Ήμουν νιος και γέρασα, όταν για πρώτη φορά είχα ακούσει από τους παλαιούς κυνηγούς της εποχής εκείνης, τον διακαή από τότε πόθο, ότι «του χρόνου μάλλον θα επιτραπεί το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο». Πέρασαν αισίως από τότε σαράντα πέντε και πλέον έτη και απλά συνεχίζεται το ίδιο σκηνικό, να βρισκόμαστε ακριβώς στο σημείο εκείνο, στο σημείο μηδέν. Την μοναδική διαφορά που μπορεί κάποιος να διακρίνει, είναι ότι τότε είχαμε μαύρα πυκνά μαλλιά και σήμερα μας έχουν μείνει λίγα και αυτά κάτασπρα.
του Δημήτρη Ευμοιρίδη
facebook.com/dimitris.evmoiridis
Ένα απραγματοποίητο όνειρο που χρόνια τώρα υποβαθμίζει και κατατάσσει τον Έλληνα κυνηγό, πολίτη αστυνομοκρατούμενης χώρας. Πώς αλλιώς άλλωστε θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει αυτήν την απαράδεκτη διάκριση στερώντας από τον Έλληνα κυνηγό α μη τι άλλο τα ίσα δικαιώματα με τον Ευρωπαίο συνάδελφό του και όχι μόνον; Πέρασε μισός αιώνας και δεν λέει να καταλάβουν όλοι αυτοί που διοικούν όλα αυτά τα χρόνια, από το όποιο σχετικό μετερίζι και αν διοικούν αυτή την χώρα, να αντιληφθούν ότι ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός είναι αυτός που έδωσε τα εχέγγυα στους άλλους λαούς και μπόρεσαν, αξιοποιώντας τα, να εξελιχθούν και να αναπτυχθούν, αντιμετωπίζοντας τις όποιες δυσκολίες με αντίστοιχες λύσεις. Αυτοί οι λαοί σεβάστηκαν και αξιοποίησαν στο έπακρο όλα εκείνα τα πολύτιμα θετικά στοιχεία των προγόνων μας, αφήνοντας στο περιθώριο εγωισμούς και ξερολισμούς. για την καλύτερη διαβίωσή τους.
Δυστυχώς εμείς οι νεοέλληνες οι απόγονοί τους απαξιώσαμε το έργο των προγόνων μας και φτάσαμε την δική μας χώρα στο τελευταίο σκαλί, που οδηγεί στον γκρεμό. Ο εγωισμός και η εσωστρέφεια, η απαξίωση και η αλαζονεία, η αδιαφορία για τους άλλους και η εγωκεντρική συμπεριφορά μας, είναι τα στοιχεία εκείνα που μας χαρακτηρίζουν σήμερα. Ως πότε βρε αδελφέ θα συνεχίζει αυτή η κατρακύλα; Ως πότε θα βολευόμαστε πίσω από φθηνές δικαιολογίες στρουθοκαμηλίζοντας με την αιτιολογία, ξέρετε είμαστε η χώρα που δεχτήκαμε κατοχές, σκλαβιά τετρακόσια χρόνια κ.ο.κ. και έχουμε το ακαταλόγιστο για την άθλια συμπεριφορά μας;
Φίλοι αναγνώστες, αυτού του τύπου τα επιχειρήματα πλέον δεν πείθουν κανέναν από εμάς και ολοένα φανερώνουν την γύμνια, την σκοπιμότητα το προσωπικό συμφέρον και την ανικανότητα όλων αυτών που εμπλέκονται σε αυτό που λέγεται διοίκηση. Η δε υποτιθέμενη εξειδικευμένη επιχειρηματολογία που κατά καιρούς προβάλει η κεντρική διοίκηση κατόπιν εισηγήσεως των «σοφών» αρμοδίων αυτής της χώρας, ότι δήθεν η θηρευτική χρήση ραβδωτών όπλων θα αυξήσει την εγκληματικότητα και θα προξενήσει περισσότερα κυνηγετικά ατυχήματα, νομίζω πως είναι για γέλια, χρησιμοποιώντας τον ποιο επιεική χαρακτηρισμό.
Το δηλωμένο νόμιμα ραβδωτό όπλο είναι αυτό που θα αυξήσει την εγκληματικότητα, ή τα εισαγόμενα παράνομα, κάτω από τη μύτη των αδιάφορων αρμοδίων, αμέτρητα καλάζνικοφ, πολλά και διάφορα οπλοπολυβόλα, πιστόλια παντός τύπου κ.π.α.; Πως είναι δυνατό το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο, του οποίου η απόκτηση θα προϋποθέτει υποχρεωτική εκπαίδευση, απόκτηση ειδικού διπλώματος κατόπιν υψηλού επιπέδου εξετάσεων, να θεωρείται άκρως επικίνδυνο σε σχέση με το λειόκανο του οποίου η απόκτηση, δεν χρειάζεται καμία προϋπόθεση παρά μόνον λευκό ποινικό μητρώο;
Το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο είναι αυτό που θα προξενήσει κυνηγετικά ατυχήματα όταν από την κάννη του εξέρχεται ένα μόνο βόλι, κάθε φορά που θα πατήσει ο κυνηγός την σκανδάλη ή το λειόκανο που εκτοξεύει τουλάχιστον δέκα με δεκαπέντε βλήματα ταυτόχρονα; Αυτές οι γελοίες και άνευ ουσίας και υπόστασης επιχειρηματολογίες βρίσκουν δυστυχώς πρόσφορο έδαφος, που αλλού, σε όλους εκείνους που είναι άσχετοι με το συγκεκριμένο αντικείμενο, δεν γνωρίζουν και δεν ενδιαφέρονται καν να μάθουν. Είναι προφανές ότι μέσα σε όλους αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι διορισμένοι «αρμόδιοι» υπάλληλοι που εισηγούνται στα υπεύθυνα Υπουργεία. Και το λέω αυτό διότι δυστυχώς αυτό που παρατηρείται στην χώρα μας, δηλαδή να τοποθετούνται στις εκάστοτε υπηρεσίες εισηγητές που είναι άσχετοι με το αντικείμενο, συμβαίνει μόνο στην δική μας χώρα. Με μόνα βασικά κριτήρια επιλογής την κομματική ταυτότητα και τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα.
Εάν σκεφθεί κανείς με ψυχραιμία και με αντικειμενική κρίση τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει η πολιτεία ένα τόσο απλό θέμα, που όλες οι άλλες χώρες του πλανήτη εφάρμοσαν απλά το αυτονόητο και σε συνδυασμό με το ότι δεν επιβαρύνεται με κα-νένα οικονομικό κόστος ο κρατικός προϋπολογισμός, τότε εύκολα θα καταλάβει κα-νείς, γιατί η χώρα μας έφτασε σε αυτήν την δυσμενή οικονομική εξαθλίωση. Κάπως έτσι αντιμετωπίζονται τα περισσότερα θέματα στην δημόσια διοίκηση.
Όμως θέλω να είμαι ειλικρινής, θα ήταν ανήθικο και εγωιστικό εκ μέρους μου, εάν απέκρυπτα και δεν παρουσίαζα τις ευθύνες που αναλογούν και σε εμάς τους κυνηγούς. Ποιός δεν θυμάται την απαράδεχτη αντίδραση πολλών συναδέλφων τόσο στο διαδύκτιο από κάποια μέσα του έντυπου τύπου, όσο και απόψεις που είχαν εκφραστεί από αρκετά μέλη Διοικητικών συμβουλίων όλων των βαθμίδων των κυνηγετικών οργανώσεων , εξαιτίας της τότε επιστολής Παπακωσταντή, η οποία απευθυνόταν στον πρώην Υπουργό Δημόσιας τάξης κ. Δένδια ως επίσημη θέση του τότε συγκυβερνώντος κόμματος για την τροποποίηση του νόμου περί όπλων, συμπεριλαμβανομένης και της νομιμοποίησης των ραβδωτών τυφεκίων στο κυνήγι; Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισαν το όλο θέμα θαρρώ δεν διαφέρει με αυτόν των διορισμένων ανεύθυνων της δημόσιας διοίκησης που αναφέρω παραπάνω στο παρόν άρθρο και γίνεται ακόμη περισσότερο απαράδεκτος αν λάβει κανείς υπόψη του ότι η συγκεκριμένη πρόταση συνοδευόταν από αυτούσια την πρόταση της ΚΟΜΑΘ για το συγκεκριμένο θέμα και η οποία αποτελεί θέση της μέχρι και σήμερα από το 2011 και είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα της. Εκφράσεις του τύπου: «εάν επιτραπεί το ραβδόκαννο θα σταματήσω το κυνήγι, γιατί θα φοβάμαι μην με πυροβολήσουν κατά την ώρα που θα κυνηγώ κάποιο άλλο θήραμα στον ίδιο κυνηγότοπο» ή «το Ελληνικό ανάγλυφο στους κυνηγότοπους δεν επιτρέπει το ραβδόκαννο» ή «θα δυσαρεστηθούν πολλοί κυνηγοί και δεν θα βγάλουν άδειες» και πολλά άλλα φαιδρά. Δηλαδή ο καλά εκπαιδευμένος κυνηγός με απόκτηση ειδικού διπλώματος θα είναι αυτός που θα πυροβολεί σε κάθε τι που θα κινείται μέσα στον κυνηγότοπο και τοιουτοτρόπως θα κινδυνεύει κάθε άλλος συνάδελφος που θα βρεθεί στον ίδιο κυνηγότοπο; Για το ανάγλυφο που πολύς λόγος γίνεται, μήπως έχουν την εντύπωση ότι το βλήμα από το ραβδωτό κυνηγετικό όπλο έχει την δυνατότητα να διαπερνά τα βράχια και το διογκωμένο έδαφος ούτως ώστε να προξενήσει ατύχημα σε συνάδελφο κυνηγό πίσω από μία πλαγιά; Η υποχρεωτική εκπαίδευση που θα ισχύσει μόνον σε αυτούς που θέλουν την απόκτηση του ραβδωτού, θα προξενήσει δυσαρέσκεια στους κυνηγούς και κατ’ επέκταση την μείωση των αδειών;
Αν αναλύσει κανείς την επιχειρηματολογία τους, εύκολα θα διαπιστώσει ή την παντελή έλλειψη βασικών γνώσεων επί του συγκεκριμένου αντικειμένου και τις αρνητικές επιπτώσεις που μπορεί να προξενήσει η ημιμάθεια, ή την μέγιστη μορφή της εγωκεντρικής συμπεριφοράς του Έλληνα. Αλήθεια αναρωτιέμαι, ποιά θα ήταν η γνώμη του αρχαίου συγγραφέα Ξενοφώντα εάν άκουγε σήμερα όλα αυτά τα απαξιωτικά επιχειρήματα για τον Έλληνα κυνηγό, από τον Έλληνα κυνηγό; Θαρρώ μόνον ντροπή.
Θα ρωτήσω ευθέως όλους τους συναδέλφους που αντέδρασαν και εξακολουθούν να αντιδρούν αρνητικά: Θέλουμε την εκπαίδευση του Έλληνα κυνηγού; Θέλουμε την διατήρηση του ελεύθερου παραδοσιακού κυνηγίου; Θέλουμε τον Έλληνα κυνηγό διαχειριστή της άγριας πανίδας; Θέλουμε τον Έλληνα κυνηγό να έχει ίσα δικαιώματα με τον αντίστοιχο Ευρωπαίο; Θέλουμε να σέβονται και να εκτιμούν τον Έλληνα κυνηγό οι συμπολίτες του; Θέλουμε να ανέβει το επίπεδο του Έλληνα κυνηγού;
Θα μπορούσα να θέσω και άλλα ερωτήματα, αλλά θεωρώ ότι αυτά που έθεσα αρκούν για να μπορεί κανείς να βγάλει τα ασφαλή συμπεράσματά του. Δεν έχω καμία αμφιβολία για τις απαντήσεις που θα δώσει ο καθένας, όλοι θέλουμε το ίδιο αποτέλεσμα.
Όμως αγαπητοί συνάδελφοι δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά, ούτε επιφοιτήσεις του Αγίου Πνεύματος για να γίνουν όπως τα βλέπει και τα θέλει ο καθένας από την δική πλευρά, χωρίς κόπο και θυσίες. Και το χειρότερο να θεωρούμε ότι όλα αυτά υποχρεούνται να τα κάνουν οι άλλοι και όχι εγώ, γιατί εγώ τα ξέρω. Οι εγωκεντρικές αντιλήψεις και οι λαϊκίστικες συμπεριφορές το μόνο που μπορούν να πετύχουν είναι την υποβάθμιση και την διάλυση αυτής της υπέροχης δραστηριότητας που λέγεται κυνήγι. Η εκπαίδευση και το υψηλό επίπεδο ενός ανθρώπου δεν αποκτώνται με λόγια και θεωρίες. Θέλουν κόπο, θέλουν θυσίες για να επιτευχθούν. Θα πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε όλοι οι συνάδελφοι κυνηγοί, ότι, το θήραμα είναι δημόσιο αγαθό και θα πρέπει να το διαχειριστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ούτως ώστε να έχουμε την δυνατότητα άσκησης της δραστηριότητας που αγαπάμε όλοι μας, να την συνεχίσουμε και να την παραδώσουμε αναλλοίωτη, όπως μας την παρέδωσαν οι γονείς και παππούδες μας, και εμείς στα παιδιά και εγγόνια μας.
Φίλε και συνάδελφε κυνηγέ, μάθε να «γεύεσαι» το κυνήγι μέσω της φιλοσοφίας των προγόνων σου. Διατήρησε και μετάδωσε την αντίληψη αυτή σε όλους τους συναδέλφους σου. Προβληματίσου βαθιά με τις παραπάνω σκέψεις και προσπάθησε να ξερι-ζώσεις τη μόλυνση της κυνηγετικής φιλοσοφίας που υπάρχει γύρω σου, ίσως και μέσα σου. Απέβαλλε τους εγωισμούς, ανταγωνισμούς, την εσωστρέφεια, την απαξιωτική και εγωκεντρική συμπεριφορά, γιατί αυτοί είναι οι μοναδικοί επικίνδυνοι εχθροί που μπορούν να σταματήσουν το κυνήγι.
