ΒΑΦΗ ΚΟΝΤΑΚΙΟΥ

Για τα ραγισματα μια καλη ξυλοκολα κανει δουλεια, αλλα ειναι αναλογα το σημειο που ειναι το ραγισμα,,λογο της δουλειας μου εχω κολιση
πολλα κoντακια απο φιλους μου..αν εχει ψωμι εκει που ειναι το ραγισμα κανω μια μικρουλα τρυπα και περναω μια γκαβιλια [η οποια ειναι απο στρογκυλη
οδοντογλυφιδα] ετσι εχεις ενα μερος συνδεσης που κρατα γερα το ενα κοματι ξυλου με το αλλο, μετα βαζεις κολα και το σφιγκης πολυ καλα
για να κολιση καλα θελουμε 8 ωρες,,αμα το σημειο ειναι δυσκολο η κυρτο και δεν πιανει το σφυχτηρακι μας, το σφιγκουμε με ταινια,η ακομα και με δεσιμο
αν το σημειο δεν εχει ψωμι=ξυλο αρκετο για γκαβιλια τοτε το κολαμε ως εχει παλι με κολα και ταινια…για το γεμισμα ανακατεβουμε ξυλοκολα με πριονιδη
απο μασιφ καλο ξυλο, και στοκαρουμε το σημειο, και αφου στεγνωση το τριβουμε μεχρι να το φερουμε εκει που θελουμε

αυτές είναι οι μετατροπές που σκεφτομαι να κάνω στα ξύλινα μέρη του πλαγιόκαννού μου. Σκοπός ειναι να γίνει μονον πιο εργονομικό.
http://s148.photobucket.com/albums/s30/Chr…ications.jpg%26

1. Ξύσιμο του νυχιού στην άκρη της πάπιας, ώστε ο δείκτης του αριστερού χεριού να μπορεί να ακουμπάει την ρίγα κάτω και ανάμεσα απο τις δύο κάννες, κατά την σκόπευση.
2. Απάλειψη με γυαλοχαρτο και ψιλή ράσπα στο σημείο 2 του πρησμένου μάγουλου, και του υπερυψωμένου σημείου 2, ώστε η λαβή να γίνει ενιαία. Αναρωτιέμαι αν αυτό πρέπει να το κάνω, επειδή το παρατηρώ στα περισσότερα δικαννα. Δεν ειναι καλό να επεμβαίνεις στον εργονομικό σχεδιασμό του κατασκευαστή. Μπορεί το μικρό αυτό πρήξιμο να κοντραρει στην δεξιά μας χούφτα κατά την ανάκρουση. Αν κατεβάσω αυτο το μικρό πρήξιμο και καταλήξω σε μια σχεδόν κυλινδρική λαβή, μπορεί το όπλο να γλυστράει μεσα στο δεξί μου χέρι κατά το λάκτισμα. ϊσως η απάλειψή του ταιριάζει πιό πολύ σε αγγλέ κοντάκι. Αν θέλετε συμβουλεύστε με για το σημείο αυτό.
3. Αλλαγή της κλίσης του κοντακιού με ράσπα και γυαλόχαρτο ώστε να το φέρω στο pitch Που μου ταιριάζει.
4. Ξύσιμο και αφαίρεσης μέρους του χτενιού, ώστε να χωράει ο μύς του αντίχειρα όπως με βολεύει. Εχω μεγάλα χέρια και νιώθω ότι η μυς του αντίχειρα δεν σφιγγει την λαβή στο σημείο αυτο, συμφωνα με τα μετρα μου.
5. Ξύσιμο των ξύλων στην περιοχή που αυτά ακουμπούν την βάση. Τα ξύλα προεξέχουν μισό έως ενα χιλιοστό απο το μέταλλο της βάσης. Γενικά "βρίσκουν" κατά τρόπο αντιαισθητικό στην αφή. Νομιζω ότι αν αφαιρουσα με γυαλόχαρτο 1 χιλιοστό ξύλου απο την περιοχή 5, αυτόματα θα εξαλειφόταν και το μεγαλύτερο μέρος του "μάγουλου" της περίπτωσης 2.
6. αντικατάσταση του υποφυλάκτη με μπρούντζινο, μικρότερο στο πίσω μερος, επειδή ο μαμίσιος μου χτυπαγε τα δάχτυλα, κατι που βρηκα οτι συνεβαινε και με άλλους σε φόρουμ του εξωτερικού.

http://s148.photobucket.com/albums/s30/Chr…ERGUARD4.jpg%26

http://s148.photobucket.com/albums/s30/Chr…GERGUARD.jpg%26

http://s148.photobucket.com/albums/s30/Chr…ERGUARD2.jpg%26

Ϊσως κάνω τις εγχειρήσεις του χρόνου την άνοιξη. Στη συνέχεια ξύσιμο όλο και βερνίκι, ή λινέλαιο. Ελπιζω να μην κανω κανένα καλό πασάλειμα!……… Αν και μου αρέσει πολύ το σκούρο χρώμα που εχουν πάρει τα ξύλα και τα βερνίκια με τον χρόνο. Του δίνουν ενα παλαίμαχο, βετεράνικο, απλό αντικέ στυλ.
Χ
[/size]

παιδια επειδη πουλω ξυλοκολλες να σς πω οτι για ραγισματα σε κοντακια κτλ θα βαζετε κολλα ξυλου αλλα πολεωρεθανης οχι απλη ειναι οτι πιο σκληρο υπαρχει και ειναι και αδιαβροχη 100 τοις εκατο,εμενα μου επεσε το οπλο απο το αμαξι και ραγισε το κοντακι σε δυο σημεια εβαλα τετοια κολλα την εσφηξα με σφυχτηρα μια νυχτα κιαι εγινε σιδερο

Babbis wrote:

Καλησπέρα στην παρέα. Παιδιά θα ήθελα να με βοηθήσει κάποιος στο πρόβλημα που αντιμετοπίζω. Έγινε όλη η διαδικασία τριψιματος του κοντακίου κ ήρθε η ωρα της βαφής. Ένας λουστραδορος μου σύστησε να περάσω το κοντακι με αμυγδαλελαιο κ έτσι έκανα. Το τελείωμα ήταν φανταστικό ειλικρινά τέλεια ανάδειξη της ριζας καρυδιάς. Το μεγάλο πρόβλημα που διαπίστωσα ειναι πως το κοντάκι έγινε πολύ μαλακό κ με το παραμικρο βουλιάζει. Μηπως φταίει που το άφησα να στεγνώσει μόνο ένα βράδυ? Αν οχι τι μπορώ να κάνω τώρα για αυτο.?

Τι εννοείς βουλιάζει με το παραμικρό .. το πατάς με το δάκτυλο και αυτό βουλιάζει. Πως το εξακρίβωσες… άσε δε που δεν στεγνώνει σε μια ημερα το οπουδήποτε λάδι..   Αδελφέ το αμυγδαλέλαιο περιέχει βιταμίνες Α, Ε, Β1, Β2, Β6 και Κ  και ιχνοστοιχεία, όπως ασβέστιο, χλώριο, μαγνήσιο, φώσφορο. πολύ πιθανόν να είναι το ιδανικότερο για όλα τα  είδη επιπλοποιίας αλλά για κοντακια πρώτη μου φορα το ακούω από ότι καταλαβαίνεις δεν είναι το ίδιο με το λινέλαιο οπου είναι το ιδεατό για την συγκεκριμένη δουλεια, Το λινέλαιο ανήκει στα λεγόμενα «αποξηραινόμενα έλαια», (το μονο που εμπεριέχει σε σχέση με το αμυγδαλέλαιο είναι το λινελαϊκό οξύ (ένα λιπαρό οξύ ω-3 και τίποτε άλλο) το λινέλαιο μπορεί να πολυμερίζεται σε στερεά ουσία. Εξαιτίας αυτής της ιδιότητάς του, το λινέλαιο χρησιμοποιείται, μόνο του ή αναμεμιγμένο με άλλα έλαια, ρητίνες και Διαλύτες, ως βερνίκι (σε φινίρισμα ξύλου). Σου προτείνω να το αφήσεις κάνα δυο ημέρες να στέγνωση ακόμα ( αυτό παίζει με της καιρικές συνθήκες που επικρατούν) και δες το πώς θα πάει από σκληρότητα, αν δεν σε ικανοποιεί περνα του από πάνω κανα τριάρι στρώσεις λινελαίου (βρασμένο)