ΝΕΟ FRANCHI ΑΥΤΟΓΕΜΗ INERTIA

Πολύ ενδιαφέρον Βαγγέλη, πολύ ενδιαφέρον…

Γιατί μου θυμίζει λίγο το αλληλεπίθετο Cynergy?
Κάτι το πέλμα του κοντακίου, η σκανδαλοθήκη … α ναί! και η πάπια που κατηφορίζει προς τα εμπρός (νέα μόδα;.

Λεωνίδα, για υδρόβια, θα προτιμούσα και εγώ το μαύρο.  Το max-4 μου φαίνεται λίγο εξεζητημένο.  Θα γελάει ο κόσμος αν το πάρεις στις τσίχλες.

Γιατί τόσες γωνίες στην σκανδαλοθήκη; Γιατί δεν βάζουν ένα απλό, λιτό και όμορφο καμπύλο σχήμα; Το πολύ “design” οδηγεί σε υπερβολές μερικές φορές.

Αυτή η πατέντα στο πέλμα του κοντακίου δεν μου φαίνεται καλή ιδέα (όπως και στο cynergy).  Θα μας αναγκάζουν να αγοράζουμε μόνο τα δικά τους πέλματα αν θέλουμε κάποια τροποποίηση.  Θα βρίζουν και οι οπλουργοί…  Εντάξει, δεχτήκαμε τα επίπεδα πέλματα για χάριν ευκολίας, εναλλαξιμότητας κλπ.  Εγώ θα προτιμούσα ένα απλό κοίλο πέλμα από κάποιο μαλακό και ανθεκτικό υλικό.  Ο ώμος μου είναι καμπύλος και όχι ίσιος!!

Τώρα που το παρατηρώ, ίσως κατά την ανάκρουση, αν είναι αρκετά μαλακό στο κέντρο, να παίρνει κάπως το σχήμα του ώμου.

[indent]

Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από Hunter.Gr στίς 01 Mάρτιος 2005

Νίκο επέτρεψε μου να γράψω σχετικά με το μήνυμα σου δυο κουβέντες, χωρίς πρόθεση αντιπαράθεσης και κριτικής…απλά διάθεση για κουβεντούλα και ανταλλαγή απόψεων…

Γιατί μου θυμίζει λίγο το αλληλεπίθετο Cynergy?
Κάτι το πέλμα του κοντακίου, η σκανδαλοθήκη … α ναί! και η πάπια που κατηφορίζει προς τα εμπρός (νέα μόδα;.

Cynergy? Νέα Μόδα; Έχεις δει Νίκο την νέα Browning Gold Evolve?

Ναι, μάλλον μόδα είναι…

Λεωνίδα, για υδρόβια, θα προτιμούσα και εγώ το μαύρο.  Το max-4 μου φαίνεται λίγο εξεζητημένο.  Θα γελάει ο κόσμος αν το πάρεις στις τσίχλες.

Μα φίλε μου η παραλλαγή Max4 προορίζεται ειδικά για υδρόβια έτσι; Όχι για τσίχλες. ΟΚ, και εγώ θέλω ένα όπλο που να μου καλύπτει όσο δυνατόν περισσότερες ανάγκες και καταστάσεις. Μου αρέσει όμως και το εξειδικευμένο.

Γιατί τόσες γωνίες στην σκανδαλοθήκη; Γιατί δεν βάζουν ένα απλό, λιτό και όμορφο καμπύλο σχήμα; Το πολύ “design” οδηγεί σε υπερβολές μερικές φορές.

Πολύ σωστά το λες. Σε συνδυασμό με την ανάγκη προσέλκυσης νέων πελατών (μάρκετιγκ και την νέα μόδα που λέγαμε παραπάνω.

Αυτή η πατέντα στο πέλμα του κοντακίου δεν μου φαίνεται καλή ιδέα (όπως και στο cynergy).  Θα μας αναγκάζουν να αγοράζουμε μόνο τα δικά τους πέλματα αν θέλουμε κάποια τροποποίηση.  Θα βρίζουν και οι οπλουργοί…  Εντάξει, δεχτήκαμε τα επίπεδα πέλματα για χάριν ευκολίας, εναλλαξιμότητας κλπ.  Εγώ θα προτιμούσα ένα απλό κοίλο πέλμα από κάποιο μαλακό και ανθεκτικό υλικό.  Ο ώμος μου είναι καμπύλος και όχι ίσιος!!

Τώρα που το παρατηρώ, ίσως κατά την ανάκρουση, αν είναι αρκετά μαλακό στο κέντρο, να παίρνει κάπως το σχήμα του ώμου.

Αν άνοιξες μια από τις εικόνες υψηλής ανάλυσης θα είδες ότι το πέλμα είναι ουσιαστικά η “κομένη” (φθηνή) έκδοση του Comfortech που παρουσίασε πρόσφατα η Benelli. Οι Αμερικανοί κυνηγοί πάντως την SBE II με το Comfortech την υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό από ότι διαβάζω. Προφανώς εκτιμούν περισσότερο το μειωμένο λάκτισμα από την εναλλαξιμότητα και την δυνατότητα customization. Και κάτι άλλο…αυτά τα όπλα από ότι είδα όλα έχουν συνθετικό κοντάκι. Εκεί ούτως ή άλλως το παιχνίδι του gun fitting το είχαμε χαμένο. Το πέλμα ήταν απλά το κερασάκι στη τούρτα. Μένουν μόνο οι φλάντζες αλλαγής κλίσης πια.

Τώρα το ερώτημα που μου μένει, διαβάζοντας τα μηνύματα μας, είναι αν προσαρμόζεται η βιομηχανία όπλων στις δικές μας ανάγκες (που είναι σίγουρα πολλές και διάφορες) ή αν πολύ απλά “βαρέθηκε” και τώρα κοιτάει να προσαρμόσει εμάς στις δικές της ανάγκες;

Αυτά τα λίγα, αναμένοντας κι άλλες γνώμες,

[/indent]

Ακριβώς, παιδιά. Περί ορέξεως ουδείς λόγος. Εμένα πάντως, η άποψη του Νίκου με βρίσκει τελείως αντίθετο. Αλλίμονο αν σταματήσουμε την πρόοδο και την δυναμική νέων προιόντων στην αγορά, επειδή έχουμε βολευτεί κάτι άλλο. Μην ξεχνάς Νίκο, ότι και η 391 σου, που εσύ πλέον θεωρείς κλασσική και απέριττη, όταν πρωτοβγήκε, εθεωρείτο πολύ μοντέρνα και ριζοσπαστική.

Εγώ δεν μπορώ να πω ότι βρίσκω την νέα Franchi ριζοσπαστική, ιδίως εφόσον κυκλοφορούν άλλα μοντέλα όπλων, όπως αυτά που αναφέρατε πιο πάνω, που είναι ακόμα πιο τολμηρά.

Οι αμερικάνοι λένε “form follows function”, “Η μορφή ακολουθεί την λειτουργικότητα”. Αν το σχέδιο ξενίζει επειδή εκπορεύεται από την λειτουργικότητα, τότε είναι σωστό. Αν πάλι, είναι κόλπα marketing, τι να κάνουμε; Ούτε η πρώτη θα είναι ούτε η τελευταία εταιρεία που καταφεύγει σε εντυπωσιασμούς για να πουλήσει.

Επανέρχομαι στο θέμα αυτό, μιας και εδώ θίξαμε πάνω στη κουβέντα, δυο τρία αρκετά ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με τα όπλα και είναι κρίμα να τα αφήνουμε ασχολίαστα, μιας και έχει αρκετό ζουμί η ανάλυση τους (εκτός και προτιμάτε να ανοιχτεί νέο θέμα…be my guest).

Θα συμφωνήσω και εγώ με τον φίλο μου τον Leo σχετικά με τον “μηχανισμό εξέλιξης” των νέων όπλων. Μπορεί να με ξενίζει, ίσως να μου ξυνίζει μάλιστα, εξ’ου και τα περί μόδας κλπ. δύσπιστα που ανέφερα στο προηγούμενο μου μήνυμα, αλλά είναι και ο μόνος τρόπος (για μένα) να βγούν νέες ιδέες. Και αν βγαίνουν νέες ιδέες όλο και κάτι καλό θα μείνει. Η δυσπιστία μου ίσως να οφείλεται και στο ότι βλέπω όλο και λιγότερες “ιδέες” να βγαίνουν, που να με βάζουν σε πειρασμό. Αλλά σε αυτό μάλλον φταίω εγώ έτσι; Ίσως να μην ανήκω πια στα συνήθη target group χρηστών όπλων πια. 

Το άλλο θέμα που θίξαμε και μου αρέσει πολύ, σαν συζήτηση και όχι μόνο, είναι η ανάγκη ή όχι χρήσης εξειδικευμένου εξοπλισμού. Κατ’ επέκταση και ενός εξειδικευμένου όπλου. Πριν 4-5 χρόνια, πίστευα κι εγώ όπως και ο φίλος μας Νίκος, ότι το καλό όπλο για μένα θα ήταν αυτό που θα με βόλευε σε όλα μου τα κυνήγια. Αλλά σιγά σιγά, οδηγήθηκα σε ολική αναθεώρηση αυτής της άποψης. Γιατί; Μα γιατί δεν έκανα πια τα ίδια κυνήγια!

Εφόσον με την απόκτηση ικανού σκύλου άρχισα να ασχολούμαι  και με κυνήγια φέρμας πέρα από τα καρτερίσια που ασκούσα κυρίως πριν, διαπίστωσα ότι η καραμπίνα μου παρ’όλες τις φιλότιμες προσπάθειες μου δεν με πολυβόλευε…Μάλλον, το όπλο με βόλευε μια χαρά, απλά όταν δοκίμασα να κυνηγήσω ορτύκι ή μπεκάτσα με ένα πιο σβέλτο αλληλεπίθετο, οι επιδόσεις μου σε αύτά τα κυνήγια βελτιώθηκαν θεαματικά! Στην αρχή πίστεψα μάλιστα ότι αυτό ήταν πλέον το “ιδανικό” μου όπλο που θα με βόλευε σε όλα μου τα κυνήγια…Δυστυχώς όμως, στα τρυγόνια, τις φάσσες και τις τσίχλες, οι επιδόσεις μου με αυτό μειώθηκαν κατά πολύ.

Το έψαξα και το ψάχνω ακόμη, η άποψη που κυριαρχεί στο μυαλό μου όμως τώρα είναι  η εξειδίκευση (με την προϋπόθεση βέβαια ότι όλα τα όπλα μας “έρχονται” σωστά και ρίχνουν εκεί που θέλουμε, για να μην παρεξηγηθώ).

Καλές και σωστές είναι οι διάφορες λύσεις που έδωσαν οι οπλοβιομηχανίες, με τα εναλλασόμενα τσοκάκια π.χ. ή τις φλάτζες που λέγαμε (αν και δεν συγκρίνονται από άποψη ευκολίας χρήσης σαν λύση παραμετροποίησης), αλλά πια πιστεύω ότι το κάθε κυνήγι θέλει το όπλο του, αν θέλουμε το τέλειο. (ποιο τέλειο; υπάρχει