Τελικά είναι πολύ μπερδεμένη η ιστορία με τις απαγορεύσεις, υπαρκτές ή κατά φαντασίαν. Το πρωί είχα κανονίσει με έναν φίλο να πάω Γραμματικό για τσίχλες. Ακούγοντας όμως τις “Πρωινές Ιχνηλασίες” στο ραδιόφωνο, ανακάλυψα ότι δεν τίθεται κανένα θέμα επίσημης απαγόρευσης, παρά μόνο αυτεπάγγελτα όπου υπάρχει χιονοκάλυψη. Ξεκίνησα λοιπόν για Βοιωτία. Στον δρόμο μίλησα με τον Θηροφύλακα της επαρχίας Λειβαδιάς. Με διαβεβαίωσε ότι δεν έχει καμμία εγκύκλιο στα χέρια του και να πάω να κυνηγήσω όπου θέλω. Μου είπε μάλιστα, ότι μαζί του επικοινώνησαν από την εκπομπή κι ότι αυτός τους ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει απαγόρευση. Αμέσως μετά, τηλεφώνησα στον θηροφύλακα της επαρχίας Θήβας. Αυτός μου είπε ότι ισχύει ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της Βοιωτίας, με εγκύκλιο που έφτασε στο δασαρχείο Παρασκευή μεσημέρι, κι ότι ο συνάδελφός του δεν ήταν σωστά ενημερωμένος. Κατόπιν τηλεφώνησα ΚΑΙ στο δασαρχείο Θήβας, όπου ένας κύριος με πληροφόρησε ότι δεν υπάρχει εγκύκλιος, αλλά το κυνήγι απαγορεύεται παντού αφού υπάρχει πλήρης χιονοκάλυψη. Πλήρες μπάχαλο δηλαδή. Τελικά δεν κυνήγησα πουθενά, αφού το μοναδικό ξέχιονο που βρήκα ήταν στην Λειβαδιά, κοντά στον ’γιο Γεώργιο, αλλά τσίχλες δεν υπήρχαν.
Τπ μόνο θετικό της υπόθεσης, η γενική εντύπωση που μου άφησε ο πρώτος θηροφύλακας, (της Λειβαδιάς) (Κος Χριστοδούλου 6972711145), ο οποίος ήταν ευγενέστατος και πέραν του δέοντος εξυπηρετικός, αφού μου ζήτησε χίλιες φορές συγγνώμη επειδή δεν ήταν ενήμερος για το μπάχαλο, τηλεφώνησε και σε συναδέλφους του και σε δασαρχεία για να ενημερωθεί, και με πήρε ΤΕΣΣΕΡΙΣ φορές στο κινητό για να μου διαβιβάσει κάθε φορά τι του έλεγαν. Στο τέλος μου είπε ότι στην περιοχή ευθύνης του (από Αλίαρτο μέχρι Λειβαδιά) μπορώ να κυνηγήσω όπου θέλω, αρκεί να μην υπάρχει ολική χιονοκάλυψη.
Τα συμπεράσματα δικά σας.
