<div class=”d4p-bbt-quote-title”>DIMITRIS.ZOL wrote:</div>
Φασσικό ακοινωθέν της εν Τζουμέρκα 5 Νοεμβρίου 2013.<br abp=»203″><br>
Πριν το κινητο χτυπήσει στις 5,45 το πρωί είμαι ήδη ξύπνιος και ανήυχος απο την πολύ βροχή που ρίχνει όλο το βράδυ συνοδευόμενη απο ηχητικά εφέ -μπουμπουνιτά.<br abp=»204″><br>
Ανοίγω το παράθυρο και όλα άσπρα απο την ομίχλη <br abp=»206″><br>
Καθομαι στο κρεβάτι και αυτοβασανίζομαι.Περνάνε οι ώρες και αισθάνομαι σαν τον Νώε. Εδώ αν αρχίσει να βρέχει ,ΒΡΕΧΕΙ δεν αστειεύεται. Κοντέυει 1,30 και φαίνεται ότι πάει να κόψει.<br abp=»207″><br>
Ετοιμάζομαι για να φύγω.Πέρνω μαζίμου και πριόνι για να μπορέσω να φτιάξω κανένα μεγαλύτερο ξέφωτο.<br abp=»208″><br>
Στην διαδρομή φαίνεται ότι η βροχή παει να κόψει.Κατεβαίνω απο το αμάξι και με βήμα γρήγορο αρχίζω να ανηφορίζω την πλαγιά .Φτάνοντας βλέπω κάποια πουλιά να σηκώνονται και να κάνουν γύρους . Ηταν γύρω στα 10 με 15 πουλιά που όλα ξεκομένα αρχισαν να πετάνε εδώ και εκεί .Προχωράω και η βροχή δυναμώνει ανηπόφορα. Αρχίζω να κόβω ότι μπορω για να κάνω ανοίγματα. Η ομίχλη πυκνώνει και νομίζω ότι νύχτωσε. Κοιτάω ψηλά στις αριές αλλά δεν βλέπω τίποτα και η ώρα περνάει. Ηβροχή δυναμώνει κι’άλλο και χτυπάει το προσωπό μου . Στο μυαλό μου έρχονται οι στίχοι ενός παλιού τραγουδιού του Πουλόπουλου…<br abp=»209″><br>
Βροχή στο προσωπό μου<br abp=»210″><br>
ο ήλιος πουθενά<br abp=»211″><br>
ψάχνω για το ονειρό μου<br abp=»212″><br>
μα γύρω μου βουνα ……<br abp=»213″><br>
Και ξαφνικά το ονειρό μου παίρνει σάρκα και …φτερά και σαν σκιές γλύφοντας τις κορφές των δέντρων μέσα στην ομίχλη πλησιάζουν και καταφέρνω και παίρνω δυο πουλιά.<br abp=»214″><br>
Εν τω μεταξύ εχω βραχεί και πιό μέσα απο το κόκαλο.<br abp=»215″><br>
Στην συνέχεια κυκλοφορούν κάτι …διαζευγμένες και παίρνω άλλα δυο πουλιά.<br abp=»216″><br>
Τα χθεσινά πουλιά απυσιάζουν σήμερα .Είναι πολύ λίγα αυτά που ηρθαν για βοσκή.<br abp=»217″><br>
Η ώρα πέρναγε και δεν βλέπω την ώρα να φύγω να πάω στο τζάκι και να πιώ κανένα τσιπουράκι να συνέλθω και να στεγνώσω.<br abp=»218″><br>
Και όντως αυτό κάνω αυτή την στιγμή. Τα πίνω μπροστά στο τζάκι.<br abp=»219″><br>
Η φωτογραφία ειναι απο το κινητό και μεσα στο πυκνό στον τόπο του εγκλήματος.Την όλη φάση που αναφέρεις την έχω ζήσει πολλές φορές και παρά την ηλικία μου δεν την έχω χορτάσει ακόμη.<br>
Θα σου γράψω λοιπόν και εγώ μερικούς στίχους: Πανάθεμά σε δε με λυπάσαι που καίγομαι και λιώνω…<br>
Ζήσε την περιπέτεια…αυτό είναι το κυνήγι φάσσας!<br>
Σε ζηλεύω ρε!!!!<br><hr>
<div class=”bbp-reply-signature”>
</div>
Φίλε kokerkost θα σου ματιάσω το κοκκερακι σου.Περιμένω να πάρω τώρα ενα και καταλαβαίνεις ανυπομονώ.Πιστεύω οτι θέμα για εκπαιδευση θα με βοηθήσεις μέσω του forum.Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!!!