Λοιπον, καταρχην να ευχαριστησω και δημοσιως το Δημητρη, για την υποδοχη και φιλοξενια, αλλα και την μεταφορα προς και απο την ταβερνα, το ξενοδοχειο, το αεροδρομιο και φυσικα το κυνηγι της επομενης μερας.
Επισης το Μακη και το Σταυρο για το αψογο της διοργανωσεως, και το εκλεκτο των μεζεδων (αυτο το τηγανιτο πνευμονι ακομα το θυμαμαι).
Ηταν η πρωτη συναντηση με παλια και νεοτερα μελη του φορουμ, αλλα αισθανομουνα οτι ειναι σαν να σας ηξερα καιρο. Υπηρχε μια οικιοτητα που καμμια φορα νομιζεις οτι ειναι δεδομενη σε συναντησεις μεσω Ιντερνετικων φορουμ, αλλα δυστυχως δεν ειναι. Χαιρομαι που ειχα την ευκαιρια να μιλησω με το Κωστα για τις γομωσεις, το Θανο, το Γιωργο (ο τονος στο ι 
), το Βαγγελη που με περασε γμτ στο ποιος ηρθε απο πιο μακρια, το Θοδωρη που με τσιγκλαγε καθε τοσο με το τι κυνηγαμε εμεις εδω κατω (
) το Λεωνιδα που μου εδειξε με πολυ δημοκρατικο τροπο οτι μπορω να εξηγησω στο Θοδωρη γιατι του αρεσει το κυνηγι του βαλτου (αν ηθελες να σφαξεις καποιον Λεωνιδα με το μαχαιρι αυτο θα εκανες κανενα χρονο περιπου 
) και γενικα ολα τα παιδια. Ηταν μια πολυ ευχαριστη εμπειρια που θα επαναληφθει.
Στα κυνηγετικα τωρα, καταρχην ενα μεγαλο ευχαριστω στο Θανο, που επεσε διανα. Το μερος φοβερο, ειδικα εκει πανω στα πευκα ηταν το κατι αλλο. Οπως σας ενημερωσε πριν ο Δημητρης, μας καβαλησαν οι φασες και δυστυχως δεν καταφερουμε να πιασουμε ουτε μια. Ο νομος του κυνηγιου που λεει οτι οταν μετακινηθεις τοτε τα πουλια θα περασουν απο πανω απο την προηγουμενη θεση επιβεβαιωθηκε. Μετα το πρωτο κοπαδι, το οποιο ουτε καν ειδα, αλλα ακουσα, μας καβαλησαν μερικες ακομα αλλα σε μεγαλυτερο υψος, και ειδικα εγω οπλισμενος με περιπου 40 διαφορετικες μαρκες φυσιγγια απο Sporting εως μαλλινη ταπα, και σκαγια απο 7 εως 9 ειχα πιθανοτητες μηδαμηνες εως καμμια να πιασω καποια. Επισης ενα ευχαριστω και στο Σταυρο που με εξοπλισε (και γω ο παραξενος μουρμουριζω για τα φυσιγγια 
)
Μετα οτι και αν εκανα δεν περασε κατι, και ετσι μονο με περπατητο καναμε με το Δημητρη μερικα πουλια, απο τα εκατονταδες κυριολεκτικα που ειδαμε. Επισης ο Δημητρης μου επιβεβαιωσε γιατι λενε οτι εχει καλο απορτ .
Μπορει να ηταν φτωχη σε καρπωση, αλλα πιστευω οτι ηταν πλουσια σε εμπειριες, και ετσι η πρωτη κυνηγετικη εξορμηση με το Δημητρη, το Σταυρο, και αργοτερα το Γιωργο Duckhunter μαλλον θα επαναληφθει οταν μπορεσω να ξανανεβω. Παντως οφειλω να πω, οτι παρολο που δεν ειχα καμμια εμπειρια απο το πως κυνηγουν τα αλλα παιδια, δεν βρεθηκα σε δυσκολη θεση, παντα ηξερα που ειναι, και φροντιζαν να το επιβεβαιωνουν καθε τοσο. Αυτο ειναι για μενα σημαντικο γιατι εχω τυχει και με παρεες που ειναι επικινδυνες ισως και απο αγνοια.
Τα διασκεδαστικα σημεια του ΣΚ ηταν ο τροπος που Λεωνιδας εδιωξε τη λουλουδου (οχι δεν το λεω ακομα και αν με βασανισετε…!!!) και ο τροπος που με κοιταζε ο ξενοδοχος οταν βγηκα στις 6 το πρωι με τα ρουχα και πως γυρισα λασπωμενος και μπηκα μεσα στο ξενοδοχειο…
Να ‘στε καλα ολοι παιδια, ηταν ενα υπεροχο Σ.Κ. και σιγουρα αξιζε και τη βροχη, και το κρυο αλλα και οποια αλλη ταλαιπωρια.
… προσωπικά ταξίδεψα Σ/Κ ορεινή Αρκαδία (Γορτυνία) για κοινωνική υποχρέωση (μνημόσυνο) και ενώ το Σαββατο μας λύσσαξε στην βροχή, που έπεφτε κατά διαστήματα έντονη και την βγάλαμε εσώκλειστοι, το πρωΐ της Κυριακής που “κράτησε” για κυνήγι ήμουν αποκλεισμένος στην εκκλησία και στα λοιπά διαδικαστικά 
… 
