Την “ολιστική” προσέγγιση του κυνηγίου επέλεξε να παρουσιάσει η Περιφέρεια Πελοποννήσου στην έκθεση “ΚΥΝΗΓΕΣΙΑ2017”. Όσοι επισκέφτηκαν την έκθεση θα παρατήρησαν την ξεχωριστή παρουσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου η οποία με επίκεντρο το ιδιαίτερα όμορφο περίπτερο της απλώθηκε σε όλη την έκθεση με μουσικές, χορούς, μυρωδιές και γεύσεις.
Στο περίπτερο της Περιφέρειας Πελοποννήσου είχε “μεταφερθεί” ένα τοπίο του Μαινάλου. Ένα χαρακτηριστικό ορεινό λιβάδι που σχεδόν όλοι οι κυνηγοί γνωρίζουν, με ένα ζωντανό έλατο στη μέση και με τους ήχους του δάσους να δίνουν την αίσθηση ότι κάποιο ζωντανό να πεταχτεί μπροστά σου…
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου θέλοντας να τονίσει το ενδιαφέρον της για την διατήρηση και την ευρωστία των βιοτόπων παρασκεύαζε και διένειμε στους επισκέπτες της έκθεσης σβόλους χώματος με σπόρους σιταριού, κριθαριού, βίκου κλπ τους οποίους μπορούν να αφήσουν στο κυνηγότοπο τους για να ενισχύσουν την τροφή των θηραμάτων.
Ο κυνηγός αν δεν γευτεί το αποτέλεσμα του κόπου του δεν μπορεί να πει πως ολοκλήρωσε την κυνηγετική διαδικασία. Στο περίπτερο της Περιφέρειας ετοιμάστηκαν παραδοσιακά εδέσματα με βάση το κρέας θηραμάτων, συνδυασμένα με σπαράγγια και μυρωδικά της ελληνικής φύσης, δίνοντας ξεχωριστά γευστικά αποτελέσματα που κέρδισαν όλους όσους τα δοκίμασαν. Ο σεφ Σταύρος Κουστένης απέσπασε εκατοντάδες συγχαρητηρίων για τις γευστικές δημιουργίες του.
Το κυνήγι στην Πελοπόννησο, όπως και σε όλη την Ελλάδα έχει βαθιές ρίζες από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Αυτό το αποδεικνύει και η θέση του στον παραδοσιακό πολιτισμό και την λαογραφία κάθε περιοχής. Στην έκθεση η περιφέρεια Πελοποννήσου παρουσίασε παραδοσιακά τραγούδια που μιλούν για τα κατορθώματα των κυνηγών, τις πέρδικες και τους λαγούς, τις ομορφιές της φύσης τα βουνά και τα λαγκάδια τις κορφές και τις ραχούλες που τόσο γοητεύουν τους κυνηγούς και τους ανθρώπους που βιώνουν τη φύση. Όλα αυτά συμπληρώνονταν με παραδοσιακούς τοπικούς χορούς.
Η Περιφέρεια Πελοποννήσου σε αυτή την έκθεση, έδειξε ότι το κυνήγι δεν είναι μόνο ακριβά όπλα τελευταίας τεχνολογίας, ρούχα και αρβύλες, αλλά είναι πολιτισμός, γεύση, τραγούδια και μουσική. Με την επιλογή της αυτή έδειξε στους κυνηγούς τον δρόμο αλλά και τα εφόδια για να διατηρήσουν το κυνήγι ως μια αέναη, αειφορική και παραδοσιακή δραστηριότητα κόντρα σε όσους επιζητούν τον περιορισμό ή την κατάργησή του.
