[indent]
Η άποψη περί κυνηγιού με “νόμο” Σταύρο, δεν έχει πρακτική αξία, αφού αν κυνηγούσαμε με νόμο μετά τις αλεπάλληλες προσφυγές, σήμερα ή μάλλον εδώ και χρόνια δεν θα κυνηγούσαμε … ένας νόμος εύκολα βγαίνει,ακόμη πιό εύκολα “βγαίνει” αντισυνταγματικός και πολύ πολύ δύσκολα τροποποιείται ειδικά μετά από απόφαση Ακυρωτικού Δικαστηρίου …
Η ισονομία στην θήρευση πουλιών κατά “προνόμιο” δεν οφείλεται στους “κακούς ξένους” αλλά στην “εγχώρια απρονοησία” που στη συνθήκη προσχώρησης καμία αναφορά δεν έγινε …
Η ιστορία αυτή με το Υπουργείο, τον Υπουργό, τους “υπηρεσιακούς παράγοντες” όντως καταντάει γραφική και από ένα σημείο και πέρα ή είναι κακό θέατρο “καλός Υπουργός και κακοί υφιστάμενοι…” ή θέατρο παραλόγου, γιατί εάν είναι έτσι τα πράγματα, συζητάμε “για παρακώλυση έργου δημόσιου φορέα, για απροθυμία υπαλλήλων, για απόκρυψη στοιχείων, για αναξιοπρεπή θέση και στάση δημοσίων λειτουργών … κλπ” δηλαδή πειθαρχικά και διοικητικά παραπτώματα τα οποία τιμωρούνται.
Και βέβαια δεν καταλαβαίνω τη λογική, “ο Υπουργός” τι υπογράφει εν τέλει ;; άλλες αποφάσεις από αυτές που του πάνε τα υπηρεσιακά κλιμάκια και αυτό, ποιός το “είδε” και πως αποδεικνύεται ;;
Αφού όπως αποδεικνύεται από τα προσφάτως λεγόμενα του Προέδρου της Γ΄ΚΟΠ, αυτός μίλαγε για κυνήγι στον Υπουργό και ο Υπουργός για αγροτικές αποζημιώσεις …!!!
Γιατί να πιστέψουμε τα περί του αντιθέτου ;; και καλή μεν η πρόθεση, αλλά με την καλή πρόθεση και την προσωπική παρεμβολή ενός Υπουργού δεν στήνεται “κυνηγετικός προγραμματισμός ” …
Και βέβαια δεν ξέρω αν φταίνε οι συνθήκες ή οι συγκυρίες, αλλά δημοκρατία στην Ελλάδα θεωρούμε “τη διαδικασία εκείνη, με την οποία εκλέγουμε ελεύθερα αυτόν που αύριο θα του ρίξουμε το φταίξιμο …” και ας μην ξεχνάμε ό,τι “όλο το οικοδόμημα της πολιτικής βασίζεται στην αδιαφορία της πλειοψηφίας …”, αυτή η εσωστρέφεια και η άρνηση μας έχει φρενάρει σαν χώρα … εμείς ο καθ΄λενας μας δηλαδή δεν φταίμε, που ζούμε ;; σε άλλην χώρα ;; είμαστε μόνο τα θύματα ;; και οι “άλλοι” οι θύτες ;;
[/indent]
