Ο βροχερός καιρός αυτών των ημερών, με κράτησε μακριά από τους κυνηγότοπους του χωριού μου και το αγαπημένο μου κυνήγι του λαγού.
Κρίμα γιατί περίμενα πως και πώς την άδεια των Χριστουγέννων μιας και σε λίγες μέρες αρχίζει η απαγόρευση.
Βέβαια έκανα ένα ξαφνικό 4ήμερο ταξιδάκι στην Μακεδονία, στην Πτολεμαίδα συγκεκριμένα, με απογοητευτικά κυνηγετικά αποτελέσματα.
Μου μένει ένα 3ήμερο από μεθαύριο και σκοπεύω να το εκμεταλευτώ.
Έτσι από την Τρίτη είμαι εγκλωβισμένος εντός των τειχών αν και αδειούχος, οπότε τόριξα στο διάβασμα των κυνηγετικών περιοδικών και στο internet.
Αφορμή για το mail μου είναι το άρθρο του Μπάμπη Αιγινήτη στο τελευταίο τεύχος της «Κυνηγεσίας», με τίτλο ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΣΤΟ SKEET.
Για όσους δεν το έχουν διαβάσει, ο Κος Αιγινήτης εξηγεί και τεκμηριώνει το πόσο βοηθά τον κυνηγό η προπόνηση στο σκοπευτήριο και ειδικά στο skeet.
Τυχαίνει το σκοπευτήριο του Κυνηγετικού Συλλόγου Πειραιά στο Σχιστό, να βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από την κατοικία μου έτσι το επισκέπτομαι πολύ συχνά.
Το skeet με έχει βοηθήσει πάρα πολύ σε όλους τους τομείς, κυρίως όμως στην γρήγορη και σωστή επώμιση.
Κάτι άλλο εξίσου σημαντικό που μαθαίνεις βλέποντας τους έμπειρους σκοπευτές, είναι το πώς πρέπει να κρατάς το όπλο και πώς πρέπει να στήνεις το σώμα σου για μια γρήγορη και επιτυχημένη βολή στο καρτέρι.
Πολύ συχνά βλέπω έμπειρους κυνηγούς που έρχονται στο σκοπευτήριο κυρίως για να δοκιμάσουν το νέο τους όπλο ρίχνοντας στο skeet, να κάνουν τραγικά λάθη τα οποία έκανα κι εγώ.
Ένα παράδειγμα: κρατάνε το όπλο με την κάνη είτε στραμμένη στο έδαφος είτε προς τον ουρανό παράλληλα με το σώμα τους.
Με αυτόν τον τρόπο το όπλο χρειάζεται μεγαλύτερη διαδρομή για να έλθει στον ώμο μας και σαν συνέπεια έχουμε βεβιασμένη και άτσαλη επώμιση με αποτέλεσμα την λανθασμένη σκόπευση.
Η πιο συνηθισμένη αιτία αποτυχίας σε τραβερσοτές βολές είναι το σταμάτημα της κίνησης του όπλου την στιγμή που πατάμε την σκανδάλη. Μέγα σφάλμα που στο σκοπευτήριο θα το αντιληφθείς γρήγορα και θα το διορθώσεις.
Βεβαίως το skeet επειδή τα πιατάκια έχουν πάντα την ίδια πορεία και ταχύτητα, δεν αντικαθιστά τις εμπειρίες που σου προσφέρουν οι κυνηγετικές βολές. Όμως όταν ρίχνεις 1000 φυσίγγια το χρόνο έχεις εξοικειωθεί τόσο πολύ με το όπλο σου, που έρχεται από μόνο του στον ώμο σου.
Δεν θα μιλήσω για την διόφθαλμη σκόπευση κ.λ.π., αυτά τα έχτε όλοι διαβάσει στα κυνηγετικά περιοδικά, αν θέλετε να μάθετε να τα εφαρμόζετε, το σκοπευτήριο είναι μονόδρομος.
Φανταστείτε να είστε για τσίχλες και να προσπαθείτε να συνηθίσετε την διόφθαλμη σκόπευση
.πανωλεθρία.
Σίγουρα χρειάζεται χρόνος και βοήθεια από κάποιον έμπειρο σκοπευτή, εγώ δυστυχώς δεν είχα.
Οι ξερόλες της παρέας μόνο σύγχυση μου προκαλούσαν με τις αοριστίες τους, έτσι προτίμησα τα μαθήματα από δάσκαλο.
Πράγματι μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα έμαθα πράγματα που ίσως να χρειαζόμουν χρόνια να τα μάθω κυνηγώντας.
Έπειτα το σκοπευτήριο αποτελεί μια πολύ ευχάριστη ενασχόληση τους νεκρούς μήνες.
Μη μου πείτε ότι το Καλοκαιράκι δεν θα σας άρεσε να πίνετε το καφεδάκι σας στο μπαρ του σκοπευτηρίου συζητώντας με άλλους κυνηγούς!!
Φιλικά
Κώστας