Γιατί εξομοιώνω τους κυνηγούς με τους κρεατοφάγους και γιατί πιστεύω ότι οι κυνηγοί είναι πιο έντιμοι.
Καταρχάς θεωρώ ότι οι περισσότεροι κυνηγοί και ψαροντουφεκάδες δεν έλκουν την απόλαυση τους από την εκτέλεση του θηράματος τους αυτή καθ’ αυτή.
Σε αυτή την περίπτωση θα είχαν πολύ περισσότερα να αποκομίσουν εργαζόμενοι σε ένα σφαγείο. Υποθέτω δηλαδή ότι αν τους έφερνες 100 λαγούς ή μπεκάτσες και τους έλεγες αντί να τρέχουν μαύρα χαράματα για κυνήγι στα βουνά και τα λαγκάδια απλώς να τα εκτελέσουν, θα προτιμούσαν τα βουνά και τα λαγκάδια.
Γράφει ο Αλέξανδρος Φατσής
nutri-vibes.com
Έχω την εντύπωση ότι η απόλαυση που νιώθουν προέρχεται από την προετοιμασία, την αδρεναλίνη, την εκπαίδευση των σκύλων, την συντροφικότητα που αναπτύσσεται με τα άλλα μέλη της ομάδας και το αίσθημα ότι έχουν πιάσει μόνοι τους την τροφή τους. Όχι από τον ίδιο το θάνατο του θηράματος τους. Αν ήταν απλώς σαδιστές θα μπορούσαν να βασανίζουν/θανατώνουν σκύλους, γάτες και ωδικά ή άλλα πτηνά αντί να ασχολούνται με το κυνήγι.
Ένας κυνηγός λοιπόν είναι κάποιος που αναζητά απόλαυση από μια ασχολία. Αυτή η ασχολία βέβαια συνεπάγεται τον θάνατο κάποιων ζώων. Αλλά αυτό είναι απλώς μια παράπλευρη απώλεια. Έτσι κι αλλιώς ο πόνος και ο θάνατος ενός ζώου είναι κάτι ασήμαντο για τους περισσότερους από εμάς.
Συγκρίνετε τώρα τη συμπεριφορά αυτή με κάποιον που τρώει κρέας. Επίσης δεν το κάνει επειδή θέλει να πεθαίνουν/υποφέρουν ζώα. Στόχος του είναι να απολαύσει την μπριζόλα του. Το αν πεθαίνουν ζώα του είναι αδιάφορο. Είναι μια παράπλευρη απώλεια και όχι το ζητούμενο. Αν οι μπριζόλες φύτρωναν αλλά παρόλα αυτά είχαν την ίδια ακριβώς γεύση, θα τις απολάμβανε εξίσου.
Τόσο ο κυνηγός λοιπόν όσο και ο κρεοφάγος επιζητούν την απόλαυση χωρίς να τους απασχολεί αν κάποιο πλάσμα πεθαίνει ή υποφέρει. Απλώς ο κυνηγός σκοτώνει το ζώο μόνος του ενώ ο κρεοφάγος πληρώνει κάποιον άλλο να σκοτώνει για λογαριασμό του.
Επιχείρημα 1ο: Το να τρώμε κρέας είναι απαραίτητο για την υγεία μας.
Πολύ συζητήσιμο. Έστω ότι δεν ίσχυε όμως. Πιστεύει κανείς ότι η συντριπτική πλειονότητα των κρεοφάγων αν τους αποδεικνύαμε ότι δεν τους χρειάζεται το κρέας στη διατροφή τους, αύριο θα γίνονταν vegan; Αμφιβάλλω…
Αν ήταν έτσι, θα είχαν φροντίσει να δουν ποια είναι η ελάχιστη ποσότητα κρέατος που πρέπει να καταναλώνουν μηνιαίως ώστε να είναι υγιείς και θα αντιμετώπιζαν το κρέας σαν φάρμακο. Μόνο και μόνο για να μην θανατώνονται και να μην υποφέρουν αναίτια κάποια πλάσματα.
Επιχείρημα 2ο: Τα ζώα που τρώμε εκτρέφονται γι’ αυτό το σκοπό.
Το γεγονός κάνει ακόμη πιο ανήθικη την κατανάλωση τους. Δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να γλυτώσουν.
Ο κυνηγός τουλάχιστον δίνει στα θηράματα του αυτή την ευκαιρία.
Επιπλέον τι σημασία έχει; Υποφέρουν λιγότερο; Αντιθέτως. Το θήραμα υποφέρει μόνο τη στιγμή της θανάτωσης του. Το μοσχάρι που τρως και η αγελάδα από την οποία πίνεις γάλα υποφέρει όλη της τη ζωή.
Τέλος υπάρχουν εκτροφεία θηραμάτων. Άρα μπορεί να πει ο κυνηγός ότι “τα ζώα αυτά εκτρέφονται γι’ αυτό το σκοπό”. Συνεπώς όσο ηθική είναι η θανάτωση του μοσχαριού, άλλο τόσο είναι και του ορτυκιού.
