Αν θελετε να μιλησουμε υποθετικα, ποιος απο μας θα ειχε αντιρρηση, αν τα λεφτα που ειναι ηδη στο ταμειο Θηρας ή εστω ενα ποσο απο τις αδειες που βγαζουμε, να πηγαινε σε φιλοθηραματικους σκοπους; Και μεσα σ’αυτους να ηταν και ενος ειδους κεντρο περιθαλψης, οπου θα υπηρχε η συνεργασια κυνηγων, κτηνιατρων, και φυσικα του Υπουργειου που θα (χωρις σχολια) συντονιζε το ολο εγχειρημα;
Φυσικα ομως, κανενας δεν θα προσπαθουσε να υποτιμησει η να εκμεταλλευτει τον αλλο. Ολα υποτιθεται οτι θα μπορουσαν να δουλευουν σωστα, καθως το ενδιαφερον για τα τραυματισμενα ή εξαντλημενα ειδη ειναι δεδομενο ειτε απο μας ειτε απο τους κτηνιατρους. Το ιδιο θα μπορουσε πχ να συμβει και σε υδροβιοτοπους, ωστε να μπορουν ολες οι πλευρες να ανταλλασουν αποψεις, αντικρουομενες ισως, αλλα προς οφελος του οικοσυστηματος. Φυσικα και κει, κανενας δεν θα προσπαθουσε να τραγανισει τα φραγκα, και να αφησει τους αλλους να δουλευουν, ή να καπαρωσει τη καρεκλα και να καπελωσει τη δουλεια των αλλων.
Επειδη ομως αυτο δεν γινεται, λογικο ειναι ο καθενας να δουλευει μονομερως, πολλες φορες εις βαρος της δουλειας του αλλου, και με μηδαμινα αποτελεσματα.
Τελος, συμφωνοντας με το Γιαννη, ναι στη προσεγγιση, αλλα επι ισοις οροις. Αναμεσα στο δικαιωμα μας για να κυνηγαμε, υπαρχει και ενα ποσο, που ολοι αναγνωριζουμε οτι πρεπει να πληρωνουμε για ανταποδοτικα τελη στο περιβαλλον. Δεν εξεταζω τι γινεται αυτο το ποσο, ή ποιος το τρωει. Απλα λεω οτι πληρωνεται. Αρνουμαι ομως να το πληρωνω για να ερχονται καποιοι που με κατηγορουσαν στο παρελθον και να στηνουν μαγαζακια. Αν ολοι θελετε να συνεισφερουμε, οικονομικα, υλικα, ή με εργασια, για ενα κοινο σκοπο, τοτε ενταξει. Οχι ομως αλλος γ…αει και αλλος πληρωνει…