Φίλε Κώστα πολύ καλά τα φυσίγγια που δοκίμασες, ειδικά το Β&Ρ με τα νικελέ σκάγια 36 γρ, είναι κορυφαίο. Τώρα στο πυκνό και σε αποστάσεις 20 – 25μ με *** γιατί δεν βάζεις το πρώτο τουλάχιστον διασποράς; υπάρχουν πολύ καλά φυσίγγια διασποράς με πολλά γραμμάρια σκάγια τα οποία σίγουρα θα κάνουν καλή δουλειά. Επίσης μην παραμελείτε παιδιά τα ελληνικά φυσίγγια. Σοβαροί κατασκευαστές βγάζουν φυσίγγια εφάμιλλα των ξένων που τα χρυσοπληρώνουμε………. Και εγώ είχα την εντύπωση πως τα ελληνικά δεν αξίζουν, μέχρι που σε δοκιμές που έκανα βάση συγκεκριμένου συστήματος, αρκετά ελληνικά φυσίγγια με κατάπληξαν και το φυσίγγι που έπιασε την μεγαλύτερη βαθμολογία ήταν ελληνικό!!! Το δε μονόβολο της Lambro με βόλι Gualandi αποδείχθηκε καλύτερο, τόσο σε ευθυβολία τόσο και σε διάτρηση από όσα ξένα δοκίμασα με το ίδιο βόλι (με όπλο Βenelli 123 *full!!! ).
Εγώ χρησιμοποιώ τόσο ελληνικά όσο και ξένα, διαφόρων τύπων και δεν συμφωνώ με την χρησιμοποίηση μόνο ενός ή δύο τύπων φυσιγγίων για όλα τα κυνήγια. Πως να το κάνουμε το κάθε θήραμα θέλει το φυσίγγι του ή και τα φυσίγγια του. ’λλο να κυνηγάς πέρδικα σε μεγάλο υψόμετρο και άλλο τσίχλα δίπλα στην θάλασσα. Επίσης άλλο να κυνηγάς πέρδικα στις ζέστες του Σεπτεμβρίου και άλλο να κυνηγάς πέρδικες τον Νοέμβριο σε χαμηλές θερμοκρασίες. (Είπα χαμηλές θερμοκρασίες τον Νοέμβριο;;; τι γίνεται φέτος ρε παιδιά καλοκαίρι είναι και μπαίνουμε στον Δεκέμβριο)
Το σημαντικό είναι να καταλήξεις για κάθε είδος κυνηγιού στον ιδανικό συνδυασμό τσοκ – φυσιγγίου.
Τώρα για την “ουρά” που λέει ο φίλος Δημήτρης, έχουν μετρηθεί ουρές πολύ μεγαλύτερες από τα 3-3,5μ, εξαρτάται και από την απόσταση που έχουν τα σκάγια από το στόμιο της κάνης. Οι αποστάσεις που αναφερεις φίλε Δημήτρη είναι μάλλον κοντά στην κάνη. Μεγάλο ρόλο παίζει εκτός το κοίλο της κάνης και το τσοκ όσο πιο στενό τόσο μεγαλύτερη ουρά. Η ιδανική ατρακτος των σκαγιών πρέπει να έχει το σχήμα σταγόνας και αυτό το πετυχαίνει αρκετά καλά ο βελτ. κύλινδρος. Επίσης οι μεγαλύτερες γομώσεις (ειδικά οι μάγνουμ)παρουσιάζουν “μακρυές ουρές” αφού αυξάνεται η στήλη των σκαγιών μέσα στην κάνη.Τώρα αυτά είναι και λίγο ψιλοπράγματα στην πράξη. Αφού και τα τελευταία σκάγια της ουράς φτάνουν στην θέση των πρώτων σε κλάματα του δευτερολέπτου και εν τέλει πόσα θηράματα περνούν τραβερσάτα με ακριβώς κάθετη πορεία από τον άξονα της κάνης για να δέχονται πολύ λιγότερα σκάγια λόγω ουράς; Τουλάχιστον για τα φερμαριστά θηράματα δεν πρέπει να μας πολυαπασχολεί η “ουρά”. Το βασικότερο είναι όπως είπε και ο Κώστας η σκόπευση.
Βέβαια καλό κάνει να την ψάχνουμε την “δουλειά” λεπτομερώς στο κάτω κάτω και πλάκα έχει και προσφέρει πολλά.
Υ.Γ. αλήθεια φίλε Δημήτρη τι είδους πατέντα ήταν αυτή με το βαρέλι και το μοτέρ; προσπαθούσα και εγώ κάποτε να μετρήσω την ουρά με φωτό και αισθητήρες αλλά δεν μπόρεσα να τα συνδυάσω…..
