Το ορτύκι και το τρυγόνι είναι δύο εντελώς διαφορετικά θηράματα, όσον αφορά τα όπλα και τη σκόπευση, που όμως τα κυνηγάμε την ίδια εποχή. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο του αφιερώματος απευθύνεται σε εκείνους που ψάχνουν τις λεπτομέρειες στον τρόπο κυνηγίου του κάθε θηράματος, είναι μερακλήδες και πάνω απ’ όλα ιδεαλιστές σε αυτό που κάνουν.
Το όπλο του ορτυκιού έχει κάποιες συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες, που είναι ταυτόσημες σχεδόν με εκείνες του «μπεκατσοντούφεκου».
Χρειαζόμαστε λοιπόν ένα όπλο που θα χρησιμοποιείται σε βολές από 10 έως 20 μ. Αν αποφασίσουμε να κυνηγήσουμε με αυτογεμές, το ιδανικό μήκος κάνης είναι 61 εκ. με τσοκάρισμα τελείως κύλινδρο CL.(*****) και με αυλό 18,3 χιλ. Επίσης το βάρος του να μην υπερβαίνει τα 3 κιλά και το διαμέτρημά του, εκτός από 12άρι, μπορεί να είναι 20άρι ή ακόμη και 28άρι για τους καλούς σκοπευτές. Βέβαια είναι σημαντικό να συνδυάσουμε ανάλογα το βάρος της γόμωσης σκαγίων του φυσιγγίου με το όπλο που εμείς έχουμε επιλέξει για το ορτύκι. Αν έχουμε προτίμηση στο δίκαννο στα ορτύκια, ένα πλαγιόκαννο – με το φαρδύ εύρος σκοπευτικού πεδίου – στο πάνω μέρος υπερέχει ελαφρώς του αλληλεπίθετου (σούπερ ποζέ). Στο δίκαννο το μήκος των καννών δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 66 εκ. και με τσοκάρισμα κύλινδρο και για τις δύο κάννες ή κύλινδρο τελείως για την δεξιά (*****) και βελτιωμένο κύλινδρο για την αριστερή (****). Το ίδιο βέβαια ισχύει και για το αλληλεπίθετο με την κάτω (*****) και την πάνω (****).
Η διάμετρος του αυλού παραμένει 18,3 χιλ. και το βάρος βέβαια του όπλου κάτω από τα 3 κιλά. Είναι βασικό στοιχείο να θυμόμαστε το πολύωρο περπάτημα σε συνθήκες μεγάλης ζέστης, που απαιτεί η περίοδος και ο τρόπος κυνηγίου του ορτυκιού, συνεπώς το βαρύτερο όπλο είναι κουραστικό. Αυτό που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι να μην μας κυριεύσει το άγχος και ο πανικός ότι θα μας φύγει του «πουλί» την στιγμή που σηκώνεται.
Θέλει ψυχραιμία και ήρεμη αντίδραση για να βγει μία σωστή επώμιση, που θα μας οδηγήσει στην επιτυχημένη βολή. Ο χώρος που το ντουφεκάμε ως συνήθως είναι ανοικτός με πλήρη ορατότητα και το ορτύκι δεν σηκώνεται με μεγάλη ταχύτητα ή ελιγμούς.
Άρα λοιπόν η νευρικότητα και η ανησυχία είναι ανώφελη όταν κυνηγάμε ορτύκια, γιατί μας οδηγεί σε αψυχολόγητες και υπερβολικά γρήγορες βολές, με συνέπεια να χάνεται ένας, σχεδόν, εύκολος στόχος.
Όσον αφορά το τρυγόνι, εδώ τα πράγματα αλλάζουν. Χρειαζόμαστε ένα όπλο καρτεριού με βάρος όμως που να μην ξεπερνά τα 3.5 κιλά, ανεξάρτητα αν είναι αυτογεμές ή δίκαννο. Στο αυτογεμές είναι ιδανικό το μήκος κάννης των 71 εκ., ενώ για το δίκαννο των 76 εκ. Για δίκαννο δεν θα συνιστούσα το πλαγιόκαννο στο τρυγόνι, εφόσον βέβαια κυνηγιέται με τον παραδοσιακό τρόπο στο καρτέρι.
Τα όπλα με στενό σκοπευτικό επίπεδο, όπως το αυτογεμές και το αλληλεπίθετο δίκαννο είναι ενδεδειγμένα για το συγκεκριμένο θήραμα. Η καλύτερη σύσφιγξη για το αυτογεμές είναι το ντεμί τσοκ (***), ενώ για το δίκαννο η πρώτη πρέπει να είναι οπωσδήποτε ντεμί (***) με λίγο στενότερη τη δεύτερη (**). Αν δεν μπορεί να βρεθεί ο συνδυασμός ***/** σε δίκαννο, τότε να προτιμήσουμε τον κλασικό συνδυασμό ***/*. Το όπλο που θα χρησιμοποιούμε στα τρυγόνια είναι χρήσιμο να έχει ανοικτότερους αυλούς από αυτόν που χρησιμοποιείται στα ορτύκια. Θεωρώ εξαιρετική επιλογή το 18,6 χιλ. αν και οι κάννες με διεύρυνση αυλού που συναντάμε σήμερα (18,7 –18,8 χιλ.) προσδίδουν στον κυνηγό σημαντικά πλεονεκτήματα στην ποιότητα της κατανομής της τουφεκιάς. Η ανάκρουση είναι σαφώς μικρότερη και συνεπώς δεν κουράζουν στη συχνή χρήση γομώσεων με 33-34 γρ. σκάγια.
Αυτό που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα στη σκόπευση του τρυγονιού είναι ο σωστός υπολογισμός της προσκόπευσης την στιγμή που η κάννη μας προσπερνάει το πουλί.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι το τρυγόνι κινείται γρήγορα και με ελιγμούς, άρα λοιπόν θα πρέπει να αντιδράσουμε με αποφασιστικότητα αλλά και ηρεμία την στιγμή που το τρυγόνι πλησιάζει και μπαίνει μέσα στα όρια βολής του καρτεριού μας.
Η θέση του σώματος πρέπει να είναι όρθια και άνετη, ώστε να μην νιώθουμε τους μυς των ώμων και των χεριών σφιγμένους, διότι τότε η επώμιση και η κίνηση προς το γρήγορο πουλί θα είναι ανεξέλεγκτη και με αρκετή δόση πανικού. Χρειάζεται λοιπόν ηρεμία και συγκέντρωση σε αυτό που πρόκειται να κάνουμε από την πρώτη στιγμή που μπαίνουμε στο καρτέρι μας.
