Επιτέλους, άρχισε το Κυνήγι στη Σαπιέντζα

0

 

Το κυνήγι στη Σαπιέντζα, στην καλύτερη ίσως από άποψη δυνατοτήτων και σπανιότερη από άποψη φυσικού κάλλους ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή (ρεζέρβα) όχι μόνο της χώρας μας αλλά και όλης της Ευρώπης, μετά από πολλές “φουρτούνες” εξασφάλισης κατάλληλου πλοιαρίου, επί τέλους άρχισε!
Αυτό σύμφωνα με την σχετική απόφαση λήγει τις 31-12-2002 και είναι σίγουρο ότι θα παραταθεί, μετά από αίτημά μας, που έγκαιρα θα υποβληθεί, μέχρι τη λήξη της κυνηγετικής περιόδου, 28-2-2002. Το κυνήγι σ’ αυτή -όπως σε κάθε άλλη ρεζέρβα (δημόσια ή ιδιωτική) σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία μπορεί ν’ ασκείται και μετά τη λήξη της κυνηγετικής περιόδου, όπως ακριβώς συμβαίνει σ’ όλες τις χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης και αυτό αποτελεί ρεαλιστικό στόχο μας, μ’ απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, εφόσον η άσκησή του δεν επηρεάζει αρνητικά, τους αριθμούς των θηραμάτων, την συνηθισμένη αναπαραγωγή τους και γενικά όλη την συμπεριφορά τους στο συγκεκριμένο οικοσύστημα (οι αρμόδιες σχετικές αρχές μάλλον θα χρειαστούν να εκπονήσουν σχετικές επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες, για ν’ απαντήσουν αιτιολογημένα, έτσι όπως άλλωστε έχουν υποχρέωση, στην περίπτωση που αντιμετωπιστεί αρνητικά το σχετικό μελλοντικό αίτημά μας).

Το μεγάλο ερώτημα είναι: τι θα κυνηγήσουν εκείνοι -στην πλειοψηφία τους μέσης και χαμηλής οικονομικής κατάστασης- που υποβάλλονται σε μεγάλους κόπους και δαπάνες και επισκέπτονται αυτή την περιοχή;
Τριχωτά (κρι-κρι, μουφλόν), που το κυνήγι τους ανεβάζει κατακόρυφα τα έξοδα της επίσκεψής τους και που διακαώς επιθυμούν οι αρμόδιοι ειδικοί του Υπουργείου Γεωργίας να καταστήσουν ως το αποκλειστικό θήραμα στη συγκεκριμένη περιοχή για δύο κυρίως λόγους α) γιατί δικαιολογούνται από ελιτιστική και αντιλαϊκή φιλοσοφία για το κυνήγι -αυτό ν’ ασκείται από τις ισχυρότερες κοινωνικοοικονομικές τάξεις και στρώμα του πληθυσμού όπως στις χώρες της Ε.Ε. και που δεν το θεωρούν όπως πράγματι είναι εύκολη, χωρίς κόπο λύση γι’ αυτούς και μ’ ελάχιστες δαπάνες συντήρησης και ανάπτυξης τους ή πτερωτά που θέλει η πλειοψηφία των κυνηγών εκτός των άλλων να υπάρχει αποσυμφόρηση από την κυνηγετική πίεση συγκεκριμένων περιοχών; Τι είδους τέλος πάντως είναι τα τελευταία; Είναι ενδημικά (πέρδικα και φασιανός -αλήθεια έχουμε ξαναδεί πόσα χρόνια, ίσως πάνω και από 15, έχει να εμπλουτιστεί με το τελευταίο είδος (φασιανό) -και παρόλα αυτά υπάρχει και κυνηγιέται, προς λύπη και πλήρη διάψευση των δήθεν ειδικών, που χωρίς επιστημονικά στοιχεία ισχυρίζονται, ότι αυτός δεν ευδοκιμεί στην συγκεκριμένη περιοχή) με ικανούς αριθμούς, που οι τόποι τους μόνο θα θηρεύονται για τη διατήρηση της αειφορίας της περιοχής και προέρχονται από επιστημονική ή άλλη υλικοτεχνική υποστήριξη -ειδικών, δασολόγων – θηραματολόγων, κτηνιάτρων κ.λ.π. μόνιμα εργαζομένων γι’ αυτό το σκοπό, που θα διαμένουν στην περιοχή αυτή, θα καταμετρούν, θα παρατηρούν και θα καταγράφουν επιστημονικά τη συμπεριφορά τους, θα επεμβαίνουν με κατάλληλες σπορές και άλλους τρόπους, για την εξασφάλιση της τροφής και του νερού που χρειάζονται επαρκώς αυτά (μάλλον σήμερα αυτά είναι σε χαμηλά επίπεδα για τις ανάγκες τους) και στην τελευταία περίπτωση με εμπλουτισμούς υγιών και ικανών πτηνών;

Ή αποδημητικά (ορτύκι, τσίχλα, μπεκάτσα κ.λ.π.) που άλλωστε μπορεί ο κυνηγός να βρει χωρίς καμιά επιβάρυνση και εκτός αυτών, που ευνοούνται από τις άριστες κλιματολογικές συνθήκες της συγκεκριμένη περιοχής κατά τη μετανάστευσή τους; Τι τέλος πάντων έχουν κάνει οι αρμόδιοι, (εδώ οφείλουμε να εξαιρέσουμε το Δασάρχη Καλαμάτας που από πληροφορίες μας φιλότιμα προσπάθησε να εντάξει την περιοχή αυτή σε μεγαλόπνοο πρόγραμμα του Υπουργείου Γεωργία επιδοτούμενου από την Ε.Ε. και να αναβαθμίσει αυτή, πλην όμως σκοντάψαμε στη ξερή και αναιτιολόγητη άρνηση των επαϊόντων του υπουργείου) προκειμένου με επιστημονικές μελέτες και παρεμβάσεις στην πανίδα και την μοναδικά σπάνια σε είδος χλωρίδα να αναβαθμίσουν την συγκεκριμένη περιοχή, ώστε αυτή να καταστεί ακόμα και διεθνώς τουλάχιστον την μεγαλύτερη διάρκεια του έτους πόλος ανάδειξης και κάθε μορφής ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής, με άμεσες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία του Νομού και γενικότερα στην Εθνική Οικονομία;
Πόσα χρήματα έχουν διατεθεί την τελευταία δεκαετία γι’ αυτό το σκοπό από το περίφημο ταμείο Κ.Τ.Γ.Θ. και Δασών στο οποίο λιμνάζουν 2 δισεκατομμύρια δραχμές χρήματα των Ελλήνων κυνηγών, που είναι από το νομό ανταποδοτικά γι’ αυτούς, ή από άλλο πρόγραμμα του Υπουργείου Γεωργίας ή του ΠΕΧΩΔΕ ή άλλου Υπουργείου που για τέτοιους σκοπούς παχυλά επιδοτούνται από την Ε.Ε.;� Μήπως υπάρχει από τους επαΐοντες συνειδητή υποβάθμιση του ρόλου και της λειτουργίας της, με σκοπό να παραχωρηθεί (με πώληση ή μίσθωση) με συμβολικό ποσό, όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις, σε ιδιώτες για διαφορετικό σκοπό;

Τις απαντήσεις στα παραπάνω ενδεικτικά ερωτήματα εκτός ίσως από το τελευταίο δεν τις θέλουμε, τις γνωρίζουμε πολύ καλά και τις βιώνουμε προς μεγάλη λύπη μας κάθε φορά που επισκεπτόμαστε την ελεγχόμενη αυτή περιοχή, που βαίνει συνεχώς φθίνουσα, κάθε χρονιά γίνεται και φτωχότερη από “την ιδιαίτερη φροντίδα και επιμέλεια των ειδικών” και είναι σίγουρο, ότι αν δεν υπάρξει αλλαγή πολιτικής νοοτροπίας και πρακτικής αυτή θα καταργηθεί ή θα ιδιωτικοποιηθεί για άλλους σκοπούς και εκτός των άλλων το μερίδιο ευθύνης του καθενός θα είναι μεγάλο, όχι μόνο απέναντι στους κυνηγούς αλλά και απέναντι σε όλους τους κατοίκους και την πολυπόθητη ανάπτυξη αυτού του τόπου.

Γ. Αποστολίδης
Πρόεδρος του Κ.Σ. Καλαμάτας

Share.

Τα σχόλια είναι κλειστά σε αυτό το θέμα


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων