Στις 13/12/2003 έγινα επίσημα μέλλος του συγκεκριμένου site. ’σχετα αν καιρό πριν παρακολουθούσα σαν θεατής τις συζητήσεις και την ανταλλαγή απόψεων. Ακόμα και το που πήγε το κάθε μέλος και το τι κυνήγησε. Αυτό που «τράβηξε» να γίνω μέλος ήταν αυτό το στιλ της παρέας που είχε.
Υπήρχαν και τότε θέματα που μας απασχολούσαν. ’δικες αποφάσεις, στραβά και ανάποδα που βλέπαμε η μαθαίναμε. Υπήρχαν και τότε θέματα που θεωρούσαμε άξια συζήτησης.
Όμως όλα τα θέματα τα σχολιάζαμε ήρεμα, χωρίς προσωπικές αντεγκλήσεις, και προχωρούσαμε στα επόμενα. Κανένα θέμα δεν ξεπερνούσε τις 2-3 σελίδες, δεν καταντούσε κουραστικό, και δεν έφερνε τριβές ανάμεσα στα μέλη. Και αν υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι δημιουργούσαν προβλήματα η πρόβλημα σε κάποιο άλλο μέλος, απομακρύνονταν με συνοπτικές διαδικασίες.
Όμορφος κόσμος, θα σκεφτεί κανείς, αγγελικά πλασμένος. Τρώγαμε ότι μας σέρβιραν και ήμασταν κι ευχαριστημένοι.
ΛΑΘΟΣ.
Ξέραμε ποιοι ήμαστε, και τι ακριβώς κάνουμε. Ξέραμε την δύναμή μας, αλλά και πότε να την χρησιμοποιήσουμε, αν μπορούσαμε.
Και ξαφνικά; Είδαμε, καταλάβαμε, ας το πει ο καθένας όπως νομίζει, ότι έχουμε (;; μεγαλύτερη δύναμη απ ότι νομίζαμε, και αποφασίσαμε να κρίνουμε τους πάντες και τα πάντα.
Θέματα βαρύγδουπα θεαματικά τρομαχτικά, άρχισαν να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο. Και κάπου εκεί «χάσαμε την μπάλα». Μετά από κάθε θέμα το μόνο που μένει είναι οι φωνές και η γκρίνια. Έχουμε καταφέρει να κοιτάμε ο ένας τον άλλο με καχυποψία. Επιτρέψαμε σε όποιον θέλει να μας κάνει τσακωνόμαστε μεταξύ μας.
Πολλοί χρήστες σταμάτησαν να γράφουν είτε γιατί κουραστήκαν ,είτε γιατί βαρέθηκαν.
Μύνημα σταλμένο από mixos στίς 03 Ιούνιος 2003 ώρα 10:05πμ – ip
Προφίλ Αναζήτηση Αποστολή μηνύματος
mixos
Στάνταρντ μέλος
03 Ιούνιος 2003
9 Μηνύματα
Δεν ξέρω αν τούτη εδώ η στήλη έπρεπε να ασχολείται με τα «κακώς κείμενα» του κράτους σε σχέση με τους κυνηγούς ή με τα «κακώς κείμενα» τα δικά μας των κυνηγών δηλαδή που μερικές φορές λόγω «υπέρμετρου ζήλου» ή πραγματικής αγάπης για το κυνήγι και ταυτόχρονα επιπολαιότητας κάνουμε πράγματα και προβαίνουμε σε ενέργειες που αποδυναμώνουν τη φωνή και την υπόστασή μας. Κατά καιρούς ξεφυτρώνουν διάφοροι μεσσίες του κυνηγίου που νομίζουν ότι μόνοι αυτοί μπορούν να σώσουν το κυνήγι και να το φέρουν στα μέτρα τους έτσι όπως το οραματίζονται αυτοί, αποκλίνοντας από τις γραμμές που χαράσσουν οι ομοσπονδίες και η συνομοσπονδία. Πολλές φορές αυτά τα άτομα είναι οι δυσαρεστημένοι των εκλογικών διαδικασιών των κυνηγετικών συλλόγων και των ομοσπονδιών που προσπαθούν να αποσπάσουν ένα κομμάτι των κυνηγών υποστηρικτών τους και θέλουν να δημιουργήσουν «κράτος εν κράτη» και άλλοι πανεπιστήμονες και πολυγνώστες, χρησιμοποιώντας εύηχα αρχαϊκά ονόματα «ορα ΟΡΙΩΝΑΣ» συνεπικουρούμενοι από αξιόλογες κατά τ άλλα ενημερωτικές προσπάθειες (e-artemis)!!, προσπαθούν να χαλιναγωγήσουν και να χειραφετήσουν από τη δική τους οπτική γωνία τους κυνηγούς και να εφαρμόσουν δικούς τους νόμους και συμπεριφορές αποτελώντας στην ουσία κίνδυνο για την ομαλή διεξαγωγή του κυνηγίου.
Οι παρεμβάσεις τους πολλές φορές -όπως αυτή η «οδηγία» για την μπεκάτσα- μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τα συμφέροντα της κυνηγετικής οικογένειας, αλλά φαίνεται ότι λίγο τους νοιάζει.
Τέλος θέλω να συστήσω αυτοσυγκράτηση στις ορμές και σας συμβουλεύω να καταπραΰνετε τις αποσχιστικές σας τάσεις γιατί μόνο προβλήματα προσθέτετε στους κυνηγούς. Αλλά και η σελίδα που φιλοξενεί τόσες απόψεις μήπως πρέπει να είναι πιο προσεκτική?
Σας παραθέτω αυτό το μήνυμα. Μήπως είναι προφητικό; Διαβάστε την ημερομηνία που γράφτηκε. Και αν γυρίσετε πίσω τις σελίδες και το βρείτε θα δείτε ότι έχει μία και μοναδική απάντηση. Αλλά μαζί με αυτό, ας κοιτάξει και τα υπόλοιπα θέματα. Και πείτε μου αν σε κάποιο θέμα, σε ένα και μοναδικό, βρέθηκε η λύση. Όχι από εμάς. Εμείς εδώ τις ξέρουμε τις λύσεις. Αλλά από τους υπεύθυνους. Από αυτούς που καθορίζουν τις τύχες του κυνηγίου. Από πολιτικούς μέχρι τους κυνηγοπατέρες.
Η ποιο απλή σκέψη που κάνω, η απλοϊκή αν σας αρέσει, είναι αυτό που πιθανόν να σκέπτονται και όσοι είναι αποδέκτες(;; των παραπόνων μας.
Ας τους μωρέ να φωνάζουν. Σκύλος που γαυγίζει δεν δαγκώνει.(μήπως έχουν άδικο;) θα φωνάξουν θα φωνάξουν θα το ξεχάσουν, και μόλις αρχίσει το κυνήγι θα τρέξουν όλοι στα βουνά και θα μας αφήσουν ήσυχους. Ε άμα παραζορίσουν τα πράγματα τους πετάμε και κανα κόκαλο και ξεχνιούνται.
Πείτε μου πότε αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι, και το κάναμε. Για καφέ να πούμε να μαζευτούμε θέλουμε ένα μήνα.
Έκανα μια πρόταση να θυσιάσουμε μια Κυριακή, μια χαμένη μέρα παραπάνω, μια και δεν έχει ακόμα θηράματα, και να πάμε να δώσουμε λίγο κουράγιο, μια βοήθεια εκεί που μας έχουν ανάγκη, όχι χρήματα, χαμένο χρόνο, και απάντησαν δυό τρία άτομα. Οι υπόλοιποι «εποίησαν τον νυσσίαν». Έκαναν την πάπια κατά το κοινώς λεγόμενο.
Φωνάζατε όλοι για τις φωτιές. Αναρωτιέμαι πόσοι άραγε αφήσαν τον καναπέ τον φραπέ και την τηλεόραση να πάνε να βοηθήσουν.
Φωνή κύριοι έχουν και τα μαγνητόφωνα. Και παίζουν ότι τους βάλεις να παίξουν.
Αν θέλουμε να δείξουμε ότι είμαστε κάποιοι, κάτι διαφορετικό, ας προχωρήσουμε σε έργα. Διαφορετικά ας πατήσουμε το of.
Λαθροθήρες, και κασετοφονιάδες υπήρχαν και θα υπάρχουν. Όπως υπάρχουν και λαθραναγνώστες. Αν θέλουμε να αλλάξουμε κάτι, δεν θα το αλλάξουμε με λόγια. Η αλλαγή θέλει έργα. Έχουμε την διάθεση και το κέφι;
Αν όχι ας κάτσουμε στ αυγά μας. Να τρώμε ότι μας σερβίρουν.
ΑΙΝΤΕ …….”trigoni”
