[indent]Μνημόνιο: Αρχική αποστολή από DimitrisC στίς 25 Σεπτέμβριος 2007
Εάν συνέβαινε το αντίθετο, τότε κανένα σκυλί που θα είχε μυρίσει την πεδινή πέρδικα που “βρομάει” από μακριά, δε θα καταδεχόταν το άγριο ορτύκι.
Δημήτρης
[/indent]
Δημήτρη νομίζω ότι η πεδινή πέρδικα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από τα ορτυκάκια που ζουν σε κλουβάκια χωρίς να έχουν πετάξει ποτέ στην σύντομη ζωή τους. Απλά οι πεδινές έχουν εντονότερη οσμή από μια βουνίσια. Από τα εκατοντάδες εκπαιδευτικά που γίνονται στις περιοχές που ζουν, έχουν αποκτήσει τεράστια εμπειρία και πολλές φορές πλην της εποχής του ζευγαρώματος συμπεριφέρονται το ίδιο με όλα τα άγρια θηράματα.
Ο Kalliston έχει αναφερθεί παλιότερα και στον τρόπο που πρέπει να γίνει το μάθημα αλλά και στις προδιαγραφές των πουλιών που θα χρησιμοποιήσουμε.
Περιλιπτικά αναφέρω ότι επιλέγουμε τα πιο δυνατά και υγειή ορτύκια, τα βάζουμε σε κλούβα που το μέγεθος (ύψος – πλάτος) επιτρέπουν το πέταγμα. Τα αφήνουμε αρκετές μέρες δίνοντας μόνο σπόρους. Κατόπιν όταν νομίζουμε ότι είναι έτοιμα, θυσιάζουμε μερικά για να δούμε στην πράξη την συμπεριφορά τους. Αν ξέρουν να κρυφτούν, αν πετάνε σε μεγάλη απόσταση τότε είναι πραγματικά έτοιμα. Τα αφήνουμε σε χωράφι αρκετές ώρες νωρίτερα πριν πάμε με το σκύλο.
Βεαίως οι επαγγελματίες εκπαιδευτές τα χρησιμοποιούν αλλά ξέρουν πως να το κάνουν και δεύτερον δεν μπορούν να τρέχουν σε μέρη που δεν είναι σίγουρο ότι θα βρούν πουλιά. Εκτός αυτού φροντίζουν να έχουν κατάλληλα πουλιά.