Πετροπέρδικα: Σεβασμός στην αρχόντισσα των ελληνικών βουνών

0

Έφτασε ο Οκτώβρης και οι περδικοκυνηγοί είναι σε πλήρη ετοιμότητα. Από την 1η Οκτωβρίου και κάθε Τετάρτη και Σαββατοκύριακο, μέχρι τις 15 Δεκέμβρη, θα μπορούν να σκαρφαλώνουν στα κατσάβραχα, για να συναντηθούν μ’ αυτήν που στοιχειώνει τα όνειρά τους, την αρχόντισσα του βουνού, την πετροπέρδικα.

Ένα σύμβολο της Ελληνικής Φύσης, όπως λέει και το επίσημο όνομά της, ALECTORIS GRAECA, δηλαδή Πέρδικα η Ελληνική. Ένα σύμβολο λεβεντιάς που αιώνες τώρα συντροφεύει τους ανθρώπους των άγριων αλλά πανέμορφων Ελληνικών βουνών και έχει τραγουδηθεί όσο κανένα άλλο πλάσμα στα δημοτικά μας τραγούδια. Ίσως για να την ευχαριστήσουμε που με τον λάλο της φέρνει το πρώτο φως της μέρας.

Η πέρδικα λοιπόν είναι θρύλος, παράδοση και ιστορία αυτού του τόπου, μα είναι και θήραμα δύσκολο, που το κυνήγι του θέλει πόδια και κυρίως ψυχή τόσο από τον κυνηγό, όσο και από τον σκύλο του. Ακόμα κι αν τα τελευταία χρόνια άνοιξαν δρόμοι μέχρι τις κορυφές και μπορεί να πάει και ένα απλό αυτοκίνητο, ακόμα κι αν ο κυνηγός διαθέτει καλύτερα άρβυλα κι εξοπλισμό, αυτή έχει «πιάσει» τα πιο δυσπρόσιτα και δύσβατα μέρη, τα πιο απότομα γκρέμια, στέκεται εκεί ψηλά σαν να του λέει ειρωνικά «έλα να με πιάσεις, αν το λέει η … περδικούλα σου»!

Είναι το πιο δύσκολο κυνήγι, από την άποψη των συνθηκών που αντιμετωπίζει το σώμα του ανθρώπου και του σκύλου. Το βουνό δεν «σηκώνει μαγκιές», πρέπει να «πας με τα νερά του», θέλει εμπειρία και γνώση, αλλά κυρίως θέλει μυαλό, για να έχεις πάντα τον έλεγχο. Υποτίμηση του κινδύνου ή υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων μας μπορεί να οδηγήσουν σε δύσκολες καταστάσεις. Σίγουρα βήματα λοιπόν και μετρημένα.

Όλοι αυτοί που θα βρεθούν στα ψηλά βουνά από μεθαύριο πρέπει να βάλουν το μυαλό τους να σκεφτεί και κάτι άλλο εκτός από την ασφάλειά τους. Πρέπει να σκεφτούν για το μέλλον του κυνηγιού της πέρδικας και για την ευθύνη που τους αναλογεί σαν υπεύθυνους διαχειριστές του θηράματος.

Πρέπει να σκεφτούμε τις δυσμενείς συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες, γι’ αυτό το πουλί, με την εγκατάλειψη των ορεινών και ημιορεινών καλλιεργειών και την υποβάθμιση και συρρίκνωση των βιοτόπων του. Πρέπει να σκεφτούμε ότι οι δρόμοι και τα μέσα μας επιτρέπουν τώρα να φτάνουμε δίπλα στο «κοτέτσι», ενώ πιο παλιά έπρεπε να σκαρφαλώνεις δυο ώρες για να βρεθείς στον κυνηγότοπο, έχοντας χάσει την μισή τους ενέργεια και ο κυνηγός και το σκυλί του.

Αν κάποιος θέλει να λέγεται περδικάς δεν μπορεί να μην σκέφτεται ότι σε κάθε κοπάδι πρέπει να μείνουν αρκετά άτομα, ώστε να διατηρηθούν σαν κοπάδι και να πολλαπλασιαστούν. Για να τα βρούμε και πάλι του χρόνου και κάθε χρόνο.

Δεν γίνεται να θες να λέγεσαι περδικάς και να καυχιέσαι για «νούμερα» στο καφενείο και να επιδεικνύεις φωτογραφίες με υπεράριθμα θηράματα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι μερικές φορές η νόμιμη κάρπωση των δύο πουλιών την ημέρα για κάθε κυνηγό, δεν πρέπει να εξαντλείται.

Και φυσικά δεν γίνεται να θες να λέγεσαι περδικάς και να μην έχει προσφέρει τίποτα γι’ αυτά τα πουλιά όλο τον υπόλοιπο καιρό, έστω ένα σακουλάκι με στάρι να το απλώσεις φεύγοντας από τον κυνηγότοπο. Να μην προτείνεις και να μην συμμετέχεις σε δράσεις του Κυνηγετικού Συλλόγου σου για την βελτίωση των βιοτόπων και την διαφύλαξη των πληθυσμών της πέρδικας από άρπαγες (τετράποδους και…δύποδους!!!).

Νόμιμη και κυρίως λογική κάρπωση λοιπόν, γιατί θες να σε λένε «περδικοκυνηγό» και όχι «κατσαρολάκια». Γιατί το κυνήγι της πέρδικας είναι για σένα εικόνες, χρώματα, ο πρωινός λάλος, ζέστη, κρύο, ιδρώτας, το κάψιμο στα πόδια, συγκίνηση, αδρεναλίνη, ο σκύλος σου που με κομμένα πέλματα «έφαγε το βουνό», φέρμα, «ξεκόλλημα», επιτυχία ή αποτυχία δεν έχει σημασία, τα μπράβο ή τα πειράγματα της παρέας ανάλογα…

Και πάνω απ’ όλα ασφάλεια, τα βήματά μας σταθερά και σίγουρα, όχι βιασύνες και επιπολαιότητες γιατί το βουνό δεν αστειεύεται, όπλο με ασφάλεια μέχρι τη στιγμή της βολής, πορτοκαλί γιλέκο για να μας βλέπουν

Σεβασμός και σωστή διαχείριση της αρχόντισσας του βουνού γιατί κάποιοι οικολογούντες περιμένουν στη γωνία για να μας «χωρίσουν» απ’ αυτήν.

Εξάλλου αυτό το λεβέντικο πουλί μόνο λεβέντες κυνηγοί αξίζουν να το κυνηγούν

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων