Η δική του πληγή…δική μας ντροπή

Τα λάθη ειναι πολλά,ο πυροβολισμός του ζώου ένα το οτι ήταν ξένος ο σκύλος δύο, μπροστά στον ιδιοκτήτη θρασύτερο, μπροστά σε μικρά παιδιά τερατώδες ότι πρότεινε το όπλο σε συνανθρώπους εγκληματικό και ότι ετράπει σε φυγή επιβεβαιώνει ότι παραδέχεται το άδικό του.Οπότε ποιά άλλη άποψη να ακούσουμε,το να εμπλακούν δύο σκυλιά είναι τόσο φυσιολογικό όσο και οι φλίες που πιάνουν σε αντίθετες περιπτώσεις οπότε οι ενέργειές μας περιορίζονται στην προσπάθεια απεμπλοκής των σκύλων και ακολουθεί πολιτισμένη και φιλική συζήτηση με τον συνάνθρωπο.Κατά την γνώμη μου ο πυροβολισμός και μόνο του ζώου αρκεί γιά την στέρηση της άδειας κατοχής κυνηγετικού όπλου αν και τέτοιοι τύποι εξακολουθούν να είναι επικύνδινοι και χωρίς όπλο.

Το συμβάν το διάβασα και εγώ στο Ε. Κ. και η οργή μου ήταν μεγάλη όσο και η ντροπή μου σαν άνθρωπος και σαν κυνηγός. ότι και να έκανε το σκυλι της κυρίας δεν έπρεπε και δεν σήκωνε αυτό που έχει κάνει ο εν λόγο “άνθρωπος”.

Ακόμα αν προσέξατε στο τέλος αναφέρει ότι σήκωσε το οπλο του και στους ανθρώπους που ήταν εκεί και ζητήσαν τον λόγο, για να μπορέσει να διαφήγει και εδώ με προβληματίζει και γίνομαι δικηγόρος του διαβόλου, δεν πήρε κανείς τις πινακήδες του αυτοκινήτου του, αν είναι έτσι όπως τα λένε;

Πάντος θε έχουμε μεγάλη επίθεση και με το δικαιό τους χωρίς να μπορούμε εύκολα να αποδειξουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες.

Ελπίζω να πιαστεί ο τύπος και να υποστεί τις συνέπειες της πράξης του.

Φιλικά κώστας.

Σε περίπτωση που κινδύνευε η σωματική του ακεραιότητα ή ακόμα και του σκύλου του και δεν υπήρχε αλλος τρόπος ασφάλειας τότε ορθώς θα έπρατε αλλά το άρθρο μας λέει ότι είχε τελειώσει η αψιμαχία χωρίς επιπτώσεις καί η δολοφονία του ζώου έγινε καθώς απομακρυνόνταν η Μουσούδα.Αναθεωρόντας κάπως το προηγούμενο μήνυμά μου ας περιμένουμε να ακούσουμε τι θα πεί και ο άλλος κύριος.

  Δυστυχώς για άλλη μιά φορά  “όσα δεν φέρνει ο χρόνος τάφερε η στιγμή…” και φυσικά όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος, εκ των υστέρων δεν μπορεί να γίνει επανόρθωση ότι και να πούμε.

  Διαβλέπω όμως ότι το θέμα αυτό θα αποτελέσει “χρυσή ευκαιρία”  για να συκοφαντηθεί το κυνηγετικό σώμα, ως ομάδα οπλοφόρων αδίστακτων και επικίνδυνων για τη σωματική ακεραιότητα και ανθρώπων αλλά και την ακεραιότητα των ζώων και δη των σκύλων, που είναι ο άμεσος μας σύντροφος στο κυνήγι και βέβαια δεν πρέπει στην “πίσω πλευρά” του μυαλού μας να υποβόσκουν αντιλήψεις του στύλ ” πας μη κυνηγετικός σκύλος ανεπιθύμητος ή παρείσακτος ” και να σκοπεύουμε είτε ακούσια είτε εκούσια ανοίγοντας “πύρ” …

 Ειλικρινά δεν ξέρω τι να υποθέσω, ο συνάδελφος δεν βρισκόταν πχ στην Πίνδο ή σε έναν ορεινό όγκο που να διακινδύνευε από αγέλη σκυλιών ή δεν προκύπτει ότι το σκυλί ήταν εκπαιδευμένο και επιτέθηκε άνευ λόγου και αιτίας στο επανιέλ και απειλήθηκε η ζωή του εκτός και αν “υποθέσουμε” ότι η κ. Γανωτή προκάλεσε το σκυλί της να επιτεθεί όντας κυνηγόσκυλο το άλλο …  επειδή προσωπικά γνωρίζω τον έτερο παριστάμενο, τον κ. Παπακωνσταντίνου της Ορνιθολογικής (που είναι από το χωριό της συζύγου μου) δεν μπορώ να υποθέσω ότι περιπατητές και με μικρά παιδιά βγήκαν να ζητήσουν “τσαμπουκά” ή να δημιουργήσουν φραστικό επεισόδιο με τέτοια εν τέλει αιματηρή κατάληξη… 

 Το γεγονός ότι ο συνάδελφος στη προσπάθεια να διαφύγει (;  έκανε χρήση όπλου ή απειλών, ελεγχόμενος και  για απρόκλητη σωματική βλάβη, το γεγονός ότι σκότωσε ζώο κλπ αποτελούν σοβαρά αδικήματα που συνάδουν και με αυτόφωρη διαδικασία ειδικά το πρώτα και ομοίως με ποινές φυλάκισης έξι μηνών και με χρηματική ποινή το δεύτερο, η φόνευση δηλαδή  σκύλου σύμφωνα με  τον Ν. 1197/81 όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε  με τον Ν. 3170/03 τιμωρείται από μόνη της αυστηρά …. 

 Ομοίως το γεγονός ότι το “ΕΘΝΟΣ” δεν μας έχει συνηθίσει σε δημοσιεύματα υποβολιμιαία ή αστήρικτα ή εντυπωσιασμού, άρα θα το έχουν ψάξει πριν το βγάλουν στον αέρα, θα πρέπει επομένως να μας βάλει σε σοβαρές σκέψεις ότι η κυνηγετική δραστηριότητα θέλει “αρετή και τόλμη” …  αρετή που αποκτάται με την κυνηγετική παιδεία, την ενημέρωση, την γνώση του νομοθετικού πλαισίου κλπ και  τόλμη και συνάμα το θάρρος να αποδεχόμαστε τα σφάλματά μας, τις ευθύνες μας και τις πράξεις μας  ότι και αν σημαίνει αυτό …. και μάλιστα όταν με απερίσκεπτες παραλείψεις ή εγκληματικά λάθη διασύρουμε 300.000 χιλιάδες συγκυνηγούς  μας …. το να σηκώσεις το όπλο σε παιδιά και πολίτες δεν νομίζω ότι αξίζει σχολιασμού, είναι αφ΄εαυτού αποτρόπαιο και παρανοΐκό …

 ’ρα ο συνάδελφος, τώρα που έχει περάσει και το διάστημα του αυτόφωρου, ας παρουσιαστεί και να πεί τις απόψεις του ή μπορούσε κάλλιστα να προσφύγει και σε ένδικα μέσα από αρχής, γιατί και η πρόκληση βλαβών από σκύλο που κατέχει νόμιμα ο οδιοκτήτης ελέγχεται, με εισαγγελική εντολή, αφαιρείται προσωρινά και δίνεται σε καταφύγιο ή ζωοφιλικό σωματείο … η αυτοδικία και η κατάχρηση των ορίων της νόμιμης άμυνας είναι κάτι σχετικό και βέβαια πολύ σοβαρό ζήτημα για το πιθανό προανακριτικό έργο και την απαγγελία κατηγοριών. 

 Δεν δικαιούμαστε σε καμία περίπτωση, καταληκτικά, να ενεργούμε υπό το κράτος απώλειας ψυχραιμίας … έχω ξαναπεί και παλιότερα, ότι ” έξω από το χορό πολλά τραγούδια λέγονται ….”,  όποιος όμως έχει διαβεί το κατώφλι του ανακριτή και πιθανώς ενός ποινικού διακαστηρίου, θα γνωρίζει πολύ καλά ότι τίποτα δεν “εξαργυρώνεται” μπροστά στον ψυχικό φόρτο και το στρές που θα νοιώσει ο εγκαλούμενος ακόμη και αν απαλλαχθεί … γιαυτό αγαπητοί φίλοι, ας βάλετε νερό στο κρασί  σας και ας αναλογισθείτε  ότι το “γινάτι βγάζει μάτι…” η ψύχραιμη στάση και η σωστή εκτίμηση των καταστάσεων θα μας κάνει να αποφύγουμε την “βεβιασμένη” κίνηση της στιγμής, για την οποία σε ευθετότερο χρόνο και με ηρεμία θα μετανοιώσουμε μεν αλλά δεν θα πρέπει να είναι και αργά … κυνηγάμε θηράματα και όχι τις διατάξεις του Ποινικού Κώδικα ή των απαγορευτικών νόμων που ρυθμίζουν τα της κυνηγετικής δραστηριότητας και ζωοφιλίας … 

 Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί ο συνάδελφος να πεί τα καθέκαστα, γιατί θα είναι πολύ χειρότερο να “τον βρούν” γιατί  έχει ήδη φορτωθεί πάνω του τον μισό Ποινικό Κώδικα και πλέον αυτού αποτελεί και πρόκληση από ότι διαβάσαμε για την ΚΣΕ και την Ομοσπονδία η εύρεσή του …