Όπως συμβαίνει και με κάθε τεχνολογική επινόηση, η σωστή χρήση και εφαρμογή της ψηφιακής τεχνολογίας και των δυνατοτήτων του διαδικτύου, έχει θετικά αποτελέσματα στη διαχείριση του κυνηγιού.
Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι με το διαδίκτυο έχουμε
· Άμεση πληροφόρηση για τα θέματα του κυνηγιού
· Μαζική ενημέρωση των κυνηγών
· Διασύνδεση των κυνηγετικών οργανώσεων μεταξύ τους
· Πρόσβαση των κυνηγών σε επιστημονικά στοιχεία και βάσεις δεδομένων
Η άναρχη και χωρίς κανόνες όμως δημόσια παρουσίαση θεμάτων του κυνηγιού, που παραπέμπουν σε λαθροθηρίες και παραβιάσεις άγραφων και γραπτών κανόνων, επιφέρει τεράστια πλήγματα στη συνολική εικόνα του κυνηγιού.
Είναι γνωστό σε όλους, ότι οι διάφορες αντικυνηγετικές ΜΚΟ έχουν πολύ καλύτερη οργάνωση και παρουσία στο διαδίκτυο. Το ότι θα χρησιμοποιήσουν άμεσα κάθε θέμα που μπορεί να πλήξει το κυνήγι και τους κυνηγούς ,είναι επίσης γνωστό και δοκιμασμένο εδώ και χρόνια, με μεγάλη επιτυχία από μέρους τους.
Ο επικοινωνιακός τομέας και η προώθηση του κυνηγιού στην κοινωνία, δεν ήταν ποτέ το δυνατό σημείο των κυνηγών. Αντίθετα αποτελεί την αιχμή του δόρατος των διάφορων ζωοφιλικών και αντικυνηγετικών οργανώσεων. Οι ΜΚΟ ξέρουν πολύ καλά να στήνουν επικοινωνιακές καμπάνιες, με σκοπό να επηρεάσουν την κοινωνία και τους φορείς του κράτους με τις αντικυνηγετικές τους ιδεοληψίες. Και το επιτυγχάνουν όσο εμείς , ως κυνηγοί, τους παρέχουμε έτοιμη τροφή για να πλήξουν την εικόνα του κυνηγιού.
του Θωμά Μπατσέλα
ΟΡΙΩΝ
ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ ΤΩΝ ΚΥΝΗΓΩΝ
ΟΛΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
Είναι νωπές ακόμη οι μνήμες από την τελευταία ολική απαγόρευση του κυνηγιού που επιβλήθηκε σε όλη την Ελλάδα. Μια άσκοπη και άστοχη απαγόρευση από επιστημονική και διαχειριστική σκοπιά, όμως απόλυτα στοχευόμενη και κυρίως επικοινωνιακά δικαιολογημένη για την υπόλοιπη κοινωνία, των μη κυνηγών, που είναι και η πλειοψηφία.
Η ανάρτηση στο διαδίκτυο, φωτογραφιών που εξέπεμπαν ένα καθαρό μήνυμα λαθροθηρίας και παραβατικότητας, από μερικούς ανόητους κυνηγούς, έδωσε την αφορμή να εξαπολυθεί ένας σφοδρός επικοινωνιακός πόλεμος με στόχο την απαγόρευση του κυνηγιού. Αυτό που μπήκε μπροστά όμως σαν πρόσχημα ήταν η προστασία των αδύναμων και ταλαιπωρημένων θηραμάτων από τους ασυνείδητους κυνηγούς.
Η δύναμη της εικόνας είναι καταλυτική. Όταν ένας κυνηγός φαίνεται περιχαρής στη φωτογραφία να επιδεικνύει ως τρόπαια 30 μπεκάτσες, με ημερήσιο όριο τις 10, τότε παύει να ισχύει κάθε μέτρο επιστημονικής διαχείρισης. Αυτό που επικρατεί ως κλίμα στους διαδρόμους των υπουργείων, αλλά και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι : «σώστε τα πουλιά και τα ζώα από τους δολοφόνους κυνηγούς» Επιχειρήματα επιστημονικά υπάρχουν για να αντιταχθεί κανείς σ’ αυτό, όμως μπροστά στη βλακεία που αποτυπώνεται στην εικόνα, δεν έχουν δυστυχώς καμιά επικοινωνιακή ισχύ. Κανείς υπουργός δεν θα τολμούσε να ακούσει τους θηραματολόγους, όταν θα κατακλύζονταν από μηνύματα και εικόνες με τα «αίσχη των κυνηγών» που μάλιστα αυτοδιαφημίζονταν για τις ακρότητες τους.
Η επιλογή της ολικής απαγόρευσης ήταν η πιο βολική επικοινωνιακά λύση. Υπήρχε το υλικό, προσφορά των ίδιων των κυνηγών, για να την υπερασπίσουν στη συνέχεια οι ΜΚΟ. Από τη άλλη , τι θα υπερασπίζονταν δημόσια κάποιος κυνηγός, το δικαίωμα του στη λαθροθηρία και στην βλακεία?
Μια ενέργεια όπως η ανάρτηση κυνηγετικών φωτογραφιών, που με φυσιολογικές συνθήκες δεν θα δημιουργούσε πρόβλημα, βλέπουμε ότι βοήθησε τις γνωστές ΜΚΟ να επιβάλουν τις απόψεις τους για ολικές απαγορεύσεις κυνηγιού σε περίοδο χιονόπτωσης.
Δεν πρέπει λοιπόν να φωτογραφίζουμε τα θηράματα που σκοτώνουμε? Είναι το λογικό ερώτημα.
Κάθε άλλο.
Η φωτογραφία των θηραμάτων δεν είναι κάτι το ντροπιαστικό, ούτε πρέπει να κρύβουμε αυτά που θηρεύουμε.
Το θέμα είναι πως θα τα παρουσιάζουμε και με τι σκοπό.
Η ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
Όλοι σχεδόν οι κυνηγοί έχουν μαζί τους μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, τις περισσότερες φορές ενσωματωμένη με το κινητό τηλέφωνο, με δυνατότητες και επιλογές που θα ζήλευαν οι επαγγελματίες φωτογράφοι μερικές δεκαετίες πριν. Όπως τα άδεια όπλα σκοτώνουν τον κυνηγό λόγω λανθασμένων χειρισμών, έτσι και οι φωτογραφίες των κυνηγών μπορούν άνετα να σκοτώσουν το ίδιο το κυνήγι.
Η φωτογράφιση της κορύφωσης μιας κυνηγετικής σκηνής, που είναι η θανάτωση του θηράματος με τον πυροβολισμό, ξεφεύγει από τα όρια ενός ερασιτέχνη φωτογράφου – κυνηγού. Αυτό που μπορεί να φωτογραφίσει ο απλός κυνηγός είναι οι «πριν και μετά την κορύφωση» στιγμές. Η προετοιμασία, το απορτάρισμα του σκύλου με το θήραμα, η παρέα του κυνηγιού, το θήραμα στα χέρια του κυνηγού, η επιστροφή από τον κυνηγότοπο κλπ
Πρέπει να έχουμε όμως πάντα κατά νού, ότι τα θηράματα ανήκουν σε όλους και εμείς ως κυνηγοί είμαστε οι τυχεροί που δικαιούμαστε την κάρπωση τους. Έχουμε όμως την κοινωνική υποχρέωση να σεβόμαστε πρωτίστως αυτό που καρπωνόμαστε. Το τι θα εμφανίσουμε σε μια κυνηγετική φωτογραφία μας, εφόσον αυτή δεν παραμένει αυστηρά σε προσωπική χρήση και δημοσιοποιείται στο διαδίκτυο, είναι πολύ σημαντικό και ξεφεύγει από τα προσωπικά δικά μας γούστα και τις ατομικές επιπτώσεις. Ότι ανεβεί στο διαδίκτυο, δεν είναι πια ιδιωτική υπόθεση αλλά γίνεται πλέον δημόσια παρέμβαση και έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζουμε. Δεν είναι απλά μια φωτογραφία ή κάποια λόγια που ανταλλάσουμε με τον κολλητό μας στο καφενείο ή στο σπίτι μας.
Και ως δημόσιος λόγος, γιατί μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, πρέπει να υπόκειται σε κάποιες αναγκαίες στοχεύσεις και περιορισμούς.
Η δημόσια ανάρτηση, στο διαδίκτυο, μιας κυνηγετικής φωτογραφίας πρέπει, πέρα από την καθαρά καλλιτεχνική καλαισθησία και παρουσίαση να,
· Δημιουργεί ευχάριστη προδιάθεση
· Εκπέμπει ένα θετικό κυνηγετικό μήνυμα
Οι επαγγελματίες των ΜΜΕ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όπως ιστοσελίδες κυνηγετικών οργανώσεων, κυνηγετικές ιστοσελίδες ενημέρωσης, κυνηγετικά έντυπα κλπ. έχουν κάποιους στοιχειώδεις κανόνες ρύθμισης και προστασίας για να αποφεύγονται δημοσιεύσεις εικόνων, βίντεο και κειμένων που λειτουργούν αρνητικά για το κυνήγι.
Τι γίνεται όμως με τον άναρχο κυριολεκτικά διαδικτυακό χώρο των blogs, του facebook, του instagram, του twitter κλπ. Εκεί που ο κυνηγός μπορεί να αναρτήσει ζωντανά από τον κυνηγότοπο, την φωτογραφία ή το βίντεο από το κυνήγι του?
Οι λάθος φωτογραφίες και βίντεο είναι δυστυχώς τις περισσότερες φορές ο κανόνας και αποτυπώνουν όχι μόνο παράβαση ηθικών κανόνων του κυνηγιού αλλά και εξόφθαλμες παρανομίες και λαθροθηρίες.
ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Οι επαγγελματίες της διαφήμισης ξέρουν πολύ καλά τη δύναμη της εικόνας καθώς και την θετική προδιάθεση που δημιουργούν στους θεατές, μερικά στερεότυπα και γιαυτό τα χρησιμοποιούν με μεγάλη επιτυχία. Οι εικόνες ή τα βίντεο όπου εμφανίζονται παιδιά , σκυλιά, φύση και ευχάριστη παρέα, επηρεάζουν πάντα θετικά τους θεατές και γιαυτό κυριαρχούν στις διαφημίσεις.
Ως κυνηγοί, ζούμε και συνυπάρχουμε στο κυνήγι με την πλειοψηφία των παραπάνω θετικών προτύπων. Τα κυνηγετικά σκυλιά, η κυνηγετική παρέα και η ομορφιά της φύσης, μέσα στην οποία διεξάγεται το κυνήγι, είναι η καθημερινότητα μιας κυνηγητικής ημέρας. Παρόλα αυτά εμείς δεν τα εκμεταλλευόμαστε όπως πρέπει.
Φυσικά δεν είμαστε επαγγελματίες φωτογράφοι και ζωγράφοι, ούτε θα πρέπει να εκπαιδευτούμε και στον τομέα αυτό πριν βγούμε στο κυνήγι. Όμως κάποιοι στοιχειώδεις κανόνες αυτοπροστασίας πρέπει να υπάρχουν και να τηρούνται από τους κυνηγούς που αποφασίζουν να δημοσιοποιήσουν τις φωτογραφίες από το κυνήγι τους. Όχι τόσο για να φτιάξουμε τέλειες φωτογραφίες από καλλιτεχνική και επιστημονική σκοπιά, υπάρχουν οι επαγγελματίες γιαυτό, αλλά για προφυλάξουμε το το κυνήγι από μια ανεπίτρεπτη βλάβη.
Αποτυπώνοντας στη φωτογραφία μια κυνηγετική μας σκηνή θα πρέπει να έχουμε πρώτα κατά νου ότι.
1. Μια φωτογραφία είναι χίλιες λέξεις
2. Η φωτογραφία που αναρτάται στο διαδίκτυο δεν είναι ιδιωτική μας στιγμή, αλλά μια δημόσια τοποθέτηση
3. Μια κυνηγετική φωτογραφία πρέπει να μεταδίδει θετικά κυνηγετικά μηνύματα, σε κυνηγούς και μη κυνηγούς
Η κυνηγετική φωτογραφία για να εκπέμπει θετικά κυνηγετικά μηνύματα πρέπει να καλύπτει κάποιες προϋποθέσεις.
Πρέπει να δίνει στον θεατή τη δυνατότητα να αντιληφθεί τόσο το χώρο του κυνηγιού , όσο και τα θετικά συναισθήματα του κυνηγού.
Οι πρωταγωνιστές του κυνηγιού, ο σκύλος το θήραμα και ο κυνηγός, πρέπει να είναι και πρωταγωνιστές στη φωτογραφία.
Τα χαρακτηριστικά μια καλής κυνηγετικής φωτογραφίες είναι:
· Σεβασμός στον τρόπο που παρουσιάζεται το θήραμα
· Σεβασμός στους κανόνες και τη νομιμότητα του κυνηγιού
· Αξιοπρεπή στάση και παρουσίαση των κυνηγών
· Ανάδειξη των πρωταγωνιστών του κυνηγιού στη φυσική τους θέση και παρουσία.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι μόνο Ελληνικό, υπάρχουν και σε άλλες χώρες, ιδίως νοτιότερες από εμάς, χειρότερες καταστάσεις με ακόμη πιο αποκρουστικές εικόνες. Τέτοιες που δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές ακόμη και από τον μεγαλύτερο λαθροθήρα και συνειδητό παράνομο της δικής μας χώρας.
Όπως υπάρχουν και όμορφες στιγμές με υπέροχες φωτογραφίες και βίντεο από ελληνικά και ξένα κυνήγια. Ακολουθώντας τον δεκάλογο της σωστής κυνηγετικής φωτογραφίας θα μπορούμε να χαιρόμαστε τα κυνήγια εμείς και οι φίλοι μας, χωρίς να ντρεπόμαστε γιαυτό.
Ως κυνηγοί που συμμετέχουμε ενεργά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως πολύ εύστοχα χαρακτηρίζονται όλες αυτές οι εφαρμογές, βλέπουμε καθημερινά την καλή και κακή πλευρά των κυνηγετικών αναρτήσεων.
Ως χρήστες μπορούμε και πρέπει, αντί για τα περιβόητα like που επιζητούν όσοι ανεβάζουν παρόμοιες εικόνες, να αποδοκιμάζουμε κάθε τέτοια πρακτική. Είναι μια αποτελεσματική μέθοδος αποτροπής παρόμοιων περιστατικών και αν εφαρμοστεί μαζικά, θα δημιουργήσει εκ των πραγμάτων μια θετική κατάσταση.
Οι κυνηγετικοί μας φορείς πρέπει όμως να κινηθούν ένα βήμα παραπάνω. Πέρα από την προώθηση των θετικών εικόνων και προτύπων που θα γίνεται με αργά αλλά σταθερά βήματα, κάθε ανάρτηση στο διαδίκτυο που απεικονίζει παρανομίες, λαθροθηρίες, βασανισμούς θηραμάτων κλπ θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως αδίκημα αλλά και ως βάναυση δυσφήμιση του κυνηγιού και να ακολουθούν μηνύσεις από τα αρμόδια όργανα. Το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο για κακοποίηση και έκθεση θηραμάτων αρκεί και η ηλεκτρονική ταυτοποίηση είναι δυνατή για να ξεκινήσουν οι απαραίτητες διώξεις.
Δεν πρέπει να αφήσουμε τις γνωστές αντικυνηγετικές ΜΚΟ να έχουν το μονοπώλιο στην «προσχηματική» υπεράσπιση της κανονικότητας. Για μας τους κυνηγούς είναι πιο σημαντικό να εξαλείψουμε κάθε μορφή παραβατικότητας και ανήθικης συμπεριφοράς στα θηράματα.
Κλείνοντας, για να μην ξεχάσουμε ότι το κυνήγι μας είναι και ευχάριστες στιγμές, ας απολαύσουμε μερικές μοναδικές σκηνές που εμείς οι κυνηγοί έχουμε την τύχη να ζούμε στην πραγματική φύση. Το κυνήγι μέσα από μια καλή φωτογραφία , ξαναζωντανεύει μνήμες, συντηρεί το πάθος μας και ανανεώνει το κυνήγι.
