρίσει το τοπίο εμπρός μου. Ούτε ήξερα αν η φυλάχτρα που είχα κάνει με το ασθενικό φως του φακού ήταν ικανή να με καλύψει θέλοντας να φωτογραφήσω τις φάσες (Columba palumbus) σε βοσκή που είχα εντοπίσει τη προηγούμενη μέρα. Το κρύο τέλη Δεκέμβρη αρκετό, ευτυχώς χωρίς χιόνι. Τα λεπτά που περνούσαν ένιωθα τη καρδιά να επιβραδύνει σταδιακά, παγώνοντας το αίμα, ξεκινώντας από τα δάχτυλα των άκρων. Ο ζεστός καφές ούτε που κατάφερνε να με τσιτώσει λίγο. Αυτό που θα με συνέφερνε ήταν μόνο η θέα του ήλιου, μαζί με τα πουλιά που περίμενα. Στο μισοσκόταδο μια αλεπού έκανε την εμφάνιση της επιστρέφοντας από το βραδινό της κυνήγι…
Στο χάραμα ένας βαθύ μπλε ουρανός, και στη συνέχεια καθαρός γαλάζιος προϋπάντησε τον ήλιο που ξεπρόβαλε από την απέναντι οροσειρά. Σχεδόν ταυτόχρονα, το πρώτο σφύριγμα πάνω από το κεφάλι μου, έδωσε αδρεναλίνη στη καρδιά που άρχισε να χτυπά γρηγορότερα. Οι πρώτοι “πιλότοι” ένα κοπάδι των 20-30 πουλιών πέρασαν στα 30 με 40 μέτρα πάνω μου, κάνοντας αναγνωριστικούς κύκλους, ελέγχοντας την ασφάλεια της περιοχής. Αντιλήφθηκα ότι το δίχτυ που είχα στήσει στο σκοτάδι δεν με κάλυπτε τη μισή πλάτη, αλλά πλέον ήταν αργά να προσπαθήσω να το διορθώσω. Θα αποκάλυπτα τη θέση μου στα καχύποπτα πουλιά. Ήδη οι “πιλότοι” είχαν πάρει θέση πίσω μου, στις λεύκες, δηλώνοντας με τη καχύποπτη στάση τους στα υπόλοιπα την ανασφάλεια για το περίεργο “θάμνο” στη μέση του χωραφιού. Ακόμα και ο ήλιος δεν συμμαχούσε γιατί στη θέση που ήμουν σίγουρα ο φακός θα έβγαζε κάποια αντανάκλαση…
Στην επόμενη ώρα, ο ουρανός γέμισε πουλιά που πετούσαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι λεύκες πίσω μου είχαν λυγίσει από το βάρος των πουλιών τα οποία περίμεναν την σειρά τους για να κατέβουν στα χωράφια από αλωνισμένο καλαμπόκι μπροστά μου…
Τα χωράφια έγιναν μπλε. Από τα μεγαλύτερα κοπάδια φάσας που έχω δει στην Ελλάδα. Άλλο ένα παρόμοιο πέρασμα είχα πετύχει χρόνια πριν, στο Καστανόφυτο Καστοριάς. Τα πουλιά είχαν ξεκινήσει να μπαίνουν στις 8 το πρωί, συνεχόμενα μέχρι τις 10:30. Χιλιάδες φάσες τραβούσαν το δρόμο τους για νότια…
Όμως … αρκούσε μόνο ο ήχος του κλείστρου της φωτογραφικής για να τις σηκώσει. Ευτυχώς όχι για πολύ. Κάνοντας ένα δύο κύκλους προσγειωνόταν ξανά συνεχίζοντας τη βοσκή τους…
Από τα βόρεια έμπαιναν συνεχώς καινούργια κοπάδια, που βλέποντας τα υπάρχοντα πουλιά έκαναν και αυτά τη στάση τους…
Το πέρασμα συνεχίστηκε μέχρι τις 11:00 πμ. Μετά τα πουλιά άρχισαν να μειώνονται ψάχνοντας τις μεσημεριάτικες κούρνιες τους…
Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν στις 30-12-2013
Δείτε εδω περισσότερες φωτογραφίες ordinarymortalgr.blogspot.gr
