Ο ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟΣ ΛΑΓΟΣ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ

 
 
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, κατέβηκα στο χωριό που κατάγομαι, κατι που κάνω όλη την κυνηγετική περίοδο.
Το Σάββατο δεν βγήκαμε για λαγό εξαιτίας  του πάγου και του ότι ο ξάδελφος που κυνηγάμε παρέα,  μάζευε τις ελιές του.
Έτσι την έβγαλα όλη μέρα να αναζητώ τις «χαμένες» τσίχλες.
Να φανταστείτε από τις 7 το πρωί μέχρι τις 6 το απόγευμα γύρισα όλη την περιοχή (με αυτοκίνητο & με τα πόδια ). Έφθασα μέχρι τον Αλφειό ποταμό, αρκετά χιλιόμετρα από το χωριό μου. Πήγα σε κλασσικούς τσιχλότοπους  που παλιότερα οι ντόπιοι έφτιαχναν φυλάχτρες και έφευγαν από το απογευματινό καρτέρι με πολύ περισσότερα πουλιά απ’ ότι είναι το σημερινό όριο κάρπωσης.
Απογοήτευση, είδα ελάχιστα πουλιά -κανένα σε απόσταση βολής- ήταν σκορπισμένα σε ομάδες 3-4 πουλιών μέσα σε πυκνούς και δυσπρόσιτους πευκώνες . Κατέληξα να βάλω το full τσοκ και φυσίγγια Νο 8 Κόνδωρ 36γραμμαρίων για να πάρω 2 τσίχλες στα 45-50 μέτρα. Αν είναι δυνατόν  full & 36 γραμ. για τσίχλες.
Εκεί πλέον αποφάσισα ότι αν συνεχιστεί αυτό, δεν ξανάπαω για τσίχλες . Ο ξάδελφος είδε την απογοήτευση μου και μου λέει: « το πρωί αν δεν έχει πάγο έλα πάρε τα σκυλιά και πήγαινε μόνος σου», αυτός έπρεπε να τελειώσει με τις ελιές  αφού από την επόμένη χάλαγε ο καιρός.
Πράγματι το πρωί συναντηθήκαμε εκεί που θα μάζευε ελιές, είναι λοφοπλαγιά , ορεινό το μέρος μας βλέπετε, είναι μια περιοχή που ανήκει όλη στο σόι μας και κυνηγάμε σχεδόν αποκλειστικά εμείς .
Παίρνω τα σκυλιά και τα αμολάω λίγα μέτρα από το «γρέκι» του ξάδελφου μου , σε δικό μου χωράφι. Αμέσως με το που έβαλε την μύτη κάτω η σκύλα  βρήκε ντορό, τρέχει κι ο σκύλος και αρχίζουν να ψάχνουν με μανία . Δεν ήθελε και πολύ να καταλάβω πως το σήκωμα του λαγού ήταν θέμα χρόνου.  Φωνάζω στον ξάδελφο να έλθει γρήγορα  να πιάσουμε κι δεύτερο καρτέρι γιατί δεν ήθελα να ρισκάρω τουφεκιά στο ξεπέταγμα . Τα σκυλιά είχαν εντοπίσει το λαγό σε κάτι πατουλιές σ’ ένα ρέμα στην κάτω πλευρά του χωραφιού, που είναι αρκετά πυκνό με πουρναριές  και βάτα.
Με το που βλέπω τον ξάδελφο να φτάνει, τρέχω και πιάνω τον δρόμο (δασικός) στο σημείο που καταλήγει το μονοπάτι από το χωράφι μου. Δεν πρόφτασα να φτάσω καλά  – καλά  και τα σκυλιά τον σήκωσαν,   από το σημείο που ήμουν έβλεπα τα πάντα . Ο λαγός όπως ήταν φυσικό πιάνει το μονοπάτι κι έρχεται καταπάνω μου, όμως ο ξάδελφος μου τον έχει πιο κοντά, σηκώνει το όπλο τον σημαδεύει αλλά δεν γίνεται τίποτα , είχε ξεχάσει να βγάλει την ασφάλεια..   Ο λαγός με τον που τον βλέπει αλλάζει πορεία και βγαίνει στον δρόμο καμιά 30 μέτρα πιο κάτω από μένα  με σκοπό  αφού περάσει κάθετα τον δρόμο, να ανέβει στην δασωμένη πλαγιά. Δύσκολη τουφεκιά  αφού είναι τραβέρσα,  του ρίχνω την πρώτη με Super felt No 6 αλλά μένω πίσω, ακαριαία ρίχνω και τη δεύτερη αυτή τη φορά με Remington Ni . Τον βρήκε όλο το σμπάρο την στιγμή που έφτανε στην άκρη του δρόμου, έκοψε 2-3 τούμπες και έμεινε ξερός.
Όλο αυτό δεν διάρκεσε περισσότερο από 5-6 λεπτά από την στιγμή που αμόλησα τα σκυλιά, ήταν το πιο γρήγορο κυνήγι της φετινής σεζόν.   Κάποιες φορές αν είναι να μπεί ο λαγός στην τσάντα, ότι και να πάει στραβά θα μπεί.
Το μόνο κακό της υπόθεσης ήταν ότι επρόκειτο για  λαγήνα , θέλουμε να αφήνουμε κάποιες λαγήνες στα χωράφια μας ώστε να έχουμε και την επόμενη χρονιά. Έτσι είπαμε να μην ξανά κυνηγήσουμε εκεί μέχρι να λήξει, παρόλο που ξέρουμε ότι υπάρχουν και άλλα γιατάκια .   Προτιμούν τα χωράφια μας γιατί στο γρέκι υπάρχουν σκυλιά που κρατάνε μακριά τις αλεπούδες και εκτός αυτού σπέρνουμε βίκο μέσα στους ελαιώνες .
Η φετινή χρονιά είναι χειρότερη συγκρινόμενη με την περσινή, ίσως όμως δεν έχει να κάνει με τους λαγούς αλλά με την σκύλα που φέτος δείχνει να μην είναι και τόσο καλά. Την επόμενη χρονιά θα έχω κι εγώ μια Γιούρα 3χρονη, η οποία είναι σκέτη συφορά για τους λαγούς.
Την είχα αγοράσει κουτάβι, για  τον γαμπρό μου στην Κέρκυρα, όμως δεν ταίριαξε με τα δικά του σκυλιά. Αυτή κάνει μακρινό κυνήγι με φοβερή καταδίωξη ενώ τα δικά του είναι μαθημένα να πηγαίνουν καβάλα .
Στην Κέρκυρα αλλά και σε όλα τα μέρη που κυνηγάς τον λαγό στον κάμπο, είναι προτιμότερα τα σκυλιά που πηγαίνουν καβάλα  αφού  δεν υπάρχουν συγκεκριμένα καρτέρια . 
Καλή Αυριανή σε όλους και ιδιαίτερα σε όσους γιορτάζουν.
Κώστας