Στο κυνήγι το είχα ξεκινήσει με τον πατέρα μου δίπλα στη μάνα της, δηλαδή την έβλεπε που φέρμαρε κλπ και άρχισε να φερμάρει από μόνο αφού είχε δαγκάσει τα πρώτα του ορτυκάκια. Δηλαδή δεν μπήκα στην διαδικασία να το κάνω με φτερό για να φερμάρει κλπ κλπ. Από μόνο του ξεκίνησε, απλά είχε δίπλα του ένα έμπειρο σκυλί. Στο απόρτ δεν θέλει σχεδόν καθόλου εκπαίδευση καθώς το έχουν βαθιά έμφυτο τα βίζσλα. Τό είχα κάνει μερικές φορές με σκοτωμένο θήραμα και αυτό ήταν. Τώρα στο σπίτι μέσα δεν το είχα καθώς έχω ένα ύπαίθριο χώρο για τα σκυλιά σαν μπαλκόνι στο υπόγειο και εκεί τα έχω τα σκυλιά μου. Πάντως όποτε το είχα βάλει μέσα στο σπίτι για πλάκα το ζώο ήταν “κυρία”, ούτε να ανέβει σε καναπέδες ούτε τίποτα. Σαν να αντιλαμβανόταν ότι ήταν ο χώρος των αφεντικών της και έπρεπε να τον σεβαστεί. Πάντως είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν θα έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα να το έχεις μέσα στο σπίτι, ειδικά εάν το πάρεις από μικρό. Τα ζώα αυτά έχουν μυαλό και δεν είναι “ατσόυμπαλα” και ότι του ζητάς θα το καταλαβαίνει. Και όπως είπε πάρα πολύ σωστά ο Παναγιώτης δεν θέλει βία, όσο πιο πολύ αγάπη θα πάρει τόσο πιο πολύ θα γίνετε θυσία για σένα. Εγώ φίλε μου αυτά αποκόμισα από το βίζσλά που μεγάλωσα απο 1 ημέρας έως 14 χρονών που έφυγε. Εάν πάρεις σκυλί από καλά κυνηγετικά αίματα νομίζω δεν θα το μετανιώσεις. Καλή επιλογή 🙂
Και ακόμη μία φώτο από το αρχείο μου 🙂