του Λεωνίδα Μητσιάλη
Άλλη μία (μάλλον μέτρια) κυνηγετική σαιζόν έφτασε στο τέλος της, και μερικοί από εμάς δεν θα καθαρίσουν και λαδώσουν τα αγαπημένα τους όπλα, ούτε θα τα κρύψουν στην πιο σκοτεινή μεριά της ντουλάπας τους. Αντιθέτως, θα ξεσκονίσουμε τα σκοπευτικά μας γιλέκα, τα γυαλιά και τα ακουστικά μας και θα ξεκινήσουμε μία νέα σαιζόν, σκοπευτική αυτήν την φορά, η οποία μπορεί να μας δώσει ανάλογες, ή ακόμα και μεγαλύτερες συγκινήσεις από το κυνήγι.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για ένα ενδιαφέρον ταξίδι σε έναν νέο κόσμο, ετοιμαστείτε να ταξιδέψετε σε μονοπάτια άγνωστα αλλά συναρπαστικά, ετοιμαστείτε για καρδιοχτύπια και συγκινήσεις, και έχετε υπ’ όψη σας… η σκοποβολή είναι ιδιαιτέρως εθιστική!
Λοιπόν; Πάμε σκοπευτήριο;
Κυνήγι & Σκοποβολή
Πολλά έχω ακούσει για αυτόν τον συνδυασμό όσο καιρό ασχολούμαι με την σκοποβολή. Αυτοί που δεν θέλουν να ασχοληθούν με την σκοποβολή (για οποιοδήποτε λόγο) προβάλλουν επιχειρήματα όπως “άλλο ο δίσκος κι άλλο το πουλί” ή “καλά τα πιατάκια, αλλά το πραγματικό ντουφέκι φαίνεται στο θήραμα” και άλλα πολλά. Από την μεριά τους κάποιοι σνομπ σκοπευτές (ευτυχώς είναι λίγοι) ανταποκρίνονται με φράσεις όπως “το μόνο αντικειμενικό μέρος για να κρίνεις το ‘καλό ντουφέκι’ είναι το σκοπευτήριο” κλπ. Υπάρχουν αλήθειες και ψέματα σε όλα αυτά, αλλά η ουσία είναι ότι το σκοπευτήριο βοηθά τα μέγιστα στην βελτίωση της σκοπευτικής απόδοσης στο κυνήγι και στον ασφαλή χειρισμό του όπλου.
Διάβασα κάποτε ένα άρθρο του Παύλου Κανελλάκη, του προέδρου της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, που ισχυρίζεται ότι ο σκοπευτής δεν εφαρμόζει σκόπευση στον δίσκο, αλλά έναν “σκοπευτικό παλμό” και επομένως η ενασχόληση του με την σκοποβολή δεν τον βοηθά καθόλου στο κυνήγι.
Παρ’ όλο που υπάρχουν κάποιες τεχνικές στο σκοπευτήριο που θα μπορούσαν να επαληθεύσουν αυτό του το επιχείρημα, η αλήθεια είναι ότι πρώτον αυτές απευθύνονται σε προχωρημένα στάδια αθλητών και σε απόλυτα εξειδικευμένους στόχους (όπως ο αυστηρός πρωταθλητισμός) και δεύτερον ακόμα και ένας “ρομποτικός” “σκοπευτικός παλμός” εάν διαθέτει σωστά στοιχεία επώμισης, εστίασης και κίνησης έχει να προσφέρει παρά πολλά στον κυνηγό/σκοπευτή.
Ανεξάρτητα από ποια τεχνική ακολουθεί κάποιος σκοπευτής, υπάρχουν κάποια βασικά στοιχεία που δεν μπορούν και δεν λείπουν από καμία τεχνική. Αυτά είναι, πρώτον και κυριότερο η σωστή επώμιση και δεύτερον η σωστή εστίαση στον στόχο (με διόφθαλμη όραση φυσικά). Αυτά τα δυο στοιχεία είναι το ίδιο σημαντικά στο κυνήγι όσο και στην σκοποβολή. Στο κάτω κάτω, και στις δυο δραστηριότητες, ο σκοπευτής/κυνηγός προσπαθεί να χτυπήσει έναν κινούμενο στόχο με λειόκανο όπλο.
Ένα τρίτο στοιχείο που απολαμβάνει ο καλός σκοπευτής είναι η ψυχραιμία. Ξέρει ότι ένας στόχος μπορεί να χτυπηθεί μέσα σε 5 δέκατα του δευτερολέπτου, ξεκινώντας ανεπώμιστος από την θέση αναμονής (στο skeet). Μέσα σ’ αυτόν τον χρόνο, έχει εντοπίσει τον στόχο, έχει επωμίσει το όπλο του, έχει παρακολουθήσει τον στόχο εφαρμόζοντας την απαιτούμενη προσκόπευση και έχει πυροβολήσει. Στα επόμενα 5 δέκατα, έχει αντιστρέψει 180° την πορεία του όπλου του και έχει πυροβολήσει και δεύτερο στόχο που κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα στην αντίθετη κατεύθυνση. Όταν λοιπόν αυτός βρεθεί στο κυνήγι, έχει την απόλυτη ψυχραιμία να μην τον ξαφνιάσει κανένα θήραμα όσο δύσκολο και να είναι, και με μια γλυκιά κίνηση, που την ξεκινάει οπότε αυτός κρίνει ότι πρέπει (πολύ σημαντικό στο καρτέρι) να πυροβολήσει.
Ένα τέταρτο στοιχείο (και κακώς το τοποθετώ τόσο χαμηλά στην κατάταξη) είναι ο ασφαλής χειρισμός του όπλου. Σίγουρα όλοι πιστεύουμε ότι είμαστε ασφαλείς στο κυνήγι και όποιος πιστεύει ότι μπορεί να προξενήσουμε ατύχημα είναι κινδυνολόγος. Πιστέψτε με, δεν έχετε δει τι πάει να πει ασφαλής χειρισμός του όπλου αν δεν έχετε επισκεφθεί ένα σκοπευτήριο. Ένας σκοπευτής στο κυνήγι κερδίζει απευθείας τους συγκυνηγούς του μόνο και μόνο από τον τρόπο που κρατάει και χειρίζεται το όπλο του ανά πάσα στιγμή.
Ένα πέμπτο στοιχείο, όχι βέβαια σε θέματα αποτελεσματικότητας, είναι οι παρέες που αποκτά κάποιος στο σκοπευτήριο, οι καινούριες φιλίες, και βέβαια η θεωρητική κατάρτιση που αποκτά γνωρίζοντας και συζητώντας με ανθρώπους που λόγω επαγγέλματος συχνάζουν εκεί. Ποιος δεν θα ‘θελε να πίνει τον καφέ του και να συζητά για σκόπευση και βλητική με τον Μπάμπη Αιγινήτη ή για εξωτικά κυνήγια με τον Γιάννη Λοβέρδο;
Δεν περιμένω όλοι όσοι διαβάσουν αυτά που γράφω να τρέξουν στο σκοπευτήριο, ούτε αυτοί που θα πάνε τελικά, να το αγαπήσουν όσο εγώ, αλλά ελπίζω να σας δώσω ένα έναυσμα να γνωρίσετε ένα χώρο που θα ωφεληθεί κι αυτός από την παρουσία σας, όσο κι εσείς από την ενασχόληση σε αυτόν.
