Παλικάρια καλησπέρα. Παρά την απουσία μου στα γραπτά, σας διαβάζω ανελλιπώς και κυνηγώ μαζί σας νοερά. Τέλος πάντων.
Μετά από 3ετή κυνηγετική απραξία φέτος βγήκε η άδεια και το 3ήμερο με βρήκε στα Γρεβενά και σε περιοχή που κυνηγώ φάσσες τα τελευταία… 30 χρόνια και μιλώ για Φιλιππαίους και την ευρύτερη περιοχή.
Φέτος δεν μου την έκανε την χάρη, κυρίως λόγω της περίεργης καλοκαιρίας και της ανομβρίας. Σκεφτείτε 1 με 2 βαθμούς το βράδυ και 23 αργά το μεσημέρι. Τέτοιο πράγμα δεν έχουμε ξαναδεί…
Τα πουλιά ελάχιστα, καμιά 500αριά που έσπασαν σε μικρότερα κοπαδάκια, από 5 ως 20 πουλιά το καθένα, αρκετά νευρικά. που δεν τίμησαν κανένα από τα γνωστά φαβορί καρτέρια της περιοχής, μιας και είσοδος νέων πουλιών δεν έγινε ποτέ.
Ο τόπος ξερός, οι πηγές στεγνές, μέχρι το νερό της Κουρούνας έκοψαν για να το ρίξουν στους Φλιππαίους και την Αετιά. Ξεροί χωματόδρομοι και τα αυτοκίνητα να σηκώνουν μπουχό.
Δυστυχώς στην περιοχή δεν υπάρχει τροφή και ιδιαίτερα οξιά που αγαπάνε ιδιαίτερα, σε κάποια σημεία κρατά μικρό βελάνι που έχουν επόμενη αναγκαστική επιλογή.
Θετική εντύπωση μου έκανε, πως ενώ τα πουλιά δεν μπήκαν ποτέ και η υπομονή ήταν σε οριακό σημείο, κανείς μα κανείς από τους κυνηγούς δεν σήκωσε όπλο στις κυριαρίνες παρά το προκλητικά χαμηλό πέταγμά τους.
Αν κάποια στιγμή αποφασίσετε για επίσκεψη στην περιοχή βεβαιωθείτε για την ύπαρξη δωματίου, αφού σύντομα θα γεμίσουν (όπως και άλλες χρονιές) με πρόσφυγες από την Συρία, πράγμα που συνεπάγεται βέβαια την υποβάθμιση της στοιχειώδους έστω ξενοδοχειακής υποστήριξης. Ο “Λεωνίδας” είναι ήδη γεμάτος.
Εύχομαι ασφαλείς εξορμήσεις σε όλους.
