Αγαπητοί φίλοι
Στα χρόνια που πέρασαν η ιστοσελίδα και ειδικότερα το forum έδωσαν σκληρή μάχη για τη προάσπιση του κυνηγιού και εναντιώθηκαν τα μέλη του ενεργά, σε κάθε υποβολιμιαία προσπάθεια συκόφάντησης και σπίλωσης των κυνηγών, με διαφορετικά κάθε φορά μέσα, αλλά με την ίδια πάντοτε αντικυνηγετική συνέπεια,τη φασίζουσα νοοτροπία και αντίληψή τους και την “αυτοθεώρηση” πεφωτισμένων δημοσιογράφων ή “ευαίσθητων” συνελλήνων … που κινούνται στις παρυφές της οικολογίας ενώ εμείς στις παρυφές της “ένοπλης” περίπου τρομοκρατίας, ένστολοι και επίφοβοι, απρόβλεπτοι, επικίνδυνοι,καταστροφείς,αιμοβόροι,αιομοδιψείς, δολοφόνοι “αθώων πουλιών και καημένων ζώων”…. και ουκ έστιν αριθμός προσωνυμίων, προσδιοριστικών ουσιαστικών ή επιθέτων και αναθεμάτων … στο πύρ το εξώτερον …
Θυμηθείτε: ΕΤ/1, ΑΝΤ, MEGA, ΟΙΚΟ/ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΜΕΤΡΟΡΑΜΑ κατ΄επανάληψη και κατά συρροή, 4Τ και Τετραποδολογείν, ΒΗΜΑ, επαρχιακός Τύπος, οξείες αναφορές σε άλλες εφημερίδες ή ραδιοφωνικές εκπομπές όποπυ απομένωσαν κάποαι σημεία από επιστολές μελών, τις (παρ)ερμήνευσαν με τη γνωστή “ευαισθησία” και προσποιητή αφέλεια και με περισσή υποκρισία, μας κατηγόρησαν για “βασανιστές” των σκυλιών μας και ανθρώπους που μπροστά στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται τίποτα …
Όταν πήραντην πρέπουσα απάντηση με τεκμηριωμένα επιχειρήματα και μέσα από ομαδικές επιστολές διαμαρτυρίας μας και κλήθηκαν να μας αναπτύξουν τα δικά τους “πιστεύω”, σε πολλές περιπτώσεις απάντησαν δια της “αιδήμονος σιωπής” και σε άλλες έκαναν ένα προσχηματικό διάλογο με υστερία, αφορισμούς, μια απροσπάθεια ανάδειξης μας, σε “ανελλήνιστους, αγραμμάτους, γραμματικά ασύντακτους …” μεγενθύνοντας κάποια τυχαία ή εκ παραδρομής ορθρογραφικά λάθη συναδέλφων, οι “Αλεξανδρινοί” αυτοί φιλόλογοι συν τοις άλλοις … απέπνεαν μιά νοοτροπία κυνική, ειρωνική, δηκτική και συνάμα προκλητική, ακριβώς γιατί δεν έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τους κυνηγούς ως ισότιμους πολίτες και τους θεωρούσαν και τους θεωρούν παρείσακτους και έκνομους …
Υπό το πρίσμα αυτό, είναι εξ αντικειμένου κατανοητή η καχυποψία και η ενστικτώδης προσπάθεια μας να μην πιστεπύουμε τίποατα και να είμαστε “κουμπωμένοι” σε κάθε προσπάθεια συγκερασμού απόψεων και ανάδειξης κοινών σημείων με όαλ αυτά τα ευάισθητα οικολογικά κέντρα … δεν τους έφερε ή τους φέρνει κοντά μας η “δημοκρατική” τους αντίληψη αλλά ίσως η ανάγκη να βγούν από το περιθώριο, η ανάγκη να βγούν στο προσκήνιο …
Η ανάδειξη ισχυρών προσωπικοτήτων στην ΚΣΕ και τις Κ.Ο, η στελέχωσή τους με επιστήμονες κύρους και ήθους οι οποίοι (δυστυχώς) είναι και κυνηγοί, η ενίσχυση του νομικού μας οπλοστασίου, η καταγραφή θηραματικών πληθυσμών, η ύπαρξη μελετών πχ το ΑΡΤΕΜΙΣ με ευρωπαΐκή αναγνώριση, η ίδρυση λειτουργία και συντήρηση της Θηροφυλακής, η συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες που κάθε άλλο παρα φιλοκυνηγετικές ήταν ή είναι, η συντεταγμένη επί πολλά χρόνια νομική παράσταση στο ΣτΕ και το Ευρωπαΐκό Δικαστήριο πρόσφατα για τον Φεβρουάριο, κάθε εμφανής και αφανής προπσάθεια που έγινε και γίνεται υπέρ του δικαίου των κυνηγών και της αντικειμενικής εξέτασης των σημείων και στοιχείων που συνθέτουν την λέξη “ΚΥΝΗΓΙ” χωρίς υστερία και αφορισμούς παράλλαξαν το θολό τοπίο και μας επέτεψαν από το “μέτεωρο βήμα του πελαργού”, τον ασταθή βηματισμό και την απολογητική μας στάση να κατοχυρώσουμε (και) νομολογιακά τα αυτονόητα και τα αυτόδηλα … μέχρι εκεί μας είχαν φτάσει … να ξεφύγουμε από την καταστροφική εσωστρέφεια, να διαδηλώνουμε την ιδιότητά μας και να χαιρόμαστε για αυτήν ως συνεχιστές μιάς αρχέγονης κυνηγετικής παράδοσης που θέλει να είναι “της λεβεντομάνας γιός ο περδικοκυνηγός…” …
Σε αυτό πιστεύω ότι συνέβαλε άμεσα και καθοριστικά και ο έντυπος και πρόσφατα ηλεκτρονικός τύπος δηλαδή οι ιστοσελίδες και κανείς μας δεν δικαιολογείται να έχει έλλειμμα ενημέρωσης και να στέκεται μακριά από τα κυνηγετικά δρώμενα σε όλα τα επίπεδα. Θα σταθώ σε αυτό που θίχτηκε εδώ στην έκδοση του “Ε.Κ” και θεωρώ ότι η προσπάθεια του Γ. Χαρβαλιά και όλων των συνεργατών του που πήραν το ρίσκο έκδοσης εβδομαδιαίου ενθέτου, σε μιά από τις μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδες ήταν κίνηση “μάτ”, έβαλε το κυνήγι μέσα στο “πυρήνα” ατης ελληνικής οικογένειας, απομυθοποίησε τους διώκτες του, αποδαιμονοποίησε τους “αιμοδιψείς” κυνηγούς και όλοι έφτασαν στο σημείο να δούν πιό ψύχραιμα τα πράγματα και να θυμηθούν, ότι στο στενό ή ευρύτερο οικογενειακό τους κύκλο, υπήρχε ή υπάρχει ένας κυνηγός … αυτό δηλαδή που οι πάσης φυσεως “οικολόγοι” δεν ήθελαν να φαίνεται και αναθέματιζαν, η κοινωνική παραδοχή και χειρότερα η αποδοχή του κυνηγιού και η μίμηση του παραδείγματος …
Επομένως δεν νομίζω ότι στο χώρο μας μας περισσεύει κανείς, όλοι συμβάλλουν με το δικό τους τρόπο στην έγκαιρη “διάγνωση” και αντιμετώπιση των “επικρεμάμενων” σε κάθε μας βήμα αντικυνηγετικών κινδύνων και εάν οι ομάδες αυτές και οι ευαίσθητοι δημοσιογράφοι που τους έκανα πλάτες και τους παρουσίαζαν έχουν σχεδόν εξαφανιστεί οφείλονται και στην “επικοινωνική” επικράτησή μας,μετά την ανάθεση της “αυτοάμυνας” μας σε γνωστούς δημοσιογράφους και την δημιουργία γραφείων Τύπου, αφού εξ ορισμού έχουν τη γνώση και την οξυδέρκεια που απαιτείται και ως γνώστες του χώρου και κύρια ως κυνηγοί να βάζουν τα πράγματα στη θέση τους … διαφορετικά αγαπητοί συνάδελφοι θα είμασταν ακόμη στην εποχή της οργάνωσης πορειών προς την εκάστοτε κατοικία του κ. Πρωθυπουργού, όπως έγινε πριν μιά 20ετία με την “ομώνυμη” πορεία περίπου 300 κυνηγών προς το Καστρί, για την απαγόρευση του απριλιάτικου τρυγονιού (επί προεδρίας του αείμνηστου Παπασπύρου στην ΚΣΕ) …!!!
Ας μην αδικούμε έντυπα και κυνηγετικά μέσα ενημέρωσης, ας μην απαξιώνουμε συναδέλφους κυνηγούς και δημοσιογράφους που έχουν επιδείξει και ήθος και συνέπεια και έχουν μακροχρόνιους αγώνες στη πλάτη τους για την προάσπιση του κυνηγιού σε όλα τα επίπεδα, μέσα από τις τυχόν ενστάσεις μας ας κάνουμε γόνιμο διάλογο και μέσα από το διάλογο, ας κάνουμε σύνθεση απόψεων, δεν νομίζω ότι η διαφορετικότητα προσέγγισης ενός θέματος (πρέπει να) αποτελεί “casus belli”, οι “άσπονδοι φίλοι” μας καιροφυλακτούν και εκεί πρέπει να έχουμε στραμμένη τη προσοχή μας …
Ας μην ακυρώσουμε τα επικοινωνιακά μας πλεονεκτήματα, ακόμη όπως έχουμε “πάθει και μάθει”, η μάχη των εντυπώσεων είναι αυτή που ενδιφέρει πρωτίστως την κοινή γνώμη και εκείνη που δυστυχώς καθορίζει τη δημόσια εικόνα μας …
είναι δουλειά της θηροφυλακής ή της Αστυνομίας και του εισαγγελέα;
ΚΑΙ ΑΝ ΤΗΝ ΕΦΑΓΕ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ Η ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ….???
. Η ΕΤΥΜΗΓΟΡΙΑ ΤΟΥ Κυρ ΑΛΕΚΟΥ ( πατερας μου) ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΕΧΕΙ ΧΤΥΠΗΘΕΙ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΣΥΡΘΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ .