Μια και η συναντήσεις με φίδια είναι πολλή συχνές έψαξα στο internet
και βρήκα τα παρακάτω.
Η οχιά ζει πάντα σε βραχώδεις και θαμνώδεις περιοχές, περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της κρυμμένη εκεί, παραμονεύοντας τα θηράματά της. Πριν από την αναπαραγωγή τους, οι αρσενικές οχιές δίνουν «τελετουργικές» μάχες μεταξύ τους. Και η νίκη ή η ήττα φαίνεται πως έχουν επίδραση στην αναπαραγωγική επιτυχία του συγκεκριμένου ατόμου.
Στη χώρα μας το μοναδικό δηλητηριώδες είδος φιδιού είναι η έχιδνα ή οχιά. Το δηλητήριο της έχιδνας είναι κυτταρολυτικού τύπου και προκαλεί σημαντική κυτταρική βλάβη , η οποία μπορεί να έχει ως συνέπεια νεφρική , αναπνευστική και καρδιολογική δυσλειτουργία , όπως επίσης και διαταραχή των αιμοστατικών μηχανισμών του οργανισμού με πηκτικές ανωμαλίες. Υπάρχει και μία κατηγορία φιδιών , τα κοραλιοειδή (coral snakes), που έχουν δηλητήριο με νευροτοξικές ιδιότητες. Τα φίδια αυτά είναι άγνωστα στην Ελλάδα.
Αναγνώριση: Χαρακτηριστικό γνώρισμα της οχιάς είναι ένα κέρατο στην άκρη της μύτης, που σχηματίζεται από φολίδες, και η σκουρόχρωμη «ζικ-ζακ» γραμμή που φέρει κατά μήκος της πλάτης. Το μήκος της φθάνει τα 70 εκ. Το χρώμα στα αρσενικά είναι γκριζωπό ή καφετί, ενώ των θηλυκών κεραμιδί. Τα μάγουλα του είναι φουσκωμένα εξαιτίας των δηλητηριωδών αδένων[/color]
Συμπτώματα:
Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων εξαρτάται από την ποσότητα του δηλητηρίου που έχει εγχυθεί.
Πρήξιμο και έντονος καυστικός πόνος γύρω από το δήγμα.
Ερύθημα γύρω από το τραύμα.
Αιμωδία και αργότερα παράλυση του δαγκωμένου άκρου.
Ναυτία και έμετος.
Ασθενικός σφυγμός, χαμηλή αρτηριακή πίεση, αδυναμία.
Αιμωδία της γλώσσας και του στόματος.
Μαζική εφίδρωση.
Πυρετός με ή χωρίς ρίγος.
Μυικός τρόμος.
Σπασμοί.
Διπλωπία.
Πονοκέφαλος.
Αντιμετώπιση:
Απομακρυνόμαστε και εμείς και το θύμα. Τα φίδια δεν κινούνται με μεγάλη ταχύτητα και μπορεί να είναι κάπου κοντά.
Διατηρούμε την ψυχραιμία μας.Το πιθανότερο είναι , το φίδι να μην είναι δηλητηριώδες. Αν δούμε στο τραύμα τις χαρακτηριστικές δύο τρύπες από τα δόντια του φιδιού τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με οχιά.
Ακινητοποιούμε το θύμα , ώστε να μειώσουμε (θεωρητικά) το βασικό μεταβολισμό και την εξάπλωση του δηλητηρίου.
Δεν κάνουμε καμία περίδεση. Το δηλητήριο κινείται μέσω της λεμφικής κυρίως κυκλοφορίας και η περίδεση , ειδικά αν είναι και ίσχαιμη (δηλαδή με συνοδή απόφραξη των αρτηριών), μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά.
Δεν κάνουμε τομές με μαχαιρίδια και δεν αναρροφάμε αίμα από την πληγή (ειδικά με το στόμα!). Η καταστροφή των ιστών και ο πόνος που προκαλείται έτσι, είναι πολύ πιο επικίνδυνα από το 6% του δηλητηρίου που έχει υπολογιστεί ότι απομακρύνεται με τις άνω μεθόδους.
Πλένουμε το τραύμα με ήπια αντισηπτικά (π.χ σαπούνι με νερό , οξυζενέ κλπ). Δεν τοποθετούμε πάγο.
Δεν δίνουμε στο θύμα να πιει αλκοόλ (βλ. western films), ούτε ισχυρά παυσίπονα.
Φροντίζουμε για την άμεση μεταφορά του θύματος στην πλησιέστερη ιατρική μονάδα.
Adult
Adult
Adult, Amoudià (Parga), Greece
Είναι χερσόβιο και ημερόβιο φίδι. Τρέφεται με μικρά τρωκτικά, πουλιά, σαύρες ή άλλα μικρότερα φίδια. Προτιμά θαμνώδεις περιοχές με πετρώδη ανοίγματα, ενώ συναντάται ακόμη σε ρεματιές, αγρούς, και ποολίβαδα. 
Προστατεύεται από τη σύμβαση της Βέρνης και από το ΠΔ 67/1981. 
Προστατεύεται από τη σύμβαση της Βέρνης και από το ΠΔ67/1981. 
