Ιρλανδικό Σέττερ

Επισκόπηση 7 δημοσιεύσεων - 16 έως 22 (από 22 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:
  • Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    21/07/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    1543
    BERETTA425 στις #60537

    FILE ANTWNH NA THN XAIRESE THN SKYLITSA SOU!EIXA K EGW ENA IRLANDEZIKO SETTER ARSENIKO K MALISTA TO PSILO(PIO POLY SKYLI SALONIOU)K KSERW TI KATALAVENEIS MONO ESY OTAN VLEPIS TO SKYLAKI SOU MES STA MATIA!!EINAI PANEMORFA K TA AGAPAS ME THN MIA!!THIMAME H MHTERA MOU POSO TO AGAPAGE K OTAN TO ELOUZE EKEINO TO OMORFO XRWMA…!!TI MOU THIMISES TWRA FILE..MIA EIKONA FTANEI!!!NA PERNAS KALA K NA PROSEXEIS THN OMORFH IRLANDEZA SOU!!OSO GIA THN GUINESS EIMAI MESA K EGW!I IRLANDI EXOUN MESOGEIAKO TAMPERAMENTO!!!PANTWS KAPOIA STIGMH OTAN METAKOMISW MONIMA ELLADA ENA IRISH SETTER THA TO EXW SIGOURA..

    (STHN MNHMH TOU EDDIE MOU,ARSENIKO IRLANDEZIKO SETTER!!)


    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    19/05/2003
    Αρ. μηνυμάτων:
    2789
    kostask στις #340361

    Παιδιά ενημερωτικά και χωρίς να θέλω να κάνω διαφήμιση, Ιρλανδικά σετερ διαθέτουν απ’ ότι ξέρω τόσο ο Ντούλος όσο και ο Πετρόχειλος.

    Και βέβαια με μια επικοινωνία με τον ΟΚΑΔΕ μπορείτε να ενημερωθείτε και για άλλους Έλληνες εκτροφείς.

    Αν μη τι άλλο θα είστε βέβαιοι ότι το κουτάβι σας προέρχεται από κυνηγετικούς σκύλους.

    Το κοκερ μου προέρχεται από γονεις που έχουν έλθει από την Ουγκαρία. Παρόλο που είμαι σίγουρος ότι οι πρόγονοι του ήταν σκυλιά σαλονιού, κατάφερα να του βγάλω τα εναπομείναντα κυνηγετικά ένστικτα ως ένα βαθμό. Σε καμία όμως περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι θα γίνει ποτέ ένα ολοκληρωμένο κυνηγόσκυλο. Είναι κάτι που το διαπιστώνεις όταν δεις πως δουλεύει ένα πραγματικά κυνηγετικό κόκερ στο δάσος. Το κυνηγετικό ένστικτο στα κουτάβια που προέρχονται από κυνηγετικούς γονείς, το βλέπεις να εκδηλώνεται σε ανύποπτο χρόνο και σε κάνει να διερωτάσαι μα πως ξέρει και κάνει αυτό, εκείνο και τα λοιπά.

    Φυσικά δεν είναι όλα τα σκυλιά από τις πρώην ανατολικές χώρες σαλονιού. Τα ιρλανδικά έχουν επιστρέψει τα τελευταία χρόνια στα κυνηγετικά τερεν και μάλιστα με επιτυχία.

    Όπως και ναχει είναι υπέροχα σκυλιά ιδανικοί σύντροφοι με διάθεση να ικανοποιήσουν το αφεντικό τους σε ότι κάνει.

    Αντώνη έχεις παραλάβει τα χαρτιά που χρειάζονται για την εγγραφή του στον ΚΟΕ?

    Ο Κυνοφιλικός Όμιλος Χανίων θα σε βοηθήσει πολύ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    31/08/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    521
    asyn στις #60567

    Γεια σου ξενιτεμένε Βαγγέλη, να σαι καλά εκεί που είσαι.

    Κώστα, δεν έχω παραλάβει ακόμα τα χαρτιά, τα περιμένουμε από μέρα σε μέρα και αμέσως εννοείται οτι θα κάνω τα απαιτούμενα για να γραφτούμε στον ΚΟΕ.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    09/03/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    313
    ermis στις #60673

    Φιλε Αντωνη

    καλη συμβιωση και καλα κυνηγια με τη σετεριτσα. Εχω κι εγω ενα αρσενικο ιρλανδεζικο, που εφερα απο Ουγγαρια. Ζητησα να μου φερει ο εισαγωγεας (κτηνιατρος) ιρλανδεζικο για κυνηγι και μου εφερε ιλρανδεζικο για κυνηγι.   Πρωτη φορα τον εβγαλα στο βουνο 12 μηνων και ο τρελος πηγα για μπεκατσα. Ενω ημουνα με το σκυλο μεσα σε μια μεγαλη ρεματια, την κοπαναει και φευγει αριστερα γυρω στα 70 μετρα σε μια αλλη ρεματια που κατεβαινε καθετα σε αυτην που ημουνα. Και φυσικα βαζω τις φωνες. Με γραφει κανονικα κοιταζοντας μεσα στο πυκνο. Αναρωτηθηκα αν φερμαρει, και λεω μπα αποκλειεται. Κι ενω συνεχιζω τις φωνες βλεπω μια μπεκατσα να πεταγεται και μενω κοκαλο. μετα απο αυτο εβαλα μυαλο. Πως εξελιχθηκε? Λοιπον. Μπεκατσα για πλακα. Ορτυκι με τιποτα, δε γουσταρει. Σηκωνεται και φευγει, δεν του αρεσει το τοπιο. Παπια, γινεται το ελα να δεις, σκιζει τα ποδια του στις καλαμιες. Τον παιρνω και στο καρτερι για παπια και στο καρτερι για λαγο επειδη εχω τη συνηθεια τα κοιταζω το τοπιο, λαγος που εχει σουρει και ερχεται χωρις να τον παρω χαμπαρι εγω τον παιρνει χαμπαρι αυτος, τσιτωνεται χωρις να φυγει απο διπλα μου και με ειδοποιει με αυτον τον τροπο.Μου εχει τυχει να ψαχνουν διπλα λαγοσκυλα και τον λαγο να τον σηκωνει αυτος. Οταν κατσω καθεται, οταν σηκωθω ξαναξεκιναει το ψαξιμο. Απορτ εννοειται κανει ενστικτωδως. Οταν ηταν 5 μηνων μου εφερε ολοζωντανο και χωρις καθολου σαλιο πανω καναρινι που την ειχε κοπανησει.Με το χερι του δειχνω που να παει. Αυτα και αλλα πολλα. και ολα αυτα χωρις να τον παω ποτε για εκπαιδευση. Αυτο φιλε Αντωνη νομιζω πως μονο ενα ιρλανδικο μπορει να το κανει. Και στο σπιτι ανθρωπος. Ποτε μην τη χτυπησεις και μη της φωναξεις πολυ αγρια. Μια φορα του μιλησα αγρια και για μια εβδομαδα του μιλαγα και γυριζε τη μουρη αλλου.

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    31/08/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    521
    asyn στις #60701

    Φίλε ermis, εντυπωσιακότατα τα όσα περιγράφεις, πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό που έχεις έναν τέτοιο μοναδικό σύντροφο στο κυνήγι.

    Να τον χαίρεσαι και να περνάτε πάντα καλά

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    05/06/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    272
    andre στις #60816

    Γενικά τα Σέττερ είναι αρκετά ευαίσθητα σκυλιά και δεν παίρνουν απο μάλωμα. Αν τους βάλεις τις φωνές, μην ξεκινήσεις για κυνήγι, θα βρίσκετε συνέχεια πίσω σου. Αυτό δεν νομίζω πως θα γίνει στην περιπτωση σου φίλε Αντώνη γιατί για σενα η Μάγια θα είναι κάτι παραπάνω απο το κυνηγετικό σου σκυλί. Είναι συγκατικός, είναι μέλος της οικογενιας σου και ο ένας μαθαίνει απο τον άλλον.

    Για την συγκεκριμένη φυλή ως κυνηγετικό σκυλί, απο την Ουγκαρία έχεις περισσότερες πιθανότητες να διαπρέψει ως κυνηγόσκυλο, γιατί μονο εκεί το χρεισημοποιούν ακόμη εντατικά στο κυνήγι. Μου διαφεύγει το όνομα γνωστού Ούγκρου εκτροφέα Ιρλανδικών Σέττερ.

    Αντώνη, η εγγύηση μιάς εβδομάδας που σου παρείχε ο εισαγογέας είναι πολύ λίγη και ειδικά στην περίπτωση της δυσπλασίας η οποία εμφανίζετε στην ηλικία των 6 μηνών (συνήθως) και τα περισσότερα κρούσματα δυσπλασίας έχουν εμφανισθεί σε Σέττερ και Γερμανικούς Ποιμενοκούς. Προσοπικά μου έχει συμβεί με κουτάβι Αγγλικό Σέττερ που οι γονείς τους υπήρξαν πρωταθλητές σε Σερβία και Αγγλία. το πρόβλημα παρουσιάστηκε σε ηλικία 6 μηνών.

    Δεν θέλω αυτό να συμβεί σε κανέναν και ιδικά σε σένα. Εύχομαι η Μάγια σου να χαίρει άκρας υγείας ως μέλος της οικογενιας σας και ως συνκυνηγός σου!!!

    Συμμετέχων
    Ημ. εγγραφής:
    31/08/2004
    Αρ. μηνυμάτων:
    521
    asyn στις #60845

    Αχ, αχ, αχ, τελικά δεν ξέρει κανείς από που να πρωτοφυλαχτεί,

    Δεν φτάνουν όλα αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα και σημαντικά στοιχεία που πολύ σωστά γράφεις Ανδρέα, έχουμε και τόσα άλλα να αιωρούνται συνέχεια πάνω από το καφάλι μας για τον σύντροφο ζωής και συγκυνηγό μας όπως π.χ. αυτή η ρημάδα η καλαζάρ η οποία αναλύεται ενδελεχώς σε άλλο θέμα του παρόντος φόρουμ! 

    Πιστεύω, ή μάλλον θέλω να πιστεύω οτι πρόβλημα δυσπλασίας δε θα έχω, τελικά όμως όλα είναι θέμα τύχης…

    Ακόμα όμως και αν προκύψει μια δυσπλασία να είσαι σίγουρος οτι για μένα δε θα σημαίνει τίποτα. Έχω δεθεί ήδη υπερβολικά μαζί της και αυτή το ίδιο. Αυτό μου αρκεί…

     

Επισκόπηση 7 δημοσιεύσεων - 16 έως 22 (από 22 συνολικά)
Απευθείας μετάβαση στη σελίδα:

Πρέπει να είστε συνδεδεμένοι για να απαντήσετε σ' αυτό το θέμα.


Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων