Η λύσσα ξαναδείχνει τα… δόντια της

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα για τη Λύσσα που είναι η 28η Σεπτεμβρίου το Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων της Διεύθυνσης Υγείας των Ζώων της Γενικής Διεύθυνσης Βιώσιμης Ζωικής Παραγωγής & Κτηνιατρικής του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, εξέδωσε Δελτίου Τύπου.
Παρακινεί όλους τους ιδιοκτήτες ζώων συντροφιάς (σκύλων και γατών) να μην ξεχάσουν τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των ζώων τους από κτηνίατρο, για προστασία έναντι του ιού της Λύσσας, και την επανάληψη χορήγησης του εμβολίου αυτού από τον κτηνίατρο, βάσει της διάρκειας ανοσίας που παρέχει το κάθε εμβολιακό σκεύασμα.

Παράλληλα, το Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων υπενθυμίζει σε όλους τους πολίτες, τηνσημασία της ενημέρωσης των κτηνιατρικών/δασικών υπηρεσιών και των θηροφυλακών σε περίπτωση ανεύρεσης ζώων που είναι ευαίσθητα στον ιό της Λύσσας (όλα τα θερμόαιμα ζώα) και τα οποία εμφανίζουν συμπεριφορά ύποπτη Λύσσας ή ανευρίσκονται νεκρά.

Το Τμήμα Ζωοανθρωπονόσων ευχαριστεί θερμά τις κτηνιατρικές υπηρεσίες της χώρας και το Εθνικό Εργαστήριο Αναφοράς για τη Λύσσα στα Ζώα που παρά τον τεράστιο όγκο καθηκόντων τους και την σοβαρή υποστελέχωσή τους, έχουν αναλάβει την εφαρμογή του Προγράμματος Επιτήρησης και Καταπολέμησης της Λύσσας στην Ελλάδα καθώς και τους ιδιώτες κτηνιάτρους και τους κτηνιάτρους των Δήμων που είναι υπεύθυνοι για την παρακολούθηση των λυσσύποπτων ζώων (κατοικίδιων και αδέσποτων αντιστοίχως).

Πρωταρχικός, για τον έλεγχο και την καταπολέμηση της Λύσσας στην χώρα μας, είναι ο ρόλος των θηροφυλακών και των κυνηγών, που συμμετέχουν από το 2011 με ιδιαίτερη αφοσίωση και αντιμετωπίζοντας πολλές δυσκολίες, στην προσκόμιση δειγμάτων νεκρών ζώων, με σκοπό την εξέτασή τους για τον ιό της Λύσσας, συνδράμοντας σημαντικά και σε αρκετές περιπτώσεις σε εθελοντική βάση, στο έργο των κτηνιατρικών υπηρεσιών.

Τέλος ιδιαίτερη μνεία πρέπει να δοθεί στην άριστη συνεργασία των κτηνιατρικών υπηρεσιών με τις υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας σε επίπεδο τοπικό και κεντρικό. Η Λύσσα είναι νόσημα η αντιμετώπιση του οποίου μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Ας προσπαθήσουμε όλοι μας, να συμβάλουμε στην καταπολέμησή της.

Επί δεκαετίες η Ελλάδα ήταν μια «ελεύθερη» σε ό,τι αφορούσε τη λύσσα χώρα.

Το 2012 όμως ξαναμπήκε στο «κλαμπ» των… πολιορκημένων από αυτή τη θανατηφόρα νόσο των θηλαστικών (συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου), όταν εντοπίστηκε για πρώτη φορά μετά το 1987 κρούσμα λύσσας σε μια κόκκινη αλεπού (το συγκεκριμένο ζώο θεωρείται δεξαμενή του ιού της λύσσας στη φύση) στη Σιάτιστα Κοζάνης. Έκτοτε η λύσσα δείχνει τα… δόντια της στη χώρα μας.

Τα κρούσματα σε ζώα έχουν φθάσει τα 29 (σύμφωνα με τα τελευταία επίσημα στοιχεία στις 4 Οκτωβρίου), εκ των οποίων 25 αφορούσαν αλεπούδες, τρία αφορούσαν σκυλιά και ένα γάτα (σε όλες τις περιπτώσεις τα οικόσιτα ζώα έρχονταν σε επαφή με την άγρια πανίδα).

Σε ό,τι αφορά τον άνθρωπο, περίπου 20 άτομα τα οποία δαγκώθηκαν από ύποπτα για λύσσα ζώα έχουν καταφύγει στις αρμόδιες υγειονομικές αρχές, χωρίς να έχει ευτυχώς επιβεβαιωθεί κάποιο ανθρώπινο κρούσμα (το τελευταίο κρούσμα σε άνθρωπο κατεγράφη στην Ελλάδα πριν από 43 χρόνια), ενώ ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν και για δύο περιπτώσεις ατόμων σε Τρίκαλα και Βόρεια Ελλάδα που δαγκώθηκαν από επιβεβαιωμένα λυσσασμένο ζώο (σκύλο και γάτα αντιστοίχως) και η ταχεία διαχείριση της κατάστασής τους ήταν σωτήρια για τη ζωή τους.

Με όλα αυτά τα δεδομένα είναι επόμενο οι υπεύθυνοι να βρίσκονται σε εγρήγορση. Και μπορεί και σε αυτή την περίπτωση να ισχύει το «κάλλιο αργά παρά ποτέ», ωστόσο ειδήμονες σημειώνουν ότι η εγρήγορση άργησε… χρόνια και είναι υψίστης σημασίας οι δράσεις να συστηματοποιηθούν τουλάχιστον τώρα ώστε αυτή η «ξεχασμένη» νόσος να μη μας κάνει να τη θυμηθούμε για τα καλά, μετρώντας και ανθρώπινα θύματα.

Η λύσσα – η σοβαρή αυτή νόσος που προκαλεί μηνιγγοεγκεφαλίτιδα και συνδέεται με θνητότητα σχεδόν 100% τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα αν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως – δίνει το «παρών» σε περισσότερες από 150 χώρες παγκοσμίως. Περισσότεροι από 55.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας της, κυρίως στην Ασία και στην Αφρική, ενώ τα πιο ευάλωτα απέναντί της είναι τα παιδιά ως 15 ετών, αφού αποτελούν το 40% όσων δαγκώνονται από ύποπτα για λύσσα ζώα.

/blog.farmacon.gr/