Τα οικονομικά προβλήματα και η παύση πληρωμής των εργαζομένων στην “Πήγασος Εκδοτική” έχουν αναστείλει την έκδοση του εβδομαδιαίου ένθετου “ΕΘΝΟΣ ΚΥΝΗΓΙ” και της ιστορικής εφημερίδας βέβαια . Αν τελικά δε βρεθεί λύση στα προβλήματα του εκδοτικού ομίλου το “Έθνος Κυνήγι” θα έχει την τύχη του ένθετου του Ελεύθερου Τύπου που η παύση της έκδοσής του εν μια νυκτί, είχε σοκάρει την κυνηγετική οικογένεια. Δυστυχώς η κυνηγετική πληροφόρηση συρρικνώνεται επικίνδυνα…
Το τεύχος Νο1 ένθετου κυκλοφόρησε την 17/12/1999 υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Χαρβαλιά. Ήταν σε μεγάλο μέγεθος (εφημερίδας) και μηνιαίο.
Σύντομα έγινε 15ήμερο και κυκλοφορούσε κάθε 2η Παρασκευή, ενώ από το τεύχος Νο23, της Πεμ.16/11/2000, άρχισε να κυκλοφορεί κάθε 2η Πέμπτη.
Από το τεύχος Νο51, της Πεμ.13/12/2001, κυκλοφορεί σε μικρό μέγεθος (περιοδικού) ενώ από το τεύχος Νο68, της Τετ.7/8/2002, έγινε εβδομαδιαίο και κυκλοφορεί κάθε Τετάρτη, μέχρι σήμερα.
Στη διεύθυνση του περιοδικού, τον Γ.Χαρβαλιά διαδέχτηκε ο Δημήτρης Στριλάκος και από το καλοκαίρι του 2013 ο Αντώνης Μπληζιώτης.
Ανακοίνωση των εργαζόμενων στον «Πήγασο»:
“Εδώ και λίγα 24ωρα το εκδοτικό συγκρότημα “Πήγασος” βρίσκεται αντιμέτωπο με την μεγαλύτερη πρόκληση της ιστορίας του. Ο εφιάλτης της πτώχευσης -χωρίς να ευθύνονται οι εργαζόμενοι – και η μόνιμη απουσία απο τα περίπτερα ιστορικών εφημερίδων που συνέβαλαν επι δεκαετίες στην ενημέρωση σημαντικής μερίδας της κοινής γνώμης με δεκάδες αποκαλύψεις, έγκυρες αναλύσεις και ρεπορτάζ, είναι εδώ εξαιτίας σειράς λανθασμένων χειρισμών!
Για τους 430 εργαζόμενους στην “Πήγασος”, ο κίνδυνος του “ξαφνικού θανάτου” σηματοδοτεί την άμεση μετάβαση τους στο καθεστώς της ανεργίας, χωρίς καν αποζημίωση και καταβολή δεδουλευμένων, δικαιώματα που για την πλειονοτητα των εργαζομένων στη χώρα θεωρούνται – και σωστά – αυτονόητα.
Ειναι η ώρα της μάχης με στόχο να κρατηθούν στην ζωή, ιστορικές εφημερίδες που θα συνεχίσουν να συμβάλουν στον πλουραλισμο και στην πολυφωνία, συστατικά απαραίτητα για την Δημοκρατία. Ειναι η ώρα που όλοι (τράπεζες, κυβερνηση, πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστικές οργανώσεις στον χώρο του Τύπου) πρεπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, απέναντι στις 430 οικογένειες αλλά και απέναντι στην ελευθεροτυπία ως αγαθού για την ίδια την κοινωνία. Χωρις υπεκφυγές, χωρις σκοπιμότητες.
Με τίμιο, “καθαρό” λογο και κυρίως με πραγματική βούληση για να βρεθεί λύση!”.
