ΘΑΥΜΑΣΤΕ ΥΦΟΣ …ΚΑΙ ΗΘΟΣ!

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 31 έως 45 (από 47 συνολικά)

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
4107

Kalliston Hellas στις 26 Ιουλίου 2006 στις 15:44 #75778

Οι «φιλόζωοι» αγγλοσάξονες δεν χαρίζουν κάστανα, σε κυνήγι στην Σκοτία με αξιολογότατο παράγοντα στα κυνηγητικά και κυνοφιλικά της χώρας του αλλά και διεθνώς ανεγνωρισμένο συγγραφέα συνέβη το εξής: στον τόπο του κυνηγίου, 300 μέτρα από το σπίτι του και περίπου 500μ από τη φάρμα του γείτονά του συναντήσαμε την γάτα του. Σήκωσε το όπλο του, του λέω «μη… είναι η γάτα του γείτονά σου» και απάντησε με το γνωστό Αγγλικό ύφος «ο καλός μου γείτονας είναι πολύ σοβαρό και υπεύθυνο άτομο, ποτέ δεν θα επέτρεπε στην γάτα του να εξολοθρεύει τα θηράματα, άρα δεν είναι δική του» και έκανε με το στόμα του «Μπαμ». Δεν ξέρω αν θα πυροβολούσε ή τον σταμάτησε η παρουσία μου αλλά μου εξήγησε πως η γάτα κάνει την ίδια ζημιά με την αλεπού.

Στην Βουλγαρία, με την φτώχια που περνούν δεν κάνουν οικονομία στα φυσίγγια, αδέσποτα αγριόσκυλα, γάτες, αλεπούδες και σε ορισμένα μέρη λύκοι. Κυνηγιούνται με παγάνες από όλη την ομάδα (ομάδα = τοπικός σύλλογος για τις κυνηγητικές δραστηριότητες που επί πλέον έχουν την ευθύνη για την προστασία και διατήρηση των θηραμάτων). Την τελευταία ημέρα της διαμονής όφειλα ως φιλοξενούμενος να συμβάλω στην παγάνα τους, ο αρχηγός μας είπε πως δεν κτυπάμε ελάφι, ζαρκάδι, λαγό παρά μόνο αλεπούδες και αγριογούρουνο.

Όλα αυτά δείχνουν πραγματική διαχείριση και προστασία της άγριας ζωής και όχι ρηχή ζωολατρία.

Φιλικά

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 27 Ιουλίου 2006 στις 11:48 #343930

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] Από προηγούμενο άρθρο[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]”… Από την ανάγνωση του «βιογραφικού» του παραπάνω Σωματείου του οποίου η Πρόεδρος έκανε τις σχετικές δηλώσεις, μέσω του [/font]site[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] του ΥΠΕΧΩΔΕ [/font]www.minenv.gr [font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα στοιχεία: [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] «[/font]H[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] ’μεση Επέμβαση για την Προστασία της Φύσης, είναι μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Φίλων της Γης, έχει έδρα την Αθήνα και λειτουργεί με τη νομική μορφή της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας από το 1992. [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]Σκοποί[/font][font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”] της είναι η προστασία της άγριας ζωής (αρπακτικά), η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και οι συνεργασίες με άλλες Π.Ο (ιδιαίτερα επαρχιακές).[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]Μέλη και φίλοι[/font][font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]: [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]Με δικαίωμα ψήφου 11 χωρίς δικαίωμα ψήφου 1075 εκ των οποίων ταμειακώς εντάξει 200.[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]Υλικοτεχνική υποδομή[/font][font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]: Γραφείο νοικιασμένο, ώρες λειτουργίας από 0900-14.00 και 17.00-20.00, έχει πρόσβαση σε Η/Υ και τον χρησιμοποιεί κυρίως για αλληλογραφία/εκτυπώσεις, στην Οργάνωση προσφέρει εθελοντική εργασία ένα άτομο και διοικείται από 5μελές Διοικητικό Συμβούλιο.[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]Στις δράσεις της αναφέρονται χαρακτηριστικά:[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style’; mso-bidi-font-family: Arial; mso-bidi-font-weight: bold”]α) Από το 1992-1997 [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Προσφυγές στο ΣτΕ απ΄ όπου προέκυψαν οι αποφάσεις [/font]366/93 & 540/93 που αφορούν:

[font=” ‘Bookman Old Style'”]Τη θεσμοθέτηση της συμμετοχής των Π.Ο στη διαμόρφωση της ετήσιας ρυθμιστικής απόφασης περί θήρας και επαναληπτικά έγινε προσφυγή τον 10^ο/1997.[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”]Την υποχρέωση της Διοίκησης να προβεί σε έγκυρη επιστημονική μελέτη ως προς ένα έκαστο των θηρεύσιμων ειδών και ότι τούτο δεν διατρέχει κίνδυνο αφανισμού ή μείωσης του πληθυσμού του. [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”]Τον αποχαρακτηρισμό ειδών άγριας πανίδας πχ αλεπού ως επιβλαβών και την απαγόρευση της χρήσης δηλητηρίων για την εξόντωσή τους.[/font][font=” ‘Bookman Old Style'”][/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] β) Από το 1997-2001[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Τρεις προσφυγές στο ΣτΕ, για να μειωθεί ο χρόνος κυνηγίου. “[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”]…………………………………………………………………………………………………………[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Όπως αγαπητοί φίλοι διαπιστώνετε, το οποιοδήποτε “παιχνίδι” έχει χαθεί εδώ και αρκετά χρόνια, έχει συγκεκριμένα κριθεί και χαθεί στις δικαστικές αίθουσες στο ΣτΕ, έχουν προϋπάρξει διακαστικές αποφάσεις ακυρωτικού χαρακτήρα, για τις οποίες επαίρονται οι εγχώριοι οικολογίσκοι, έχει εναρμονιστεί η δικαστική εξουσία με τα ισχύοντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ΤΑ ΕΠΙΒΛΑΒΗ …. στη νέα τους επιστημονική ορολογία, γίνανε ελέω νομοθετικών επινοήσεων, κάποιων οικολογικών (ανε)εγκέφαλων “άρπαγες και αρπακτικά” … [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Θυμηθείτε το πρόσφατο παράδειγμα του παραδοσιακού κυνηγιού της αλεπούς στην Αγγλία, τι έγινε, πόσα μεσολάβησαν, τι πιέσεις ασκήθηκαν σε όλα τα επίπεδα πολιτικό και μη και το αποτέλεσμα ; τελικά καταδικαστικό …[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”][/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Πρακτικά επομένως, δεν βλέπω ποιοί λόγοι είναι αυτοί που θα συνεγείρουν τους κυνηγούς στο κυνήγι της αλεπούς ομαδικά και μη … έχω ζήσει επί μακρόν στην επαρχία και ήξερα από τους παλιοιύς κυνηγούς και χωριάτες ό,τι η αλεπού, ο ασβός, το κουνάβι, το τσακάλι κλπ συνειδητά και εναττικά κυνηγιόντουσαν ως άκρως επιβλαβή για την πανίδα και την οικόσιτη πτηνοτροφία και κτηνοτροφία οικόσιτη και εκτατική …[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Το έλλειμμα αυτό, της κυνηγετικής κουλτούρας, παράδοσης, συνέχειας όπως θέλετε σήμερα πέστε το, με κυνηγούς αστούς στην συντριπτική πλειοψηφία, μακράν κάθε φυσικής εμπειρίας ή γνώσης εξεικδικευμένης για το τι κάνουν οι υπερπληθυσμοί των επιβλαβών και ειδικά της αλεπούς, αν δεν το δεις, το ζήσεις και το βιώσεις δεν το καταλαβαίνεις, οι παλιοί λαγοκυνηγοί ξεκινώντας έβλεπαν αν έχει περάσει αποβραδίς αλεπού και στη συνέχεια άλλαζαν πορεία και να μην αναφερθώ στα δημόσια κρεμάσματα των αλεπούδων που όταν συλλαμβάνονταν ζωντανές, γδέρνονταν στα χωριά από τους κατοίκους, αλατίζονταν και παρέμεναν σε κοινή θέα επί μέρες …[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Επομένως καμιά “ρηματική” ανακοίνωση ή οδηγία δεν έχει νόημα, αν δεν υπάρξει προηγουμένως συνεισδητή ενημέρωση και πληροφόρηση του κυνηγετιικού κόσμου και βέβαια οργανωμένη προσπάθεια στη καταπολέμηση των επιβλαβών και τότε συν τοις άλλοις, να δείτε τι χαμός έχει να γίνει από τα οικολογικά επιτελεία και τα κανάλια που έχουν σαν θέμα πχ ταϊζει αλεπού στη ταβέρνα του στις Σέρρες και σχετικό ρεπορτάζ … όταν μάλιστα έχουν βγεί δικαστικές αποφάσεις που τις ερμηνεύουν οι οικολογίσκοι και τις μεταφράζουν όπως θέλουν επ΄ ιδίω όφελος …[/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”]

Η πλύση εγκεφάλου που γίνεται συνειδητά χρόνια τώρα εγχωρίως και μη, η ωραιοποίηση και ο εξωραϊσμός των επιβλαθών από τα ποντίκια μέχρι τις αρκούδες, η πλήρης διαστροφή των φυσικών νόμων και αξιωμάτων έχουν οδηγήσει σε έναν ψευδεπίγραφο οικολογισμό της συμφοράς και “ευνούχησαν” ΚΑΙ τα παιδιά μας, καταρρίπτοντας επί σκοπώ, τους μύθους του “κακού λύκου”, της “πονηρής κυρά – Μάρως”, του φορέα ποικίλων λοιμωδών νοσημάτων ποντικιού ή αρουραίου και αναδεικνύοντας το μύθο του κακού κυνηγού που ήταν αυτός που έσωσνε τις καταστάσεις … καμία σχέση με αυτό που σωστά παρατηρεί παραπάνω ο Γιάννης Νικολακόπουλος, για το τι είναι πραγματική προστασία της άγριας ζωής και όχι μυθοποίηση μέχρις υπερβολής των όποιων επιβλαβών … [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Προς τη κατεύθυνση αυτή θα είχαν αποτέλεσμα οι όποιες (πρώτες) προσπάθειες των Κ.Ο, δηλαδή η ισχυροποίηση και ενδυνάμωση ιδεολογικού πλαισίου που θα πρέπει να κινούμαστε και το οποίο πρέπει να έχουμε αφομοιώσει, τα υπόλοιπα θα είναι θέματα έτσι απλά για να λέμε και να λέμε … διαφορετικά ο ευνουχισμός της κυνηγετικής συνείδησης θα είναι σε λίγο μια ζοφερή πραγματικότητα έτσι θα έχουμε έναν κυνηγό από “σπόντα”, που θα μασάει ό,τι του σερβίρεται παθητικά και φοβισμένος να διατηρήσει έστω αυτό το λίγο που του προσφέρεται … σκεπτόμενος τους οικολόγους, τους κυβερνώντες και τα τερτίπια τους, τις δικαστικές αποφάσεις, τα κανάλια, τα ΜΜΕ … [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] [/font]

[font=” ‘Bookman Old Style'”] Η διάχυση της γνώσης, η άπλετη πληροφόρηση, η άμεση πρόσβαση σε πηγές πληροφόρησης, η τεχνολογική εξέλιξη είναι στην υπηρεσία μας, επομένως οι όποιες “υποδείξεις και νουθεσίες”, καλό είναι να σχετίζονται με τη πραγματικότητα, να αγγίζουν το σφυγμό του σημερινού έλληνα κυνηγού και κυρίως να τον προσανατολίσουν σωστά, εδώ είναι το μεγάλο στοίχημα …[/font]

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
12/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
444

ΠΑΚΗΣ στις 27 Ιουλίου 2006 στις 12:59 #75802

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΦΙΛΟ ΤΟ ΧΡΗΣΤΟ.ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΛΕΙΠΟΥΝ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ.ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ.ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΜΟΝΟΙ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΙΓΟΙ ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 27 Ιουλίου 2006 στις 14:29 #343931

[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από xamouras στίς 26 Ιούλιος 2006

Να γράψω και εγώ τι γίνεται στο δικό μου Κ.Σ .
Εδώ και πολλά χρόνια με τη λήξη της περιόδου μαζευόμαστε ΟΛΟΙ οι κηνυγοί φερματζίδες και μη σε κάποιο μέρος που ξέρουμε οτι υπάρχουν πολλές αλεπούδες.
(παλιά γινόταν για το λύκο, αλλά μια και δεν υπάρχουν πλέον, το συνεχίζουμε για την αλεπού.)
Οργανώνεται μια παγάνα με πολύ μεγάλη ακτίνα και σαρώνουμε μιά πολύ μεγάλη περιοχή με όλα τα σκυλιά μας.(γκέκικα ,πουλόσκυλα,γουρουνόσκυλα και οτι έχει ο καθένας.
Στο τέλος στήνεται ένα τρικούβερτο γλέντι και έτσι τελειώνουμε το κηνύγι της χρονιάς.
Περιτό να σας πώ πως την επόμενη χρονιά οι λαγοί στο συγκεκριμένο μέρος αυξάνονται με ρυθμούς πολύ διαφορετικούς απο άλλες περιοχές.
Ξέρω οτι αν διαβάσουν τα παραπάνω μερικοί οικολογούντες πάλι θα μας κατηγορήσουν, αλλά αυτοί έτσι κι’ αλιώς θα το κάνουν

[/indent]

Απλή σκέψη, απλή κίνηση και το αποτέλεσμα τέλειο διαχειριστικά, γιατί μόνο σαν μέτρο διαχειριστικό και προστατευτικό της πανίδας, μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια κίνηση, μιας και οι αλεπούδες δεν τρέφονται με ντόνατς, πίτσα και σουβλάκια … αλλά με λαγούς, εδαφόβια πουλιά και τα συναφή …

Και μια ακόμη απλούστερη σκέψη:

Η Ομοσπονδία που ανήκει ο Σύλλογος που περιγράφει ο Χρήστος, παρακαλώ ας μας τον γράψει, δεν μπορεί πχ να τον προβάλλει σαν πρότυπο Συλλόγου ;; με ό,τι αυτό συνεπάγεται ;;

Δεν μπορεί λχ μια Ομοσπονδία, να αθλοθετήσει έπαθλα τιμητικά, ηθικής μορφής, για το Σύλλογο που θα πρωτοπορήσει και “πρωτοτυπήσει” στο ζήτημα της εξόντωσης των υπεράριθμων και πολυπληθών αλεπούδων που λυμαίνονται την ελληνική ύπαιθρο, με τη μορφή της “παγάνας” ;;

Τι μετρά περισσότερο ;; μια τυπική υπόδειξη υπό μορφή δημοσιεύματος ;;

Ή η έμπρακτη απόδειξη δια του παραδείγματος, ως ανωτέρω, από μια Κ.Ο, που θα συμπαρασύρει και τις άλλες προς το σκοπό αυτό, δραστηριοποιώντας τους Κ.Σ της εμβέλειας της ;;

Αλλιώς τι ζητάμε και παίρνοντας επιχειρήματα από που ;; από αυτά που δεν μαθαίνουμε ;; από αυτά που δεν ξέρουμε ;; από αυτά που οι Κ.Ο, φαίνεται να αγνοούν ;;

Το θέμα αυτό μας αφορά όλους είτε λαγοκυνηγούς είτε πουλοκυνηγούς, η αλεπού είναι το ίδιο επιβλαβής για όλα τα θηράματα

Υ.Γ* Η άποψη των οικολογίσκων λίγο μας αφορά, κατάργησαν δια της δικαστικής οδού την έννοια του “επιβλαβούς” αλλά δεν μπορούν να να μας ταΐσουν δα και κουτόχοτρο, εκτός πια αν μας πείσουν ότι είναι και οικόσιτα ζώα οι αλεποιύδες …

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 28 Ιουλίου 2006 στις 09:19 #343932

“Η αδικοχαμένη αλεπού”

” Την Κυριακή το πρωί και μέχρι αργά το απόγευμα, οι διερχόμενοι οδηγοί, από την είσοδο της πόλης προς το Αγρίνιο, ακριβώς στη στροφή κάτω από την Πυροσβεστική έπεφταν πάνω σε ένα οπωσδήποτε όχι καλόγουστο θέαμα: Μια αλεπού, σκοτωμένη από κάποιο αυτοκίνητο ανάγκαζε τα οχήματα να κάνουν περίεργους ελιγμούς αν δεν ήθελαν να γίνουν ένα ακόμα από τα αυξανόμενα νούμερα της γνωστής διαφήμισης που προέτρεπε τους ζωόφιλους να μην αφήνουν τα σκυλιά τους το καλοκαίρι αδέσποτα καταδικάζοντάς τα σε επαναλαμβανόμενο θάνατο.

Ήταν ένα παράταιρο θέαμα η σκοτωμένη αλεπού, με το ορθάνοιχτο στόμα και την φουντωτή της ουρά καταματωμένη, καταμεσής στην πόλη κυριακάτικα. Πλήρωσε ακριβά την αποκοτιά της να γνωριστεί καλύτερα με τον πολιτισμό και τα αγαθά του. Ήταν η επιβεβαίωση της λαϊκής ρήσης: “Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι”.

Μήπως όμως, κι αν έμενε στο δάσος της θα είχε καλύτερη τύχη;

Όλος ο δρόμος που πάει προς Στένωμα, την Κυριακή το πρωί, ήταν κατειλημένος από κυνηγούς που είχαν πάρει τα βουνά, ψάχνοντας για το περιπόθητο θήραμα. Κι ελλείψει βεβαίως λαγού, η δυστυχής κυρά – Μάρω, θα την πάθαινε σίγουρα από κάποιο λαγωνικό που θα την ξετρύπωνε.

Διαμαρτύρονται λοιπόν οι κυνηγοί για την έλλειψη θηραμάτων, αλληλοβρίζονται γιατί δεν τηρούνται οι κανόνες του κυνηγετικού σαβουάρ βιβρ. Πώς είναι δυνατόν όμως, όταν συνωστίζονται δέκα και δεκαπέντε άνθρωποι σε μια απόσταση 3 – 4 χιλιομέτρων να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα του άλλου; Είναι δυνατόν να δεις να περνάει μπροστά σου ο λαγός και να μην του ρίξεις, έστω κι αν τον έχει καταπόδι το σκυλί του άλλου; Αυτά γινόταν τότε που οι κυνηγοί είχαν συναίσθηση της θέσης τους και γνωρίζονταν μεταξύ τους. Αυτό που γίνεται όμως στις μέρες μες κάθε άλλο παρά με σπορ μοιάζει. Ακούγεται πως μόνο οι κυνηγοί αγριογούρουνων τηρούν κάποιους στοιχειώδεις κανόνες σεβασμού των δικαιωμάτων των άλλων κυνηγών.

Σε γενικές γραμμές δεν έχω πολλά εναντίον αυτών που κυνηγούν. Δεν είμαι από τους ακραίους οικολόγους, που βλέπουν την εξόντωση της πανίδας ως αποτέλεσμα της κυνηγετικής δεινότητας κάποιων. Κατανοώ βεβαίως την θλίψη τους απέναντι στην αναίτια θανάτωση κάποιων ζώων, όμως δε θα ‘λεγα όχι σε ένα καλομαγειρεμένο στιφάδο!

Δεν θα ήταν όμως καλύτερο αν για ένα διάστημα έμπαινε κάποιος φραγμός; Η Ελλάδα είναι υπόδικη στο Ευρωπαϊκό διακαστήριο γιατί επιτρέπει το κυνήγι και κατά το Φεβρουάριο πράγμα που ρητώς απαγορεύεται από τις ευρωπαϊκές οδηγίες.

Το σύνολο των κυνηγών όμως είναι πολύ μεγάλο αριθμητικά για να παραβλέψει ο Υπουργός Γεωργίας, τη στιγμή μάλιστα που βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο.

Βρέθηκε λοιπόν μια τέλεια πατέντα – ακραιφνώς ελληνική: Το κυνήγι σταματάει τον Φεβρουάριο, αλλά για ορισμένα μόνο είδη: το εξής κανένα! Κι αυτό γιατί ο Υπουργός έβγαλε μια ρυθμιστική απόφαση η οποία επιτρέπει το κυνήγι το Φεβρουάριο, ακολουθώντας τους πίνακες της τεχνικής επιτροπής “ΟΡΝΙΣ” και προσαρμόζοντας τη λήξη του κάθε είδους που θηρεύεται, ακριβώς σύμφωνα με τους πίνακες Όρνις. Επομένως, αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κυνηγηθούν τσίχλες και μπεκάτσες μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου, η φάσσα μέχρι τις 20, κάποια παπιά μέχρι τις 10 του Φλεβάρη και κατά συνέπεια, είμαστε και απόλυτα προσαρμοσμένοι με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και πετυχαίνουμε να εξακολουθήσουμε να κυνηγάμε το Φλεβάρη! Είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που μπορούμε και κυνηγάμε τα είδη που έχουν μεγάλο κυνηγετικό ενδιαφέρον, μέσα στο Φεβρουάριο. Αν και το γεγονός αυτό χαροποιεί ασφαλώς τους κυνηγούς, δεν φαίνεται να χαροποιεί ιδιαίτερα και τα είδη που θα δέχονται τα σκάγια!

Η περίοδος αυτή για κάθε είδος πουλιού έπειτα από μελέτες έχει καθοριστεί και αναγράφεται σε πίνακα της Επιτροπής ΟΡΝΙΣ, αρμόδιο γνωμοδοτικό όργανο της Ε.Ε. Η φετινή ρυθμιστική απόφαση του υπουργείου Γεωργίας για τα περισσότερα είδη “σέβεται” τις ημερομηνίες που ορίζονται ώστε να βρίσκεται στα όρια της νομιμότητας. (Καθημερινή 24-8-03)

Όμως, ορίζει διαφορετικές ημερομηνίες λήξης της κυνηγετικής περιόδου για παραπλήσια είδη πουλιών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας κυνηγός, την ώρα που σηκώνει το όπλο του, θα πρέπει να μπορεί να ξεχωρίσει ότι το πουλί που σημαδεύει είναι Χουλιαρόπαπια και όχι Κυνηγόπαπια και να έχει στο μυαλό του, ότι εάν είναι Φεβρουάριος επιτρέπεται να κτυπήσει την πρώτη αλλά όχι τη δεύτερη.

Επίσης θα έπρεπε κάποιος, ο οποίος γνωρίζει τα είδη των πουλιών, να ελέγχει τα θηράματα για να πιστοποιεί ότι ακολουθείται το γράμμα του νόμου. Γιατί ακόμα και αν συνέβαιναν όλα αυτά, μόνο το γράμμα θα τηρούνταν εφόσον ο βασικός λόγος ύπαρξης της νομοθεσίας δεν υπηρετείται: η νομοθεσία γίνεται για να προστατευθεί η αναπαραγωγή των πουλιών και άρα η συνέχεια του είδους. Κάτω από τους ήχους των πυροβολισμών όμως είναι σίγουρο ότι κανένα είδος δεν αναπαράγεται. Aλλωστε ποιος θα πληροφορήσει την κυνηγόπαπια ότι εφόσον είναι Φεβρουάριος τα σκάγια δεν προορίζονται γι’ αυτήν;

Ξέρουμε ότι τη μεγαλύτερη ζημιά στην πανίδα ενός τόπου δεν την προκαλούν οι κυνηγοί, αλλά η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και της γονιδιακής μετάλλαξης των καλλιεργούμενων ειδών. Σύμφωνα με μαρτυρίες κυνηγών που ταξίδεψαν στα “παρθένα” Σκόπια, οι καλλιέργειες στις περιοχές του κυνηγιού, θυμίζουν εκείνες της Βόρειας Ελλάδας με δύο σημαντικές απουσίες: εκείνη της εντατικοποίησης στην εκμετάλλευση της γης και των φυτοφαρμάκων. Απέραντες δασωμένες εκτάσεις με δρυς, αργιές και οξιές, που κανένα “φιλοπεριβαλλοντικό οικιστικό” νομοσχέδιο δεν υποβοήθησε το κάψιμό τους ή την καταστροφή τους, απέραντες θαμνώδεις εκτάσεις με σχοίνα και γκορτσιές, που καμία “γεωργική αναβάθμιση” δεν υπαγόρευσε την εκχέρσωσή τους, καλύπτουν ορεινές και ημιορεινές περιοχές της χώρας. Στους κάμπους, οι καλλιέργειες αποτελούνται από σταριές, λιόσπορα και τριφύλλι.

Μόνο που τα όρια ανάμεσα στις καλλιέργειες διατηρούν τα φαρδιά χαντάκια (σούδες) των παλιών καιρών και οι σπάταλες γράνες (φαρδιές λουρίδες αγρανάπαυσης) που εναλλάσσονται με πολυάριθμα ακαλλιέργητα χωράφια. Η αγρανάπαυση προσφέρει με τη σειρά της τροφή και κάλυψη στα θηράματα που εκμεταλλεύονται τις σούδες και τις γράνες για το φώλιασμά τους.

Η ανέχεια και όχι κάποιο κρατικό πρόγραμμα ενίσχυσης των βιοκαλλιεργιών, κάνει τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα άγνωστα στους αγρότες της γειτονικής χώρας, αποκλείοντας τον ιδιότυπο “χημικό πόλεμο” που επιφυλάσσουν οι “ανεπτυγμένες χώρες” στο θηραματικό πλούτο τους, εκείνον για τον οποίο οι δυτικές “οικολογικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις” χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, προστατεύοντάς τον σθεναρά μόνο από το κυνήγι. Μια χώρα, λοιπόν, που οι ίδιες οι συνθήκες προστατεύουν το θήραμα, του αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην επιβίωση και τη σταδιακή αύξηση, ενώ παράλληλα μία από τις πιο φιλελεύθερες κυνηγετικές νομοθεσίες της Ευρώπης εξασφαλίζει το δικαίωμα στην ικανοποίηση του αρχέγονου κυνηγετικού ενστίκτου.

Αν λοιπόν η άτυχη αλεπού της πυροσβεστικής βρισκόταν στη γειτονική μας χώρα, θα είχε κάποιες πιθανότητες επιβίωσης. Εδώ δυστυχώς ήταν καταδικασμένη από χέρι. “

Από ένα δημοσίευμα του Επαρχιακού Τύπου

Έτσι φαντάζει στα μάτια του συντάκτη αλλά και των αναγνωστών και της κοινής γνώμης γενικότερα ο “θάνατος της αλεπούς”, αφού θεωρείται αυτή σαν ένα είδος της πανίδας που χρήζει της βοήθειάς μας αλλά και ενδεχομένως της όποιας “κρατικής αρωγής” … έτσι σιγά και μεθοδικά έχουν αντιστραφεί οι όροι, έχουν αλλοτριωθεί και μετερμηνευθεί κατά το δοκούν οι φυσικοί νόμοι-αξιώματα και έχει έντεχνα διαπλαστεί η “νέα οικολογική τάξη των πραγμάτων” … η τάξη όπου ο “κακός” πλέον είναι ο κυνηγός και δη ο Έλληνας κατά προτίμηση που απολαμβάνει και εξαιρετικών προνομίων (!!!), η τάξη κατά την οποία τα γνωστά επιβλαβή σαρκοφάγα, συνεπικουρούσας και της δικαστικής εξουσίας και της σχετικής αντίληψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετατράπηκαν σε “άρπαγες” αδιακρίτως της πυκνότητας του πληθυσμού τους και της καταστροφικής τους επίδρασης στα ενδημικά κατά βάση θηράματα.

Η “αποενοχοποίηση” των επιβλαβών και η τάση αντιστροφής του ρόλου τους στην “αλυσίδα” της πανίδας θα είχε νόημα, αν όντως οι πληθυσμοί ήταν μικροί και η γενετική διαιώνιση του συγκεκριμένου είδους αναγκαία και απαραίτητη, πράγμα που μόνο και ως υπόθεση προκαλεί θυμηδία και γέλιο τουλάχιστον στη χώρα μας, αφού η “αποκύρηξη” της αλεπούς και η κατάργηση ελέγχου του αριθμού τους με “δηλητήρια” επέφερε αλματώδη αύξηση και τις μετέτρεψε σχεδόν σε “κατοικίδια ζώα” που βρίσκονται παντού …

Επομένως η κάθε “προτροπή” για το κυνήγι της, εντός των πλαισίων που θέτει η εκάστοτε ρυθμιστική απόφαση είναι σύνθετο θέμα που απαιτεί την άμεση εμπλοκή των ΚΣ και των αρμοδίων Κ.Ο και όχι ένα θέμα που θα βασιστεί στην επίκληση της “ημέτερης τσιγκουνιάς, να μην χαλάσουμε ένα φυσίγγι …” και στην μετατροπή μας μετά ταύτα, σε “απηνείς διώκτες” των αλεπούδων …

Και βέβαια η “εμπλοκή” αυτή καλό θα ήταν να ξεκινήσει λχ με μικτές συνεργασίες ΚΣ των μεγάλων αστικών κέντρων και των επαρχιακών ΚΣ έτσι ώστε να “ψηθούν” και οι αστοί κυνηγοί και να κατανοήσουν ό,τι ο έλεγχος του συγκεκριμένου “άρπαγα” – όπως και των λοιπών κορακοειδών – είναι ζητήματα καθοριστικής σημασίας, διαφορετικά κάθε πιθανή προσπάθεια αναπληθυσμών και βελτίωσης της εγχώριας πανίδας, θα παραμείνει γράμμα κενό περιεχομένου … δεν είναι δυνατόν από την μια να ακούγεται το “ταΐζουν πάλι τις αλεπούδες με απελευθερωμένα ορτύκια και φασιανούς …” και από την άλλη να γίνονται συστάσεις για περιορισμό του αριθμού των αλεπούδων, ότι πρέπει να γίνει, πρέπει να γίνει προγραμματισμένα και συντονισμένα αυτός εξάλλου είναι και ο ρόλος των Κ.Ο , συντονιστικός και οργανωτικός …

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
1134

KOSTASGR2000 στις 28 Ιουλίου 2006 στις 10:49 #343933

Καλημέρα σε όλους. Απλά θα ήθελα να αναφερθώ στο μήνυμα του φίλου Γιάννη (kalliston) και βέβαια να αναφέρω προσωπικό περιστατικό. Σε βραδυνή περιπολία για έλεγχο λαθροθηρίας που συμμετείχα μέσω Κ.Σ. , συναντήσαμε σε περδικοβούνια τι νομίζετε; Γάτες να κάνουν ……. καρτέρι, κύριοι σε πηγές και μονοπάτια για πέρδικες και μικρούς λαγούς. Δυστυχώς συνάντησαμε μια γάτα η οποία έχοντας έναν μικρό λαγό στο στόμα έτρεχε να φύγει. Έχω ακούσει παρόμοια περιστατικά να συμβαίνουν κατά κόρο στα νησιά μας εκεί που η αλεπού τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει αλλά που όσο και εάν σας φαίνεται παράξενο ο υπ’ αριθμόν 1 κίνδυνος για τα θηράματα δεν είναι η πληθώρα των γερακιών αλλά οι γάτες που κυκλοφορούν ελεύθερες το βράδυ κυνηγώντας σε απίστευτες αποστάσεις από τα κοντινότερα σπίτια.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
31/08/2004
Αρ. μηνυμάτων:
521

asyn στις 31 Ιουλίου 2006 στις 11:34 #75876

Κώστα, θα επιβεβαιώσω και εγώ τα γραφόμενά σου.

Στα Χανιά, σε αγροτική περιοχή, παρόλο που υπάρχουν και αλεπούδες και γεράκια, έχω δει κι εγώ γάτο να κρατάει έναν “λάγαρο” σχεδόν μεγαλύτερο από αυτόν. Μη μπορώντας να φανταστώ οτι θηρευτής του λαγού ήταν ο γάτος, έκανα διάφορες σκέψεις για το πως θα μπορούσε να έχει καταλήξει στο στόμα του. Τελικά όμως, από αυτά που έκτοτε άκουσα από διάφορους συν αυτό που διαβάζω από εσένα τώρα, διαφαίνεται οτι οι γάτες είναι από τους σημαντικούς εχθρούς των λαγών!

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
12/12/2003
Αρ. μηνυμάτων:
444

ΠΑΚΗΣ στις 31 Ιουλίου 2006 στις 12:32 #75877

ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΩ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΑ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΟΙ ΓΑΤΕΣ.ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΤΕ.ΔΕΝ ΤΙΣ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΩΡΑ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΟ ΑΠΟΚΟΡΥΦΩΜΑ Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΤΙΜΑ ΖΩΑ..

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
263

alexsot στις 31 Ιουλίου 2006 στις 13:46 #75882

Προσωπικα εχω δει στη Σκιαθο γατα με φασιανο στο στομα!!!

Αλεξανδρος

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
28/06/2006
Αρ. μηνυμάτων:
28

CENTRO στις 31 Ιουλίου 2006 στις 21:00 #75904

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΟΥΤΕ ΕΓΩ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΜΕ ΤΙΣ ΓΑΤΕΣ. ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
20/09/2003
Αρ. μηνυμάτων:
923

leovar στις 4 Αυγούστου 2006 στις 16:47 #343951

Για την ιστορία……….

Φωτογραφίες της δεκαετίας του ’50 όπου αθόρυβα αλλά και συστηματικά γινόταν έργο …… όχι μόνο φυλλάδια……………..

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
2126

THEOD στις 11 Αυγούστου 2006 στις 09:12 #76181

Αλεπού

“Ζητείται ανάδοχος για την υιοθεσία της αλεπούς, ΕΚΠΑΖ Αίγινας…”

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
16/03/2004
Αρ. μηνυμάτων:
2174

stratri1 στις 16 Αυγούστου 2006 στις 08:31 #76226

Μετά από 7 κοκκόρια που μου έφαγε προχθές, θα την υιοθετήσω εγώ, γμτ $#%$#.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
18/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
8660

victz στις 16 Αυγούστου 2006 στις 10:45 #76229

Μα γιατι ρε Τριανταφυλλε θες να διαταραξεις την ισορροπια; Αντι να την ταιζεις και τις κοτες, καθεσαι και παραπονιεσαι; Και μολις σου φαει τα παντα, και σενα και αν εχει και κανεις γειτονας, τοτε να φωναξεις τα καναλια, να την παρουν μερικα πλακα, να τη δουν τιποτα ακτιβιστες στη Καλλιθεα, να αναφωνησουν “ΩΩΩΩΩΩ τι γλυκο ζωακι….”

Μπορεις ομως και να το κερασεις κανενα γλυκο φυσιγγακι (οπως ειναι το γλυκο νερατζακι) για επιδορπιο μετα απο τοσο κρεας.

Συμμετέχων

Ημ. εγγραφής:
15/05/2003
Αρ. μηνυμάτων:
3557

JIMPAP στις 21 Αυγούστου 2006 στις 13:12 #76302

KATA THN XTESINOBRADYNH ΜΟΥ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ^%%^$@&^ ΑΘΗΝΑ ,ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΑΚΙ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΑΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 10 ΑΛΕΠΟΥΔΕΣ ΝΑ ΣΟΥΛΑΤΣΑΡΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ………….

Επισκόπηση 15 δημοσιεύσεων - 31 έως 45 (από 47 συνολικά)

← 1 2 3 4 →