Υπαρχει «σωτηρια» για αυτον τον σκυλο?
Ειλικρινά δεν ξέρω. Μόνο κάποιος εκπαιδευτής που θα θέλει να δουλέψει με έναν προβληματικό σκύλο (και όχι να του δείξει μόνο θηράματα) θα μπορέσει να σου απαντήσει. Αυτός θα διαπιστώσει στην πράξη αν ο σκύλος θέλει να βρει θηράματα, δεν τα αποστρέφεται, δεν τα συχαίνεται ή δεν τα φοβάται. Και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να εξακριβώσεις, όλα τα άλλα φτιάχνονται. Η αδιαφορία του στο θήραμα που φτερουγίζει με προβληματίζει ενώ από την άλλη φερμάρει τα της αυλής. Αν έχει κάποια μικρή φοβία ή μικρή αποστροφή για το θήραμα, ίσως, η ασφάλεια της αυλής του επιτρέπει να ασχοληθεί μαζί τους.
Η γνώμη μου είναι να βρεις πρώτα τον λόγο που αδιαφορεί. Αν είναι γενετικό, ασχέτως του βάρους των πιστοποιητικών του, άσε τον για σκύλο συντροφιάς. Υπάρχει περίπτωση να έχει αργήσει να καταλάβει τον τρόπο κυνηγίου και με ένα ξεσήκωμα ακόμα να αλλάξει 180ο. Γιαυτό συζήτα με τον εκτροφέα, σίγουρα θα γνωρίζει.
Το δεύτερο που θα πρέπει να αποφασίσετε είναι για τι σκύλο θέλετε (φέρμας ή ξεπετάγματος) και να του συμπεριφέρεστε/κυνηγάτε/εκπαιδεύεται ανάλογα. Για φέρμα, ουδέποτε ντουφεκίζουμαι αφερμάριστο πουλί. Τα επαναλαμβανόμενα λάθη θέλουν περισσότερο χρόνο διόρθωσης.
Μπορω να κανω κατι τωρα?
Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση αδιαφορίας/απέχθειας/φόβου για το θήραμα που χρειάζονται εξειδικευμένες γνώσεις, όλα τα άλλα διορθώνονται, αρκεί ο εκπαιδευτής να έχει γνώσεις, υπομονή και επιμονή.
Όποτε διερευνήσεις αυτά, θα προχωρήσουμε και στο απόρτ και την σταθερή φέρμα και ότι άλλο θέλεις.
Υ.Γ. Για να μη μείνει μετέωρη η ερώτηση σου, τι θα προσφέρει το στητό μετά από 40 και 10 ξεσηκώματα άγριων. Θα προσφέρει αυτό ακριβώς που δεν έκανε και δεν έκανες στον κυνηγότοπο. Θα σταματήσει (αρχή φέρμας) με ένα σχοινάκι ή άλλους προσχεδιασμένους τρόπους. Τα ήμερα τα χρησιμοποιούμε για να στήσουμε ένα σενάριο όπως εξυπηρετεί εμάς προκειμένου να δείξουμε στον σκύλο τι θέλουμε να κάνει. Μετά είναι άχρηστα.