vizsla

Φιλικά

ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΑΤΟΧΟΣ ΕΝΟΣ VIZSLA ΑΡΣΕΝΙΚΟΥ 20 ΜΗΝΩΝ. ΤΟ ΕΧΩ ΑΠΟ ΚΟΥΤΑΒΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΝΑ ΠΩ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΛΟΓΙΑ. ΠΟΛΥ ΔΕΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ. ΕΚΠΑΙΔΕΥΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ. ΗΠΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΚΑΙ ΕΥΚΟΛΟΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ. Η ΦΕΡΜΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΗ. ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠ’ ΟΛΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΕΝΤΥΠΩΣΗ Η ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΤΟΥ. ΦΕΡΜΑΡΕΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΟΛΙΣ ΔΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΚΥΛΙ ΝΑ ΦΕΡΜΑΡΕΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ. ΜΟΥ ΕΤΥΧΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΑΜΠΙΣΙΑ ΝΑ ΦΕΡΜΑΡΕΙ ΠΡΩΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΣΚΥΛΙ ΝΑ ΣΥΝΑΙΝΕΙ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΦΑΣΗ ΕΠΕΙΔΗ ΟΙ ΠΕΡΔΙΚΕΣ ΠΟΔΑΡΩΝΑΝ ΤΟ ΑΛΛΟ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΜΥΡΩΔΙΑ ΚΑΙ ΕΣΠΑΣΕ ΤΗ ΦΕΡΜΑ ΤΟ VIZSLA ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΤΟ ΠΟΝΤΑΡΙΣΜΑ. ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΟΣ ΚΑΙ ΚΟΝΤΙΝΟΣ ΣΤΟ ΨΑΞΙΜΟ ΑΛΛΑ ΑΡΚΕΤΑ ΜΕΘΟΔΙΚΟΣ. ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙ ΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟΥ ΚΙΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ. ΑΛΛΟΤΕ ΙΧΝΗΛΑΤΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΗ ΜΥΤΗ ΨΗΛΑ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ. ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΡΤΥΚΙ ΚΑΙ ΜΠΕΚΑΤΣΑ ΤΑ ΠΗΓΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ. ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΥ ΣΤΥΛ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΠΟΔΑ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΦΥΛΩΝ ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΟΥΣΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΘΗΡΑΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΩΝ(ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΒΟΥΝΙΣΙΑ ΘΕΩΡΩ ΜΑΛΛΟΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕΙ ΕΝΑ VIZSLA). ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ. ΕΙΝΑΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟΡΤΑΔΟΡΟΣ.

ΦΙΛΙΚΑ

ΣΠΥΡΟΣ

Φιλικά

Βίζσλα, Μπρακ της Ωβέρν

Ο λόγος που πιστεύω ο Έλληνας κυνηγός δεν ασχολείται με αυτές τις δύο υπέροχες ράτσες είναι ότι δεν του προσφέρουν κυνήγι μεγάλης έρευνας. Αυτό είναι βασικό αν λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι τα θηράματα είναι όλο και λιγότερα κάθε χρόνο. Τα σκυλιά αυτά κυνηγούν κοντά στον κύριό τους καλύπτοντας μικρές περιοχές, τουλάχιστον έτσι διαβάζω. Το παράξενο είναι ότι αυτό το στυλ κυνηγιού ταιριάζει σε μερικούς που δεν έχουν όρεξη για μεγάλες πεζοπορίες ή αυτούς που κάνουν περισσότερο καρτέρι από οτιδήποτε άλλο (όπως εγώ).
Σε λίγο καιρό που θα αποφασίσω για την αγορά ενός σκύλου, οι ράτσες που έχω στο μυαλό μου με σειρά προτεραιότητας είναι : Βίζσλα, Μρακ της Ωβέρν, Λαμπραντόρ. Εννοείται ότι οποιαδήποτε πληροφορία για το που μπορώ να βρω αυτές τις φιλές στη χώρα μας είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτη και κυρίως για τις δύο πρώτες.

Αγαπητέ Cynergy,

Όντας κάτοχος ενός Vizsla και πρώην κάτοχος ενός Pointer θα ήθελα να μεταφέρω τις προσωπικές μου εκτιμήσεις έχοντας κυνηγήσει ορτύκι και μπεκάτσα με αυτές τις δύο τόσο διαφορετικές ράτσες.
Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι το κυνήγι είναι μία προσωπική υπόθεση και ο καθένας το αντιλαμβάνεται διαφορετικά, είτε επηρεαζόμενος από γενικότερες τάσεις είτε από προσωπικά βιώματα, επιλέγει και την ράτσα με την οποία θα κυνηγήσει πιστεύοντας ότι θα βιώσει τις συγκινήσεις που προσδοκά και ονειρεύεται. Επειδή στην Ελλάδα υπάρχει μία γενικότερη τάση για σκυλιά ανοικτής έρευνας, κάτι που κατά την γνώμη μου μας έχει, εν μέρει, επιβληθεί από το εξωτερικό(βλέπε Ιταλία) δεν σημαίνει ότι ράτσες όπως το Vizsla δεν μπορούν να είναι εξίσου αποτελεσματικές, επειδή θεωρούνται κοντινά και αργά σκυλιά, όταν έχουμε λίγα θηράματα. Οι προσωπικές μου εμπειρίες λένε άλλα πράγματα. Με το Pointer στα ορτύκια σήκωνα περισσότερα πουλιά εγώ παρά αυτό γιατί με την ταχύτητα που είχε ή τα προσπερνούσε ή τα κουτουλούσε. Στην μπεκάτσα την περισότερη ώρα δεν άκουγα ούτε το μπήπερ. Μού πήρε δύο χρόνια περίπου για να το μάθω να κυνηγά σε κάπως πιο κοντινές αποστάσεις(το απέκτησα σε ηλικία 2,5 χρονών) αλλά κάτι στην συμπεριφορά του με έκανε να νιώθω ότι το σκυλί καταπιεζόταν. Όταν στο τέλος το χάρισα σε ένα φίλο που κυνηγούσε πέρδικα, γιατί εκείνη την περίοδο δεν μπορούσα να κυνηγήσω, το σκυλί βρέθηκε στο στοιχείο του και έκανε πράγματα απίστευτα.
Το Vizsla αντίθετα κινείται στην αρχή αργά και κοντά και αν βρίσκει πουλιά θα συνεχίσει σ' αυτό το ρυθμό. Αν όμως δεν υπάρχουν πουλιά αρχίζει να ανοίγεται σταδιακά επιταχύνοντας και τον ρυθμό του διατηρώντας οστόσο την επαφή μαζί μου. Στην μπεκάτσα έχω το μπήπερ μόνο στη φέρμα και κουδουνάκι στην έρευνα και αυτό για λόγους ασφάλειας επειδή το σκυλί είναι ακόμα νέο σκεπτόμενος κάποια στιγμή να καταργήσω το μπήπερ. Με λίγα λόγια θέλω να πω ότι ίσως χρειαστεί να καλύψει κανείς μεγαλύτερες αποστάσεις με τα πόδια που σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι.
Εγώ στο πρόσωπο αυτής της ράτσας βρήκα το σκυλί που κυνηγάει με τον τρόπο που εγώ αντιλαμβάνομαι την επικοινωνία και την σχέση μαζί του ώστε να μπορώ να βιώνω το κυνήγι όπως μου αρέσει και όπως το ονειρεύομαι.
Στην Ελλάδα δυστυχώς τα άτομα αυτής της ράτσας είναι λίγα καθιστώντας την εξεύρεση κάποιου καλού σκύλου μάλλον δύσκολη υπόθεση. Στην Ουγγαρία που είναι και η πατρίδα αυτής της ράτσας υπάρχουν αρκετά καλά σκυλιά αλλά κοστίζουν. Ένα κουτάβι από καλά αίματα πουλιέται περίπου 1.000 με 1.200 ευρώ.
Αν ποτέ αποφασίσεις να αποκτήσεις ένα Vizsla θα σε συμβούλευα να πάρεις κουτάβι και πίστεψέ με όταν θα μεγαλώσει θα έχεις ένα πιστό σύντροφο όχι μόνο στο κυνήγι.

ΣΠΥΡΟΣ